Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'Know you’re gone, I know you’re gone. But I don’t feel what I know.I know you’re gone, I know you’re gone. But my mind ain’t in control.Cause it’s my heart that’s been missing you. And it’s the heart I need to listen to. And it’s been singing songs for tender dreams. But when you sang to help us sleep.And one day I will sing those songs. Sing them ‘till they sleep.Just like you sang to me.Just like you sang, sang to me. From the day that I met you I stopped feeling afraid. In your arms I feel safe. In your arms I feel safe.In your arms.'
Uut 'In Your Arms' van Chef's Special.
Mijn vertrouwen in de Nederlandse rechtspraak kreeg deze week weer eens een aardige deuk.
Een linkse directe, vol op de kaak. Het ongeloof stond in mijn waterige ogen te lezen nadat mien kameraad had opgehangen. De verbinding was weg maar toch ook niet! Vroeger werden wij nog wel eens gekscherend Schwarzenegger en Devito genoemd. Ik denk vanwege ons geringe lengteverschil. Toen de gulden nog van hout werd gemaakt en Twix nog gewoon Raider heette. Van die dingen, toen blond nog de boventoon voerde en je het leven vooral niet te donker inzag. Toen Ommen nog onze uitvalsbasis cq. toevluchtsoord was. Wij nooit een flater sloegen of eentje van jewelste. Van die dingen....Zag je DeVito dan kwam Schwarzenegger er gewoon achteraan. Het leek soms wel Bassie en Adriaan maar dan anders.
Het was nooit boring, altijd viel er wel wat te beleven. Met het plintentrapje van Herman, met de fiets van Rob, de houten stamtafel aan de Vecht zit nog steeds vol onverzonnen verhalen. Vrienden voor het leven.
Aan onze vriendschap kwam geen abrupt einde, het kabbelt nog altijd rustig door net zoals die rivier die door Ommen meandert. Rustig, alles stroomt en toch veranderde er veel. Wij namen allebei een andere afslag. We zagen elkaar wat minder maar zonder dat wij ons daar ooit druk over maakten. Andere stoorden zich er aan, wij niet....Wij wisten en weten nog steeds wat wij aan elkaar hebben. Mooi is dat, we hoeven elkaar soms maanden niet te zien maar gaan bij een volgende spontane ontmoeting gewoon over tot de orde van de dag en pakken het vorige gesprek zo op.
We zochten en warempel we vonden allebei iets wat wij vroeger alleen maar van konden dromen. Alsof je aan een stel skilatten boven een vertrouwde bar hangt. De helikopterview in optima forma! Wat je van ver haalt schijnt mooier te zijn...De één vindt het bijna naast de deur, de ander zoekt een deurtje verder. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden moet je maar denken. Hij, we noemen 'm voor het gemak Henk, werd vader. Vele jaren later mocht ik ook het predikaat Papa op mijn stempel plakken.
De eerste keer dat jij je zoontje in je armen houdt. Dat eerste moment, op slag verliefd en je wilt zo'n ventje nooit meer loslaten. Je wilt veranderen in een inktvis en alle tentakels gebruiken om hem te beschermen voor de boze buitenwereld. Vanmorgen lag hij nog in mijn handen, zijn temperatuur tikte naar de 39,3 graden. Toch wilde hij mij blijven vasthouden ondanks zijn hevige koorts. Gelukkig is hij op de weg terug. Vannacht gaf het schermpje op de thermometer nog 40,3 aan. Kleine zorgen voor een gelukkige vader. In zijn armen voel ik mij, gek genoeg, bijzonder veilig. Voor mijn moat Devito kan dit zo maar straks een vage herinnering worden. Als een foto van een mooie dag!
Het recht heeft gesproken maar alsof je daar als rechtgeaardde en hardwerkende Nederlander nou zo blij mee moet zijn. Neuh, niet echt! Zal zo'n rechter zijn balletje van de eerste hole vrijdagmiddag anders hebben afgeslagen. Zal hij nog 1 seconde aan zijn uitspraak van die ochtend hebben gedacht...?? Vond hij het belangrijker dat het recht zegevierde of dat hij, eigenzinnig zoals meneer de Rechter alom bekend staat, weer vriend en vijand verbaasde. Dwars tegen alle adviezen inging....zich niks van instanties, die het hadden kunnen weten, aantrok omdat hij vooral zijn eigen visie en uitspraak belangrijker vond. Wat doet hij over ruim drie weken als het toch anders blijkt te zijn. Schouders ophalen, een foute inschatting...Sorry meneer, succes ermee.
De rechter van Ommen had echt wel anders beslist. Daar hadden we zelfs een mooi biertje op gedronken. Deze in Groningen snapte er niet veel van, hij sloeg een Flater van jewelste! Een flinke mispeer! Jurisprudentie of enige inlevingsvermogen is hem vreemd en anders de kille praktijk wel. In theorie zal hij misschien wel gelijk hebben, iedereen mag op vakantie maar niet als er flink wat redenen zijn aan te voeren dat het niet bij een vakantie zal blijven....Moet je tegenwoordig in Nederland alles in tienvoud indienen, staat een simpele handtekening verkeerd dan vertraagt het hele proces weer ettelijke maanden volstond bij deze rechter een simpele....Ik denk wel dat er een klik is. Had hij maar beter het verslag gelezen of getuigen opgeroepen. Busladingen vol waren zo naar Groningen afgereisd omdat iedereen Henk een warm toedraagt en weet waar de klepel hangt of hing! Er gaat niets boven Groningen maar ik kan er nog steeds niet over. Waarom, waarom besliste deze man wat hij vrijdag besliste....Een flinke streep door de rekening. We blijven positief, maar ik weet wel wie de afrekening uiteindelijk krijgt gepresenteerd.
Nederland is en blijft een raar land. De minderheid wordt vaker beter gehoord dan de meerderheid.Wij willen hier altijd roomser dan de paus zijn....Gedogen tot wij een ons wegen. Oh oh, wat zijn wij toch liberaal maar ondertussen verliest de gewone man ongezouten de strijd.
Een rechter was in mijn ogen altijd iemand die rechtspreekt maar als je volwassen wordt ga je daar toch anders over denken. Je leest het bijna dagelijks in de krant. Krom hoe Rechters soms dingen beslissen....Hij schijnt rekening te houden met de wet, de rechtspraak, de algemene rechtsbeginselen, de rechtsleer en de gewoonte. Vaak worden ze voor het leven benoemd. Maar zo'n Rechter is toch ook vader. Hij weet toch donders goed waarvoor mijn Devito bang voor is, Henk zijn ergste nachtmerrie zag vrijdag het daglicht! Kijkt hij geen TV, kijkt hij geen John van den Heuvel? Hoop niet dat mien moat over een paar maanden met John en zijn team het vliegtuig in moet stappen omdat zo'n rechter dacht dat er niets boven Groningen ging.
Stank voor dank. Zijn huwelijk is niet meer te redden. Zoveel is hem wel duidelijk. Maar hij wil zijn schouders wel blijven omarmen om het mooiste, liefste en beste wat Henk ooit is overkomen. Dat snap ik als moat op afstand als de beste en zo donders goed. Het is niet eerlijk. Op Henk deed en doe je nooit vergeefs een beroep. Iedereen mag Henk want Henk is een lollige vent. Met het hart op de goede plek, Henk is een voorbeeld voor velen. Klein van stuk maar groots bint zijn daden. Henk is Henk.....maar het recht zegevierde helaas niet. Ontzettend krom. Niet leuk, laten wij het beste hopen maar voorlopig staat Henk achter en krijgt hij er geen blessuretijd of verlenging bij.....Potverdomme! Het leven is soms niet eerlijk en dan druk ik mij nog zachtjes uut.....De Rechter sloeg een enorme Flater! Kun je Schwarzenegger heten....en zeggen dat je terugkomt. Maar komt kleintje Devito ooit terug....??? Deed vrijdagavond een schietgebedje, Hij mag na al die klotenweken die achter ons liggen zich wel weer eens als een echte verlosser/messias tonen! Als hij dat doet krijgt hij de Hoofdletters tevens weer terug.
Hopelijk maakt hij of wie dan ook iets recht wat een knuppel boven in Nederland zo ontzettend krom lulde.
Fingers crossed. Wij laten Henk niet vallen, ik niet maar zekers zijn vrienden in Ommen en omstreken niet. Toch mooi in zo'n roerige tied dat Henk weet dat veel mensen hem blijven steunen....In your arms I feel safe. Joah, mag wel zo....! Brothers in Arms! I'll be Back......Henk, de deure blef open stoan hè
Geen opmerkingen:
Een reactie posten