MHF13!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'I tried so hard and got so far. But in the end. It doesn't even matter. I had to fall to lose it all. But in the end. It doesn't even matter.'
Uut 'In The End' van Linkin Park!

Hij lag er vanmorgen zo vredig bij. Puntgaaf gezicht. Hij gebruikte Mr. James als kussentje, zijn ene handje lag onder zijn hoofd terwijl het andere handje heen en weer schoof op het bed. Hij ademde in en hij ademde ook weer uit. Wat had ik vanmorgen een adembenemend uitzicht. De vogels waren nog maar net wakker hier in Friesland op boerderijcamping d'Elf Ieken in Elsloo, ze maakten voorzichtig aanstalten om een mooie aria te gaan zingen. Op zo'n verstild moment wil je gewoon niet dat Moos zijn oogjes opent. Nog even genieten van het rustieke en unieke moment ondertussen beseffend dat dik 80 kilometer verderop twee mensen er alles voor over zouden hebben dat hun lieve zoontje wel weer de oogjes zou openen......
Een noodlottig ongeval, een wrange speling van het lot sloeg een krater van jewelste in het ooit zo gelukkige gezin van twee mooie mensen die je heel de wereld zou willen wensen. Die al vele bergen hadden beklommen, buiten adem de toppen van hun eigen kunnen bereikten maar steevast met een grote glimlach begonnen aan de risicoloze afdalingen. Zoveel tegenslagen maar ze trotseerden elke storm met groots gemak. Het maakt je zo klein terwijl je groot denkt te zijn! Natuurlijk kijk ik dan als eerste naar boven, veel mensen geloven dat er meer tussen hemel en aarde is. Maar ik betwijfel het deze week weer eens ten zeerste. Als je zo kunt spreken over liefde en eeuwig leven waarom laat je dan zoveel verdriet neerdalen op deze aarde. Het is nog maar enkele weken geleden dat zo'n lief kereltje die overal lak aan had fysiek verdween van deze aardkloot. En nu gaat er weer zo'n mooi lief klein jochie die nog een heel leven voor zich had. Waarom....! Zeg mij in godsnaam waarom? Denk dat hij of zij het zelf ook niet meer weet. De regie is hem allang ontglipt. Het stuur is hij kwijt en ondertussen dwaalt zijn koninkrijk werkelijk alle kanten op. 
Het lieve jochie, Hij was geen Tijn, maar op zijn eigen dorp was hij een kleine beroemdheid, zo giet dat in Mainbarg! De zoon van.....Het raakt mij bijzonder. Omdat ik zelf twee van die koters heb. En als ik die niet had, dan zou je wel heel harteloos zijn als het niet je hart doorboorde. Het komt zo dubbel en dwars en verrekte gemeen binnen! Ik was afgelopen vrijdag nog even in mijn geboortedorp om een laatste eerbetoon aan iemand anders te brengen. Je voelde het, er lag een deken van rouw over het roodzwarte dorp. Veel vragen maar niemand die echt antwoord gaf. En kom alsjeblieft niet aan met dooddoeners als het was zijn tijd. Amoehoela.....In de verste verte niet! Dat was het ook niet voor de man die afgelopen week zijn ogen voor eeuwig sloot. Ik schrok van alle advertenties in de Toren. Ik wist het wel of toch ook weer niet dat hij zo ernstig ziek was. Goeie gast, mooie kerel. Nooit om een praatje verlegen. Op mijn, op onze manier had ik een goede band met de man die geen Abraham mocht worden genoemd! 49 jaar.....Hij kwam net kieken! 
