zondag 23 september 2018

Hou Van Gisteren!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I will remember you and all that we have been through. There is no angel, that can be more angel than you. I see you every night when you star is shining bright. And I cry and I smile, I wish you where here, with me.
Well, I am so proud to be your father. I am so proud to be your mum. And I am so proud to be your brother. So may this be your song.

And please don't give up the fight. For no reason, but your own. I never said a fight would be easy.
Because it won't'
Uut Don't Give Up The Fight van Racoon

'Papa, hoeveel nachtjes moet ik nog slapen voordat ik doodga.....???'
Zo maar uit het niets hoorden wij Moos dit vragen, afgelopen vrijdag onderweg naar later.
Ik brak, niet voor het eerst deze week. Had het toen ik het verschrikkelijke nieuws vernam uit Oss, bij de woorden van Peter Heerschop en vanmorgen weer....Nu eigenlijk tranen van vreugde maar tegelijkertijd beseffend dat in een split second iets bijzonders moois zomaar voorbij kan zijn. Voor altijd en eeuwig.
Met de slaap nog in mijn ogen popte een herinnering op, Facebook had mij iets te melden, had een verhaal van precies zes jaar geleden voor mij klaar staan. Mijn eigen blog van 23 september 2012 jongstleden...
Moos, je moet nog ontelbaar nachtjes slapen en weer opstaan. Die zijn niet te tellen met 1 hand, laat staan met twee. Néé Moos, jij moet en mag nog heel veel nachtjes naar je bed.
Hoe kun je samen zijn als het ergst denkbare gebeurt?
Het ergst denkbare voor iedere vader en moeder. Dat is de dood van een kind.
Hieronder het verhaal van zes jaar terug toen ik wereldkundig maakte dat wij mama en papa zouden worden. In een wereld destijds nog zonder zorgen. Nu ben je zo blij en dankbaar als Mouna en Moos tevreden 's avonds in hun opgemaakte bedjes liggen.
Wij houden wel de wacht. Deuren dicht!
Fijne zondag!

This Is All I Ever Wanted From Life, 8e Wereldwonder Is Coming To Town

Hallo  Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ik wordt vader, snel wat harder. Luister lief, ze spelen ons lied. Drie minuten, zegt ons even, waar de jaren zijn gebleven. Dat we voelden dat dit misschien voor ons was bedoeld.  Dit lied zal altijd van ons houden. Het voelt als mijn hand in de jouwe als een foto van een mooie dag. Alsof ze zingen voor ons tweeën
Dan lijkt het niet zo lang geleden dat ik jou als eerste zag. Ogen dicht en blijven horen dat het meer is dan die woorden. Dat alles klopt, maar verder gaat dus net zoals wij.'
Uut 'Dit Lied' van Guus Meeuwis.

Ben geen Thomas Acda die de prachtigste liedjes zingt en de mooiste nummers op het papier schrijft. Ben geen Edwin van der Sar die keepen ooit tot pure kunst verhief en mij tot tranen roerde. Ben geen Bob Dylan die nu op Arrow verhaalt 'that the answer my friend, is blowing in the wind'. Ben geen Chris Zeegers die de harten van vele vrouwen tot kloppende machines beweegt en de wereld van binnen zag. Ben geen Boer zoekt Vrouw, Ben geen Ajax die zoekt naar een nieuwe landstitel, Ben geen Haar op mijn hoofd die denkt om de verjaardag van Merthe te bezoeken. Ben niet Robbie Williams, Ben niet Brad Pitt, Ben geen Beatle of een Rolling Stone, Ben geen Frankie Boeijen of Nick van Simon, Ben geen Bono, Ben geen Gert van Diederik Samson of Mark van Rutte. Ben geen Clooney met N'espresso, Ben niet mijn broer of the King van hierboven. Neuh, ben niets van dat alles. Maar geen één van allen heeft wat ik gelukkig wel heb. Lieve Sanneke....Daarvoor hoef ik geen beroemde artiest, filmster of wereldkeeper te zijn. Ik ben gewoon Alfred Dorgelo, die al ruim veertig jaar rondwaggelt op deze aardkloot en sinds april van dit jaar het grote geluk heeft gevonden en al enkele maanden weet dat het achtste wereldwonder aanstaande is. Ken je het verhaal van de bijtjes en de bloemetjes.....Inderdaad. Lieve San wordt Mamma en ikke, ja ikke, ja echt waar......Ikke wordt gewoon Pappa. Kun je het geluk nog mooier voorstellen. Snap je dat ik geen Acda wil zijn, geen v/d Sar of Frankie Boeijen of die jongen van the Beatles of the Stones. Neuh, deze jongen. Twee meter punt zes, komma vier lang heeft gewoon alles wat ie wil hebben en wat ie wil zijn. Nooit geweten dat de tweede helft van mijn leven zo uit de startblokken kon schieten. De gunfactor is enorm, merk ik de laatste maanden. Wie goed doet, wie goed ontmoet...Zal dat het zijn. Zal al die levenswijsheden van onder andere je ouders nu waarheid worden. Het lijkt er verdomd veel op. Mooi, dat het zo kan en Mooi dat het zo mag. Joah, het mag wel zo....Het mag inderdaad wel zo....uit de kunst. Stimpelstapel verliefd of op dat mooie wieffie en nu wordt ons geluk, onze liefde bekroond met het mooiste wat er kan gebeuren tussen twee liefhebbers van pure liefde. Snap ineens al die verhalen over echte liefde........Snap ineens al die verhalen dat alles anders werd toen je haar ontmoette. Dat ze de zon, de sterren en de maan is. Dat wakker worden naast haar elke dag weer het begin is van een nieuwe dag maar vooral van nog meer houden van elkaar. Snap Racoon, snap Pink Floyd, snap de Dijk, snap Blof, snap U2, snap Counting Crows, snap Borsato en snap zelfs Fransie Bauer....hahaha Snap al die grote dichters dat het rijmt als zij jouw dicht. Snap misschien wel het leven. Snap nu Peter Gabriël en Kate Bush dat je nooit moet opgeven voordat je het echte leven heb ontdekt...Tuurlijk, heb ik niet veel gemist...Maar nu ik eindelijk weet wat echt leven is ben ik blij dat ik zonder TomTom of TamTam van anderen het ontdekt heb. Ben geen Columbus of Marco Polo, verre van dat...Maar ik wil nu wel alle wereldzeeën bevaren om dit geluk in de zeilen te houden. Was al een bevoorrecht mens op de dag dat ik mijn Brown Eyed Girl ontmoette, was al de koning te rijk de eerste keer dat ik haar kuste....Ik ben gewoon........? Ben nog steeds op zoek naar het woord. Want geen enkel woord of zin kan uitdrukken wat ik voel voor haar en voor het geluk wat in haar steeds, elke dag, iets groter groeiende lieve buikje zit. Gedeeld geluk. Ben nog geen Pappa. Neuh, heb veel indrukken op kunnen doen de laatste jaren hoe het misschien moet maar mijn gedachten gaan nu ff naar boven, ook boven Ommen zit the King trots te zijn op z'n zoon Appie misschien wel samen met Ome Mans. Freek, moet je nou eens zien...Dat kerl'tje van oe, het flikt het toch maar 'm. Hij wordt pappa...Gedachten gaan terug naar enkele maanden geleden, toen Gary Lightbody van Snowpatrol het volgende zong:

Words of reassurance but only if they're true. Just some simple kindness, no vengeance from the gods.  This is all I ever wanted from life, this is all I ever wanted from life
This is all I ever wanted from life.  To share what I've been given some kids eventually.
And be for them what I've had, a father like my dad

In de grote O2 Arena van Hamburg werden twee mensen één en straks wordt één liefde drie!
Joah, het mag wel zo............De wereld nu echt in de Zunne.......
San, ik hou van jou!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten