zondag 2 juli 2017

De Rheezerkamer

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Als ze er niet is, weet een man pas wat hij mist......'
Uut 'Als ze er niet is' van de Dijk

Natuurlijk verbaasde het mij niet maar Twitter ontplofte toch over een hoofdredactioneel commentaar wat gisteren verscheen in het Reformatorisch Dagblad.
Deze volledig andersdenkenden lullen wel vaker zaken recht die ontzettend krom zijn. Dat een eindredacteur van hetzelfde krantje destijds een vrouw bezwangerde wat niet de zijne was werd natuurlijk vakkundig onder de uiterst gelovige mantel geveegd. De vrouw in kwestie werd natuurlijk ontslagen, de hitsige meneer met vrouw en vele kinderen thuis kon gewoon zijn enge stukkies blijven tikken op de burelen van het christelijke dagblad van bevindelijk gereformeerde signatuur. Er zou verder voor hem worden gebeden dat hij zijn botte verstand in zijn hersens kon houden in plaats van een halve meter lager als u begrijpt wat zij bedoelen....
Het RD, ook wel #refdag, alleen niet op zondag werd bijzonder verdrietig van het feit dat Duitsland ook eindelijk het homohuwelijk toestaat. De krant prees wel het feit dat Angela Merkel vasthield aan haar standpunt. Dit schaapje in wolfskleren stemde natuurlijk tegen al wist ze donders goed dat de overgrote meerderheid in het parlement voor zou stemmen. Als je zo je eigen achterban een beetje tevreden wilt houden ben je zelf geen knip voor de neus waard. Ik wilde het artikel vandaag nog eens teruglezen, even kijken of ik het allemaal wel goed had begrepen. Wie weet zat er toch een kern van enige waarheid in. Maar op zondag gaat de site van het Reformatorisch dagblad op zwart...Net zo zwart als die kousen blijkbaar. Ze bedankte mij nog wel persoonlijk voor mijn belangstelling voor RD.nl maar vandaag was het zondag (Hallo, dat weet ik zelf ook wel hoor). Ze wijden deze dag aan de dienst van God. Dat valt hun te prijzen, zeker en ik respecteer dat.
Niet iedereen denkt zoals ik meestal schijnt te moeten denken. Ik respecteer een ieder, zelfs mensen die een compleet andere mening er op na houden....Hoe ridicuul of compleet gestoord die misschien ook mag zijn. Maar ben je nog wel van deze tijd dat je tegen alle stromen in verdrietig wordt van het geluk van twee mensen die zielveels van elkaar houden en die vervolgens besluiten hun eeuwige trouw voor elkaar aan iedereen in de wereld te laten zien. Ook al is het geen man en vrouw combinatie maar twee mensen van hetzelfde geslacht. Wie zijn wij om daar over te oordelen....?? Wat is er uberhaupt tegen de liefde, het grootste geluk op deze aardkloot....Liefde in zijn pure vorm mag je tegenwoordig koesteren.
Vond het hoofredactionele commentaar een beetje eng. Denken er echt nog mensen zo....Anno 2017...?? Blijkbaar wel. Ze hebben best veel abonnees. Voornamelijk op de zogenaamde biblebelts. Staat er daarom altijd zoveel file als ik die kant op rij.....??
Dacht dat ooit God, of was het nu Jezus, die riep laat alle kinderen tot mij komen. Ongeacht of je nu wit, geel of zwart bent. Man of vrouw. Ik heb altijd geleerd dat geloven iets is dat je je naasten lief hebt. Van die mooie praat en zo als het in je straatje past. Dat werd vroeger wel in de kerk gepredikt waar ik als kleine jongen zondags zat te luisteren. Als ik er toch moest zijn kon ik net zo goed de oren spitsen....Als je mee wilt praten moet je wel weten waar de boodschap over ging.