's avonds belde ik met Robert. Ik was de laatste tijd niet meer zo veel op de voetbal geweest. Nu gaf ik de afstand de schuld maar kun je ooit alles weten....Blijkbaar kleurt het hart toch minder rood dan het ooit wel had gedaan. Waarom gaan altijd de mooie en eerlijke mensen eerst. Hij laat een vrouw en drie jonge kinderen achter die hem nog zo verschrikkelijk nodig hebben/hadden. Nog diezelfde avond hoorde ik dat het jochie het noodlottige ongeval niet had overleefd. Stond net in de badkamer tanden te poetsen....Pas laat ging 's nachts het lichtje uit. San en ik moesten het verwerken, het een plekje geven. Waarom....?? Natuurlijk het is iemands andermans leed maar daarom niet minder oneerlijk, onrechtvaardig.....Je hebt met ze gelachen, met ze gefeest....Ik heb zelfs met de vader mooie dingen mogen beleven met als verbindende factor de voetbal! Vele biertjes gedronken, kampioenschappen en promoties gevierd. Maar ik zou zo in de kelder van het amateurvoetbal willen gaan spelen en de eerste 25 jaar geen kampioen meer willen worden als....als....als. Ik treur mee op afstand. Denk aan jullie, denk aan hen die achter moeten blijven. Het is een kleine druppel op de gloeiende plaat. 
Misschien daarom, mede door bovenstaande gebeurtenissen, door deze voldongen feiten, maakte ik mij zoooo verschrikkelijk boos over de column van Hanina Ajarai in het AD.
Bad getimed door het AD en door deze mevrouw zelf die er geen werkelijk geen sikkepit van snapt.
Zij schreef over de slachtoffers van MH17 en dat zij er werkelijk geen seconde had getreurd om de 298 slachtoffers. Dat zij niet snapte dat drie jaar na dato er nog zoveel ophef was over deze vliegramp. Over het toestel met vluchtnummer MH17 wat boven Oekraìne werd neergeschoten. Net in de week dat Nederland de ramp herdacht met een speciale gedenkplek en monument......Ik wilde die mevrouw wel slaan door het beeldscherm van mijn ipad heen. Bats, Boem....Nog eentje, linkse directe. Het zou de eerste keer zijn! Wat een onzin las ik in deze woorden. Respectloos.....'s avonds zat zij in Summer Nights van Beau van Ervens Dorens.....Ik kan ook beter schrijven dan praten, althans dat denk ik maar maar wat zij brabbelde in het programma met de spotlights op haar gericht was tenenkrommend. Ze verexcuseerde zich behoorlijk zwakjes en wist niet eens recht te lullen was zij zelf behoorlijk krom had geschreven. Journalist Olaf Koens, die tegenover haar zat, moest zich verbijten en sprak even later alle woorden goed. Hij kon het weten want hij was op de plek des onheils geweest. Dit mag je denken, misschien. Dat is ieder zijn of haar goed recht maar mag je nooit, nooit...publiekelijk laten opschrijven voor volk en vaderland. Ajarai wordt ook wel de hoofddoekencolumniste van Nederland genoemd. Zij bood op deze manier weer een open podium voor de haatzaaiers. Jammer, een gemiste kans! Maar Hanina jij gaf zelf de voorzet! Want hoezeer ik ook een ajacied ben, hoe zeer ik ook de situatie rondom voetballer Nouri betreur. Het is appels met peren vergelijken. Tijn ging dood, maar er gaan dagelijks zoveel kinderen dood! Je kunt het ene niet met het andere vergelijken....Zeker niet als een ramp zo'n invloed heeft gehad op de Nederlandse samenleving. Je kwetst op zo'n manier teveel nabestaanden.....Dan mag je een paar keer per week een stukje schrijven maar heb je helaas niet het verstand in je bovenkamer om te beseffen wat je harde woorden eventueel zullen aanrichten.
Bovendien gaat het AD hierin ook niet vrijuit. De chef had moeten zeggen, nu even niet en straks helemaal niet...Sorry Hanina....Maar dit gaat zelfs ons te ver. Vrijheid van meningsuiting heeft zo ook haar grenzen.....
En wat dacht je van die vader die een lege kist begroef omdat zijn zoon drie jaar na dato nog steeds niet is gevonden in het rampgebied! Bezint eer gij begint.....
Daar dacht ik dus aan totdat Moos zijn ogen open deed. Gelukkig maar.....
Joah, mag wel zo!