zondag 1 november 2020

Casa Rilassa!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Iederiene lig te slaopen, Ikke nie, 'k heb licht nog an.
'T is zo ongeleufijk stille, dus ik pingel mooi verdan.
En 't kan mij niks verschelen, neuh 't zol mij wat.
Dat 'n ander 't nie kan velen, 't is nou ienmaol zo dat.
Iederiene ligt te slaopen, Ikke nie, ík heb licht nog an.
Ik kiek naor boven naor de sterren en as ik nou 'n wens doen.
Dan wol ik graag 'n vallende sterre zien, zoda'k nog 'n wens kan doen....
'k Heb 't licht nog an van Skik!

Moi. Ben ik weer.
Wederom weekje van de radar geweest.
Casa Rilassa was de oorzaak, het mooie 'kom tot rust' huussie in Nutter met mooi volk.
Joah, mocht wel zo.
Sorry, 'm wachten. Ik zet ff Daniël Lohues en Skik af, anders begrijpen jullie er straks niks meer van.
Ik tik namelijk altied in het plat als ik luister in mien oortjes naar deze Drentse Troubadour, het onvervalste Nedersaksische dialect. Hij zingt nu over dreuge worst, ik zou niet weten wat ik zonder moest.
Straks komt z'n Fietse nog langs tijdens een Prachtige Mooie Dag gewoon hier op 't Platteland.
Begriepen ze achter de Iessel straks geen bal meer van mien schrijverij...
Dat je uberhaupt een ode kunt brengen aan een droge worst, of dat betonpoalties kut bint....Snappen ze niet.
Maar betonpoalties bint gewoon kut, zekers als je er 's nachts met oen fietsie tegenan flikkert.
Ja, je leest het goed. Ik heb Skik op staan, muziek uut de vorige eeuw. Maar het blijft goed!
Een jonge Lohues waar de songwriter pur sang al in zat verweven, zelfs in een nummer over Dreuge worst!
Voor holt op het vuur moest je ver het bos in, wat ik oe brom! Dat was later, solo, maar toch.
Ach, ik heb 'm nog op staan. Rond de eeuwwisseling was het soms beter pruimen met kersen eten.
Waarvan Akte. Nu komt bijvoorbeeld Als ik Joe Nie Had....Mooie woorden op een stille zondagmorgen!
Mouna komt binnen, hallo Pappa...Hallo Lieverd. Mag Brandweer Sam op, tuurlijk schat.
Brandjes blussen anno 2020. Zit er wel genoeg water in de Iessel en hier in de Vecht voor al die binnenbrandjes...? Zeg het maar.
Casa Rilassa, vroeger had je huize Rust Roest. Maar daar zingt tegenwoordig alleen nog zanger René le Blanc, in Nijmegen en omstreken misschien beter bekend als René de Wit. Boeiend, maar wel bijzondere leuke TV.
Zelf Ronnie Tober kan 'm niet stoppen om zijn dromen na te jagen. Ach, de Nederlandse Engelbert Humperdinck (had ik dat al gezegd) vaart er wel bij en het levert op de vrijdagavond mooie TV op. Ik geloof in mij, kieken zou ik zeggen.
Vroeger geloofden wij met z'n allen in Mariënberg. Hadden we 's avonds Skik in de Bus met nummers van Boudewijn en Lohues als wij in onze gloriejaren weer eens terugkeerden naar het Westerpark met een klinkende overwinning in onze binnenbuste en voor den Duvel niet bange!
Daar moest ik vorige week ernstig aan denken toen ik mooie biertjes zat te drinken in Casa Rilassa van Jan en Lien in Nutter onder de rook van Ootmarsum met mooi volk!
In het huussie van "de Breuk", in mien ogen nog altied de beste trainert die wij ooit hebben gehad, dacht ik aan het begin van deze eeuw toen alles nog zo mooi leek.
VIPS kwam langs....Het spiekerjasssie van Jan. De mooie tied met Gerard en de jongens....Dom ouwehoeren, hebben wij trouwens ondertussen voor doorgeleerd...Het roodzwarte hart. Allemaal van die dingen duzz...
Vorige week in Nutter was er weer één van die cirkels rond. Zat te lezen in het gastenboek...Mooie verhalen. Wij hadden Othmar ipv een flesje Wien. Maar, hoe dan ook...
Beter ook. Genieten op de vierkante meter daar in het Twentse land. Wij waren enkele nachten en dagen inpandig in het onbekende Nutter, vlak achter de Witte Hoeve...nou ja, ongeveer 300 meter linksaf.
Wij hadden geen navigatie nodig, als je begrijpt wat ik bedoel. Een mooie springplank daar in het Springendal, begon notabene zowat bij het huussie van Jan en Lien. Alle wegen leiden naar Rome, dus ook de weg voor ons tijdelijke huus. Mooi door het bos stiefelen, op zoek naar de bronnen als je maar wist waar de bron lag, in ieder geval Wie de Mol was rond twee voor twaalf. Maar 's middags keken wij nog niet naar in de Vegte...Geen Jeroen te bekennen!
De kinderen hadden wij voor een weekendje weggebonjourd naar onze ouders toe.
Mouna bij Oma en Opa in Diepenveen inclusief na een dag kleintje heimwee en Moos met een zak borrelnoten bij Oma, Why Nut?
Bier is water van de brouwerij las ik op één van de flesjes die amper een dag later alweer in de glasbak belandde, vooraan bij Richard.
Neem de tijd, van haasten krijg je spijt...dat stond op de achterkant van de Malloot, het flesje bier.
Een imperial Indian Pale Ale van Brouwerij Avereest. Kende ik nog niet, net zoals Zwarte Turf van de heren brouwers uut Dedemsvaart.
Wij namen de proef derhalve wel op de som. Rekenen kunnen wij als geen ander...
Aan Ruben Quadruppel Madeira van dezelfde Brouwerij moet ik zelf nog ff wennen, weet nog niet wat ik ervan moet vinden. Het is bier Next Level. Zover ben ik misschien nog niet!
Ik als nuchtere Sallander in het mooie Twente. Goed toeven daar in Ootmarsum, het openluchtmuseum is zeker een bezoekje waard naast de Othmar Brouwerij die jammer genoeg gesloten was door het bekende virus.
Why Nut!
De breur van Herman Finkers met dito tongval begeleidde ons langs en door de indrukwekkende geschiedenis van onze buren iets verderop.
We waren er een mooi paar uurtjes zoet mee. Al die wieze Twentse uitspraken waar je eindelijk de oorsprong nu van leerde, kats nie wies!
We kwamen tot rust. Beseffend dat het vroeger allemaal echt niet beter was.
Rilassa is italiaans voor kom tot rust. Dat deden we....De klok zetten we rustig een uurtje terug!
Sowieso even een paar uur zonder oen kinder is al heerlijk. Even niet 24/7 uur aan staan maar gewoon slapen tot 's morgens negen uur, oude tijd! Neem de tijd, van haasten krijg je spijt!
Pas ontbijten tegen 11 uur omdat de eieren niet aan de kook kwamen, gewoon ff een paar dagen op pad met mooi volk.
Jan en Lien nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid. Vertrouwen, Inzet, Plezier, Samen.....
Al viel ff de energie uit, wij tankten onze accu gewoon vol met Breukeliaanse stroom, gratis en voor niets.
FF geen beren op de weg, wel konijnen achter en vallende eikels uut de bomen maar wij kwamen tot de bron in het mooie Nutter. De kern van het bestaan? Why Nut(ter)?
De tijd die vloog voorbij ook al waren wij niet aan het haasten. We moeten nog evalueren, komt goed!
Tied zat. We zitten nog wel ff binnen met z'n allen of niet dan. Mooi tied om de lokale horeca weer ongenadig te sponsoren in Hardenberg en omstreken.
Oh, willen jullie nog een lekkere en smakelijke tip. Misschien hebben jullie al iets voorbij zien komen op de diverse sociale media. Moet de eer wel hoog houden, en iemand zei dat het mij op het lijf is geschreven als ik schrijf over eten, lekker eten...Duzz.
FacTs Delicatessen, een stukje onvervalst Argentinië op je bord, van Tessa Hankamp en Facundo Maruenda.
Bestel maar, Bestel maar..zingt nu Jack Poels uut America maar het komt gewoon uit Baalder hoor...om de hoek.
Rare gasten die jongens van Rowwen Hèze, soms geen klap van te verstoan...maar wel lekker!
Hartstikke lekkere die Empanadas en zo, eentje was gevuld alla Osobuco. Runderstoofvlees met saucijsjes, paprika, ui en gedroogde tomaatjes in witte wijn...Mmmmmm, om je vingers bij af te likken.
Steun je lokale helden en ondernemers. Heb je vanavond zin aan lekkere hapjes en zo stuur Tessa dan een berichtje en Facundo komt er subiet aan. Gracias!
Dat mag echt in de krant hoor en dat stonden ze ook gedrukt afgelopen vrijdag. Eindelijk na zes maanden mocht ik weer eens op pad voor de Stentor. Elk nadeel heeft zijn voordeel...
Je kunt er van alles bestellen, bijvoorbeeld Mini Brownie Torta, Alfajores of Sorrentinos.
Die moeten wij nog proeven, wij smulden ondertussen van Empanadas met gemarineerde kip, bacon en walnoten of gehakt met ui ,paprika en ei of vier soorten kaas met gekarameliseerde ui.
Dat Tessa en Facundo door de geboorte van hun zoon Mick voorlopig zijn gestrand in Hardenberg vinden wij echt niet erg, integendeel zelfs....Leuke en lieve mensen die mooie, verse en authentieke producten bereiden.
De hapjes dansen als ware je bord tegemoet. De Argentijnse Tango in je huiskamer....
Lekker hoor. Casa Rilissa. Kom tot rust met Malloot en lekker eten.
Geniet in deze tijd van en met elkaar. Neem de tijd, als het je lukt. Je kunt niet altijd 'aan' staan.
Wat een stichtelijke woorden weer, of nie deze morgen?? Als je maar Skik hebt.
Want vannacht weer geen vallende ster gezien....
Of was dat ook iets van eerder...en ik had het licht nog wel an. Potverdikkemei!
Als je er maar in blijft geloven...Hou vol, hou moed! En nu, op naar het kabouterbos. We staan weer aan...haha Joah, mag wel zo. Fijne zondag.











Geen opmerkingen:

Een reactie posten