Vinden zulke mensen Wim Sonneveld dan ook een lul? Iemand die er wel of niet mocht zijn, waar ze blijkbaar enorm verdrietig van werden. Gek toch, want Wim was een groot cabaretier. Wim was tevens niet van de vrouwen. Hij vond mannen leuker om mee te spelen dan types als Eva die niet van appels en van redacteuren van Reformatorische Dagbladen af konden blijven......Zowaar ik zeg u!
Van de week was het 100 jaar geleden dat Wim als baby werd geboren. Moet vaak aan Sonneveld denken als ik de Brink in Rheeze in mijn ooghoeken waarneem. Die kar met paard langs het tuinpad van mijn vader. Wat leefden ze eenvoudig toen, met simpele huizen tussen groen, boerenbloemen en een heg. De zandweg tussen koren door, het vee en de boerderijen. Rheeze dus.
In de hoek van de Rheezer Brink stond het huis waar mijn Pa is geboren. Hij was er iene van Poljans. Mien opa stond er vaak op de uitkiek terwijl mien Oma cake aan het bakken was. Niemand kon cake bakken als mien Oma. Ik kom er graag. Sonneveld borrelt dan zachtjes in mijn achterhoofd. Aan de Rheezerbrink is er nog niet veel veranderd. Iedereen is hier welkom. Wij zetten graag een bord voor je klaar en trekken er een extra stoel bij. Mijn oom en tante wonen nog op het ouderlijke huis van mien Pa. Best wel mooi vind ik dat. Waarom komen wij er zo graag. Natuurlijk voor de Rheezer Kamer. Astrid is de perfecte gastvrouw. Koffie waar je graag een blokje voor omrijdt. En wat dacht je van haar eigengemaakte dadel- of appeltaart. Vorige week proefde ik nog de overheerlijke cheesecake, om je vingers bij af te likken. De appel valt niet ver van de boom. Oma's geest waait er rond al dan niet haar bakkunsten. Zodra de eerste zonnestralen de Rheezerbrink bereiken arriveren ook steevast de eerste gasten bij haar. Wat dat betreft lijkt de Rheezerbrink wel een beetje op Ommen. De zon heeft zo'n aantrekkingskracht op de Rheezerbrink. Het ratelen van de keien. Een leuk gesprekje, het is allemaal zo voor elkaar bij de Rheezer Kamer. Zij boert niet aan een drukke straat of dito stad. Neuh, gewoon in het tijdsbeeld van Sonneveld, Wim Sonneveld, schotelt ze jou de mooiste koffiebonen voor. Gepruttel op een mooie tied. Geen Reformant te bekennen hier, want op zondag smaakt hier alles goddelijk. Dan heeft iedereen de tied om rustig te zitten. Vorige week zat ik er ook. Keek naar het tuinpad van mien Vader en ik dacht aan de lessen van hem. Hij geloofde ook, best wel heel erg. Ik vond dat prima, hij vond daarentegen mijn keuze prima. Ik denk, dat hij het zelfs prima had gevonden als ik niet Sanneke had gevonden maar ene Henk of Wim als levenspartner. Tuurlijk was het even slikken voor hem geweest. Niet wat hij had verwacht of had gedacht of waar hij eerder in geloofde. Maar Pa was een man van de wereld, niet bang voor andere culturen of voor andersdenkenden. Pa had ook zijn wenkbrauwen gefronst van het artikel van RD. Vast en zeker....Wat ik oe brom! Pa had ook graag koffie gedronken bij zijn buren van de Rheezerkamer. Toen was van de Berg zijn buurman. De dokter, daar praatte Oma en Opa met veel respect over....Nu praten wij met respect over de Rheezerkamer van Astrid. Omdat iedereen welkom is op de Rheezerbrink. Of je nou gelooft of niet, of je man of vrouw bent of als je er komt met je lieve man terwijl je zelf Wim heet. Wim had hier kunnen zitten in het Sonneveld. Genieten van een lekker bakje koffie.....Ik zie de hoge bomen nog steeds staan. Ik was toen een kind, nu nog....Ik wist niet beter dat het nooit voorbij zou gaan. Blijkbaar blijven sommige mensen maar tegen alles en vooral tegen beter weten in in het verleden hangen....Jammer, gemiste kans. Gelukkig hebben wij nog een ansichtkaart.
Joah, mag wel zo......




2 opmerkingen: