'And all my instincts, they return. And the grand facade, so soon will burn. Without a noise, without my pride. I reach out from the inside. In your eyes, the light the heat. In your eyes, i am complete. In your eyes, i see the doorway to a thousand churches. In your eyes, the resolution of all the fruitless searches. In your eyes, i see the light and the heat. In your eyes....'
Uut 'In Your Eyes' van Peter Gabriel.
Ik vergeet soms wel eens dat jullie best wel veel belangstelling voor ons hebben.
Voor onze plannen, voor onze gezondheid, voor onze kids...etc. etc.
Ben niet altijd de meest uitgesproken persoon. Hou vaak mij stil al zien jullie dat soms anders. Vertel misschien wel veel maar uiteindelijk zeg ik niet altijd alles. Waarom zou ik beter zijn dan de rest.
Vaag is het nieuwe uitgesprokene. Helder water, stromend licht! En vaak vergeet ik de helft...
Maar ik vergeet soms dingen te melden, zaken waar ik over verhaald heb en waar jullie best nieuwsgierig naar zijn. Bijvoorbeeld naar onze (verhuis)plannen, naar mijn gezondheid, dat slimme kind van ons wat luistert naar de naam Moos en dan over Mouna nog maar te zwijgen...
Nou ja, in deze blog maar eens een tijdelijke update. Even wat tippen van de sluiers oplichten zodat wij rustig onze ogen kunnen sluiten. Waar zal ik beginnen....? hebben jullie voorkeur...of zal ik maar van de hak op die welbekende tak springen. Als ik praat valt er soms ook geen touw aan vast te knopen, zit nu al ruim twee uur achter deze tikgeit dus ik ben er wel een keer klaar mee. Stentorig bezig zijn op de zondag put soms mijn hersenloze brein wel fysiek een beetje uit. Het broodje pindakaas en de brandnetelthee brachen wel wat nieuwe energie maar ik ben geen gloednieuwe Tesla met een laadpaal aan de voordeur.
Met Pinball Wizard van the Who op de oortjes doe ik toch een halfslachtige poging zodat jullie weer op de hoogte zijn. Leest u mee, of niet natuurlijk maar waarom ben je dan eigenlijk aan het verhaal begonnen.
Mien ogen dan maar eerst. Onlangs mocht ik weer naar Rotterdam toe, naar het oogziekenhuis vlak achter de Coolsingel. Het heilige der heilige voor vele van mijn semi Feyenoord vrienden.
Tja, Dorgelo is een lastig pakket, Mijn bindweefselplaat en slijmvlies blijft maar vervormd in mijn rechteroog.
Hierdoor gaat het ooglid naar binnen staan en veroorzaken de wimpers die eveneens naar binnen groeien onder andere de irritatie aan mijn ogen van de laatste weken. Ik werd regelmatig hieraan herinnerd, wat heb ie toch?
Zie ook het plaatje, wat ik straks wel even als foto er bij zal doen, kun je zien waar het bij mij aan schort.
de oogbol en de twee oogleden boven en onder werken als een soort van ruitenwissers. Vooral linksonder is het bij mij een zootje, de letterlijke woorden van de oogarts. Het is instabiel, hij kan er niks mee. Omdat het niet goed werkt, krijg ik een soort van strepen op mijn oog. Hij kan er ook weinig mee mede vanwege mijn immuunziekte reageert het oog elke keer weer anders. De operatie was wel goed gegaan maar mijn Slijmvlies Pemfigoïd maakt het allemaal wel heel complex tot frustaties van de oogartsen. Het wordt er allemaal niet eenvoudiger op. Een probleemgeval pur sang! Het oog krijgt nu eerst een jaar rust, niet meer opereren...Want een nieuwe operatie verslechtert ook de situatie van mijn oog. Gaat de kwaliteit er van achteruit. Goed idee want ik wil wel alles blijven zien.
Elektronisch epileren was hij dan ook niet voor. Ik mag nu regelmatig mijn wimpers laten doen, jaja...een oud wijf was ik sowieso....ik kop 'm zelf wel in. Maar mag op zoek naar een goede optometrist in de buurt. Ze zijn er te kust en te keur, denk dat ik Martin dan ook maar vraag. Was ook altijd goed voor mien Pa en Moe. Verder blijf ik onder controle staan in het UMCG, scheelt toch een dik uur reizen met Rotterdam.
