zondag 3 oktober 2021

#Met de Chopper deur Twente!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'When I think about the old days, babe. You're always on my mind.
I know it ain't like I remember, I guess my memory's run wild. 
Like when we went to see Bob Dylan, we danced to 'Desolation Row'
But i don't live here anymore and I got no place to go. 
Beating like a heart, I'm gonna walk through every doorway, I can't stop.
I need some time, i need control, i need your love.
I wanna find out everything I need to know. I'm gonna say everything I need away.
I'm gonna make it tho the place I need to go. 
We're all just walking' through this darkness on our own.'
Uut het prachtige I don't Live Here Anymore van The War on Drugs.

Moi, ben ik weer. 
Weekje van de radar geweest. Klopt, we waren een weekendje inpandig in het mooie Nutter, net onder de rook van Ootmarsum. In het kom tot rust huussie van Jan en Lien. Casa Rilassa bij de Bronnen.
Achter het huus van onze oud-trainert liepen wij zo het Springendal in, op zoek naar iets waarna we misschien niet eens op zoek naar waren. Weet ik veel, in zo'n weekend gaat de hersenpan uit en de niet-goed-wies knop aan. Staan we allemaal even uit, mag alles en hoeft niks.
Keuzes, keuzestress, zelfs als deze voor je worden gemaakt heb je er wel mee te dealen. Ook al had je er niet om gevraagd. Ga er maar aan staan. Dacht aan vorig jaar, toen was alles nog dicht en zorgeloos. Zaten we ook in dezelfde periode gezellig dom uut te kieken in Nutter en omgeving maar konden we (bijna) nergens heen. Nu was alles open, kozen wij het ruime sop en kunnen wij eindelijk onze eigen koers weer varen maar met de haven steeds verder uit zicht. Het was weer genieten op de vierkante meter. Twente is mooi, Ootmarsum nog mooier en met de kop in de wind op zo'n E-Chopper ben je even voor drie uurtjes de koning te rijk.
Vandaag geen moeilijk gedoe. Heb er geen zin an...In Twente waren deze vier Sallanders ff mooi anoniem. 
Vrijdag hoefden wij niet ver te lopen. FF een biertje drinken bij Richard en Stef in het café voor. 
Hapje eten en mooi dom ouwehoeren. Halve liter op de bar, streepje in het grote boek. Kennis maken met Sjaak (niet afhaak) van FC Oudewater. De oppas-opa die elke donderdag vier kinderen onder zijn hoede had. Doe ons zo'n Opa. Mandy vulde spreekwoordelijk zijn agenda al in. Zijn camper kon wel op de oprit, of niet dan?
Wij zetten een boom op, over het leven. Over het heden en verleden. Zoals ik al zei, de hersenpan ging bijna uit, kookte nooit over omdat het vandaag niet hoefde. De kinderen bij onze (schoon)ouders en vooral kallum an doen. Relaxen in het mooie Twente op nog geen half uur rij-afstand. Wat wil je nog meer....??
Nou, kan heel wat bedenken maar dat misschien later.
Zaterdag na het stevige ontbijt met volle melk, zelf getapt onder een Schotse hooglander, vertrokken wij richting Beuningen. Iets met Actief Twente. Maar zo actief werd het niet. We hadden E-Choppers gehuurd, schijnbaar de nieuwste rage en helemaal populair geworden door allerlei beperkingen van het afgelopen anderhalf jaar. Het zei mij niets maar het zou zo maar kunnen zijn, ik had de pan nog uut hè.
Vooral dit weekend niet teveel nadenken. Wat was het prachtig. Wat is dat E-Chopper gedoe een absolute aanrader. Gaat ook niet met gezwinde spoed, de druk is er van af. De E-Chopper gaat niet harder dan 30 km per uur, met deze vitesse tuf je met de kop in de wind door het Twentse land. Het is zo'n simpel gegeven, ff zo'n Chopper huren en gaan met die banaan. Je voelde je even God in Frankrijk! Wat is het daar mooi. Was er maar een God? Had ik mijn verzoek al in viervoud ingediend....
We reden door natuurgebied Hakenberg, door het centrum van de Lutte, over de hoogste berg in Overijssel, namelijk de Tankenberg. Gelegen op landgoed Egheria, wat een unieke locatie. Met de fiets een kuitenbijtertje maar wij werden 'driven bij electric' en gingen op het gemak naar het hoogste punt. 
85 meter boven ANP. We keken zo Duitsland in want het was mooi weer...We troffen onaangetaste Twentse hoevenlandschap aan met oude boerderijen omgeven door fraaie akkers, groene weilanden, imposante houtwallen en bosrijke bossen. Het zeshoekige koepeltje boven op de berg komt uut 1840 en is herbouwd rond 1955 door de bekende Twentse architect Jan Jans (en zijn kinderen...?)
Hier stonden we even stil, te genieten van het wijdse uitzicht. We reden verder, onderweg naar later.
Havezathe het Everloo, vroeger...Tig eeuwen terug bestond het Everloo uit een jachtslot met gracht.
Ach, we kwamen allemaal mooie dingen tegen. Als ik voor mij keek zag ik het gave kontje van San, de wapperende haren van Mandy en het goedgemutste gezicht van GJ. Was het elk weekend maar Twente.
We stopten opnieuw. Nu bij de watermolen van Singraven, de enige houtzaagmolen van Nederland aangedreven door water. We kennen het hier. Ook vaak langs gereden met de Sagenlandroute. Nog zo'n aanrader want het is mooi in Ootmarsum en omstreken. Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien, zelfs als het donker is wordt het vanzelf wel weer licht. Ik logenstrafte de woorden van Ede Staal niet, maar ijzer breken met handen zie ik mij voorlopig nog niet doen. 
Ach, we tuften mooi voordan. Kwamen in het Denekamp van Henk en Truus. De St. Nicolaaskerk met haar rijke historie. We reden door maar zag nog wel dat de katholieke kerk gebouwd is met Bentheimer zandsteen. Daar gaat de cement vast en zekers niet tussen de stenen vandaan. 
Na een dikke drie uur....deden wij het verder rustig aan. Beetje biertjes drinken in Ootmarsum bij het Stadscafé en lekker eten bij de Othmar Brouwerij. Kan het nog steeds niet goed uitspreken maar tussen de brouwketels door is het goed toeven bij gasterij Oatmössche op het Commanderieplein. Fijn gegeten en redelijk veel gelachen..haha.
Diverse Othmars vonden dorstige kelen, van Tripels naar troebele Weizen en bokkige parels. 
Gezellig. Even geen gedoe aan de kop, uit staan terwijl de niet-goed-wies knop maximaal werd ingedrukt. Wederom afpilsen bij Richard en Stef voor. Mien baas groetend, Moi. Weer dom ouwehoeren aan de bar. Sjaak zat er ook, weer niet Sjaak afhaak. Hij hield het steurig vol. Wij ook....Het werd steeds vroeger laat. Je voelde het zondagmorgen wel. Dat doe je ook niet elke week meer, was al vroeg wakker maar dat kon ook zijn dat de waterhuishouding in de war was....
Maar wat is Twente mooi. Genoot met volle teugen. Misschien wel de mooiste leste dag van het joar misschien. De herfst is gearriveerd en de koude winter dient zich al aan. Je moet blijven stoken om het warm te houden. Komt goed. Er is ieder geval meer tussen hemel en aarde. 
Verder niet veule te melden. Weer genoeg gebeurd in deze, mijn en onze wereld, dunkt me.
De tweedeling in de samenleving gaat alleen maar door en komt steeds dichterbij huizen...
Languit liggen in het gras is misschien wel de beste remedie. Met halfgeknepen ogen kieken naar de laatste zonnestralen.
Vandaag is het klotenweer, misschien schijnt ie morgen wel weer....Je weet het niet!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....



Geen opmerkingen:

Een reactie posten