Verder blijf ik druppelen in mijn oog. Dat vindt het oog fijn. Voor een lens ter bescherming in mijn oog was het nog te vroeg aangezien het ooglid nog flink dik was, die wel dacht ik nog....?!?
Bovendien blijf ik op bezoek komen bij de Dermatoloog voor mijn immuunziekte. One of a Kind, ze vinden altijd leuk als ik arriveer. Nieuw studiemateriaal haha...He is in the house......come together allemaal.
Moos gaat ook lekker. Het jochie, nog maar vijf jaar, maar wel reeds in groep drie draait zijn rondjes mee in de klas van Juf Janneke. Moos is goed te pas. Vele hulpwillende instanties zijn de revue al gepasseerd.
Het probleem lijkt zich te tackelen. Ze denken niet (meer) aan bijvoorbeeld ADHD of een vorm van autisme. Maar gewoon aan een lief, klein jochie wat met zijn zevenmijslaarzen voorloopt op zijn ontwikkeling en op kinderen van zijn leeftijd. Hij moet sowieso wel hard lopen want al zijn vriendjes en vriendinnetjes in groep 3 zijn de zes jaar al gepasseerd. Hij moet nog een half jaar hier op wachten. Trots op het ventje, van wie hij het heeft....Denk, naast de schoon- en knapheid, toch van Sanneke want ik was toch zo dom als het achterend van een varken....??? Ik hoor het sommige van jullie nog zo zeggen. Ik schoot weinig gaten in pakjes boter, speelde veel te hoog voor mijn doen. Haha....Ik lach erom, nog steeds, altijd al gedaan. Anders naar de dingen kijken....
Tja, als laatste wat ik even een update van wilde geven is onze huizenjacht en plannen om terug te keren op mijn geboortegrond, het vertrouwde nest waar ik ooit uitvloog. Het huis van mien moe kopen, grandioos verbouwen tot een waar paleisje en mien Moe op het vinkentouw achter onze droomwoning.
Helaas, dat gaat niet meer door. Het werd een te dure klus. Regelmatig werden de plannen bijgesteld om het wel allemaal financieel te realiseren maar nog altijd ging het net boven ons budget. Ik wil graag ergens krom voor liggen maar niet voor een te dure hypotheek als u begrijpt wat ik bedoel.
Ondertussen wel ons huis verkocht, wij sluiten hier de deur definitief op 15 november maar hoeven niet echt ver te lopen. Althans spreekwoordelijk. Vrijdag hebben wij ons ingeschreven voor het nieuwe plan in het centrum van Hardenberg. Waar ik ooit in het water van zwembad de Marsch dook duiken wij binnenkort in een nieuw avontuur. Wij gaan voor een andere (tussen)oplossing. Nieuw bouwen in Hardenberg. Het project de Marschhoek wordt de nieuwe uitdaging. Jammer genoeg geen Mariënberg. Dromen zijn bedrog? of toch niet....Wij kiezen voor een andere weg, nu even een omlegging, ff wat opstoppingen on the road,
effe een andere afslag en richting. Wie weet komen wij one fine day toch uit bij onze eindbestemming en de doelen die wij hebben gesteld. We will see...
De komende maanden gaan wij tijdelijk ff wonen in een huisje op de hei of iets van die strekking.
Geen zorgen, we slaan onze bezittingen op in een grote box. Doen onze behoeften even ergens anders....
Alles sal reg kommen en anders buigen wij staal om tot ijzer.
Wij zien het anders.....Hardenberg blijft Hardenberg, amper tweehonderd meter verderop slaan wij straks onze tenten op. Aan de andere kant van de Vecht. Pantharei, alles stroomt, niets blijft.
Misschien uit het oog maar niet uit het hart....Als de drie-eenheid + ikke maar gelukkig blijven en als het ff kan ook gezond. Wij blijven het leven vieren!
Horeca Hardenberg is nog niet van ons af, Jan van het Kaaskeldertje ook nie op speciaal verzoek van Moos
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten