#Last Train Home!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Vroeg wakker werd ik vandaag, anders ben jij. Niet meer wie je was.
Of ligt het aan mij. 
Ooit waren we bij elkaar, verdwenen ben jij. Mijn hart nam je mee.
Of ligt het aan mij, ligt het aan mij?
Voor het leven, als de dood. Voor het leven, bang als de dood. 
Alleen ben je dan, Elkaar overleefd. Dronken van de liefde. Elkaar overleefd. 
In de verte gloort licht, een leven zonder pijn. Mijn geluk nam je mee.
Of ligt het aan mij..?
Wat er gebeurd is.
Uut 'Of ligt het aan mij' van Frank Boeijen

Moi, ben ik weer!
Zo lig je in scheiding en zo lig je in de stoel bij de dochter van Sietse.
Je hebt zo je voorkeuren. Ik weet wel waar ik voor zou kiezen. 
Ik vind het namelijk nooit zo gezellig bij de tandarts en alles wat daarmee verband houdt maar in dit geval zou ik kiezen voor het laatste. Echter, ik had niet zoveel te kiezen, de keuze was al gemaakt voor mij.
Alsof je bij een scheiding er even lekker bij gaat liggen. Handjes op de buik, oogjes dicht in de trant van kom maar, kom maar...
Aan de andere kant, zo lekker ligt zo'n stoel bij de mondhygiënste nou ook weer niet.
Desondanks, zo rustig liggend onder de zalvende handen van Miranda, de dochter van onze Sietse dus, je weet die kerel van onze buurtsuper in Mariënberg, bedacht ik mij dat het wel heel raar klinkt. 
Ik lig in een scheiding...
Alsof dat alles verklaart waarom je de laatste maanden niet zo goed hebt geragt...
Is dat het goeie woord: raggen, met zo'n moderne tandenstoker langs je tanden elke dag?
Ik weet het niet, ook lekker belangrijk. Maar de dochter van Sietse kon wel zien dat ik ernstig had verzuimd. Wel elke dag keurig twee keer gepoetst maar niet ff flink door de mond met van die ragertjes, raggertjes...Nou ja, van die blauwe en rode tandenstokers om je tandvlees etc. op peil te houden. 
Ik hou tegenwoordig weinig meer op peil als je begrijpt wat ik bedoel.
Dochter Telman maakte korte metten met mijn 50+ gebit. In de korte tijd die ik had in de stoel bij haar ontspon zich een vrolijk gesprek. Fijn is anders maar het was aangenaam vertoeven terwijl Sky Radio de ene hit na de andere hit de Merelhof binnen slingerde. Ok, je kunt niet alles hebben. 
Gelukkig kwam de hit van Peter de Koning, het is altijd lente in de ogen...., niet langs. 
Maar hoezo, lig je in een scheiding? Je staat er bij en kijkt er toch naar...? 
Dat zijn van die zaken waarover ik mij nu druk kan maken. Je ligt toch niet in een scheiding, je hebt je hoofd, je hart en je gevoel maar ik heb nou nooit: Kom, ik ga er even lekker bij liggen, dicht tegen de scheiding aan. Op dat punt zijn we inmiddels wel beland maar nooit liggend, alhoewel...?
Ondertussen maakte Miranda mijn gebit weer stralend schoon. Ik vroeg haar nog wat tips voor het bleken van, of wat ik aan moest met mijn gebit want het heeft de tand des tijds niet echt doorstaan. 
Lach de laatste maanden als een boer met kiespijn, de meeste verstandskiezen heeft Rangel al getrokken maar ik moet er binnenkort weer op uit. Op jacht, de jacht is mooier dan de vangst. Nou ja, daar kunnen wij een boom over opzetten. Ik vond de vangst die ik tien jaar geleden als de mijne had geconfisqueerd meer dan prima. Samen 90 worden of tachtig, dat mocht ook. We konden prima samen door de voor- en achterdeur. Echter de schuttingdeur ging op een dag open....
Die deed ik woensdag ook open. Mountje (Mouna) ging voor het eerst in haar leven op de fiets naar school. Op haar nieuwe fiets wel te verstaan. Het leven blijft mooi maar je moet het alleen even willen zien. Ik zag de schoonheid van de ochtend. Het was iets mistig maar toen Mouna naar buiten liep in haar kekke jasje brak de hemel open en kwam de zon tevoorschijn. Ze haalde zelf de fiets uit de schuur. Papa, wil je even helpen. Ze kan net nog niet bij de grond als ze op het zadel zit. 
Heb je het slot bij je, papa? Ja Mountje, dat heb ik...Moos was al vooruit gefietst. 
Kleintjes worden groot. Gisteravond had ik nog met Willems over Stef, een paar uurtjes daarvoor had ie nog met zijn lieve Mama Marjan voor het raam van Moe gestaan. Hollands welwaren, Stef Brown. 
Nu al geliefd, vooral zijn tante loopt met hem weg. Nou ja, hij kan nog niet lopen maar hij heeft nu al een leuke stalkster achter zijn luier aan. Geen suikeroom maar een suikertante....De suiker is vast niet zo duur bij Sietse. Niet teveel hè, anders kom je uiteindelijk bij zijn dochter op de stoel te liggen.
Het was even gezellig, een biertje doen in mien stamkroeg van weleer. Even de boel de boel laten. Ok, een kinderloos weekend heeft ook zo zijn voordelen maar ik had liever de nadelen gehad. 
Daniël is een goeie voor Eric, ik hoefde niets te zeggen want hij tapte mij al een Skuumkoppe in. 
Word ik bijzonder Blij van. Net als deze week. Wordt blij van om even bij Blij te zijn. 
Sinds Blij! hier in Hardenberg open ging zijn wij vaste klanten. Gelukkig kan het weer sinds woensdag de horeca weer open mocht en nu niet meer sluiten, geachte overheid! Genoeg gekkigheid!
Accepteren en gewoon slikken dat wij ons leventje weer oppakken. Anders maar weer een spuitje hoor.
De nieuwe fiets van Mouna parkeerde keurig bij Blij! Moos speelde met een vriendje. Mouna en ik fietste samen door de stad. Wat denk je, Mouna....Kan jouw fiets ook naar Blij! fietsen...
Maar Papa, Moos is er niet bij...Dat maakt niet uit, lieve schat. Jij bent nu het stralend middelpunt. Moos ligt vast en zeker ergens anders te genieten. Mag ik dan Appelsap, Papa...? Tuurlijk schat!
Ze remde keurig af bij Blij! Wat kun je daar blij van worden. Van zo'n meisje, net 5 jaar, die gelukkig is. Gelukkig hebben de kinderen geen last van ons. Ons gedoe blijft hun gelukkig bespaard, dat doen wij goed. Dat kunnen wij ook en krijgen wij ondermeer terug van de lieve juffen en andere mensen die onze kinderen onderwijzen. Gelukkig maar, blijven er toch nog twee gelukkig van de vier. 
Nu stond Mouna in de middelpunt van de belangstelling. Henriëtte, de nieuwe bedrijfsleidster, was ook Blij om ons te zien. Nou ja, misschien niet mij maar wel ons als gasten....
Blij zat lekker vol. Iedereen genoot. Keurig scande zij mij QR-code, zo al vijftig....?? Néé hoor, ze vroeg wat de eerste letter van mijn voornaam was. 
Mouna haalde Mens-Erger-Je-Niet Op, ze kon de ganzen van het ganzenbord niet zo snel vinden. 
Tis is een echte Dorgelo, bedenkt pardoes nieuwe spelregels als het haar beter uitkomt. Ze liegt niet, maar spreekt ook niet altijd de waarheid. Met een spelletje mag dat Mouna, er zit pit genoeg in die frisse appels van ons die net ver van bomen vallen. Lekker gegeten, ik ging voor een broodje ei met ham/kaas en Mouna ook maar dan in een vorm van een tosti. Wat kun je genieten en wat wordt je blij om even bij Blij! te zitten. 
Geluk op de vierkante meter. Zo'n half uurtje/uurtje mag voor mij wat dat betreft wel een dag duren, wat zeg ik - een heel leven. Je voelt je de laatste tijd toch wat geamputeerd. Het is net alsof je wat mist, alsof je leven niet meer compleet is. Turn! Turn! Turn! The Byrds helpen nou ook niet echt....Volgende nummer. 
Mouna vergat bij het afrekenen niet een pepermuntje voor Moos mee te nemen. Mag ik dat wel vertellen aan Moos straks dat wij bij Blij! zijn geweest? Tuurlijk, waarom niet? Gewoon eerlijk zijn, schat. Kom je in het leven het verst mee....De waarheid is niet altijd leuk maar beter dat dan een leugentje om bestwil in stand houden. Krijg je alleen maar ruis van op de lijn....Kon praten wat ik wilde maar Mouna was al bezig om het slot van haar fiets te halen. Ze wilde graag weer op fietse, wie deed haar namelijk wat vandaag. Hoorde Lohues zachtjes zingen...
Nog even weer een mededeling van huishoudelijke aard. Nu wat positiever nieuws, hoewel negatief beter is deze maanden om niet op de IC te belanden, maar ik heb mooi wat positief nieuws te melden. 
Ik vertelde jullie al enkele weken terug, wellicht komt er wel iets moois op mijn pad. Misschien dachten jullie dat ik al met de jacht bezig was maar ik bedoelde er toch wel iets anders mee. Alhoewel...er is nog nog niks mis met mijn ogen. Wat loopt er mooi spul rond op deze aardkloot, dat het allemaal groeit zonder steeltje. Niet te geloven. Maar eerst een mooi tijdperk keurig afsluiten voordat je weer aan iets moois en nieuws begint. Zo zijn we getrouwd, toch? Ondanks het feit dat ik enige voorkennis had zat ik er wel mee in mijn maag. Ik moest lieve collega's in het mooie Ootmarsum teleurstellen. Amper 9 maanden nadat ik binnenstapte bij Pro-Merchandise ging ik, gelukkig, via de voordeur er ook weer zo snel uit.
Henk en Jan boden mij voor enkele weken terug een baan aan, hier in Hardenberg. 
Het laatste half jaar is nou niet bepaald de mooiste zes maanden uit mijn leven geweest. Jullie weten inmiddels dat wij in een scheiding liggen....Blijf het raar vinden, zowel dat je in een scheiding ligt (rare woordspelingen) en dat het daadwerkelijk aan het gebeuren is....Gelukkig kunnen wij nog steeds door die ene voor- en achterdeur. Het CD van jou en het CD van mij begint nu een beetje te spelen....
Maarre zit weer dicht bij het vuur. Terug aan het werk in Hardenberg. Namelijk aan de Kruiwiel.
Vanaf volgende week maandag begin ik als Accountmanager Sales bij Vinga Benelux, wat onderdeel is van Rekla2000, jullie wellicht beter bekend. Dat mooie bedrijf tegenover de McDonalds....
Ken ze al ruim twintig jaar. Jarenlang mee samengewerkt bij Toppoint. Ze nooit uit het oog verloren, kwam ze altijd tegen. Mooie kerels, kun je gein mee hebben maar er moet ook zeker hard gewerkt worden. Het is goed zo...Je sluit wat moois af en je krijgt er weer iets bijzonders mooi voor terug!
Heb het gevoel, en mijn verstand zegt het ook, dat het zo had moeten zijn. Dat iets goed op mijn pad is gekomen. In elke andere situatie had ik misschien nog jaren in het mooie Twente rondgetoerd. 
Maar deze trein kwam nu éénmaal langs met de lachende machinisten Jan en Henk aan het stuur die nog een paar hete kolen op het vuur gooide. Stap in, Dorgelo. Last train home...Ik hoorde het gek genoeg John Mayer zingen op de weg terug toen even later ook nog de Doobie Brothers om de hoek kwamen kijken met hun Long Train Runnin' was de cirkel misschien wel rond. Amen!
Muziek is toch mijn kompas de laatste maanden. Zonder hen had ik het ook niet gered. Music never dies!
Ik heb het super naar mijn zin gehad bij Pro-Merchandise. René en al mijn lieve collega's waaronder kleine en grote Bas en lieve Marieke nogmaals bedankt voor de gezelligheid en het vertrouwen. 
Soms gaan dingen zoals ze gaan. Joost mag het weten, ik ga jou ook missen. Net als André en Hennie en misschien wel Bodera....haha. Heb niet het gevoel dat ik ben ontspoord, jullie hielden mij juist op het goede spoor. Bedankt voor alle fijne gesprekken, het heeft mij goed gedaan. Ik kom zekers nog eens langs in Ootmarsum, zal dan Dorgelo gebak meenemen. Anders kan ik meteen rechtsomkeert maken. 
Ik stapte dus vorige week op die rijdende trein die misschien vandaag niet meer langs zou komen. 
Hoe je via de dochter van Sietse Blij! wordt van Mouna en haar nieuwe fiets. Hoe blij ik ben met Henk en Jan en mijn nieuwe collega's die ik nog mag leren kennen....Het gevoel is goed!
Kan straks op het fietsje naar het werk weer, ik kom wel bij de grond. Heb geen duwtje nodig, maar deze nieuwe job is in mijn ogen wel weer het juiste duwtje in de goede richting. 
Wij, ik vooral, zie weer die stip aan de hemel. De ene keer was zij verantwoordelijk, terwijl zij het nog niet eens beseft en de laatste paar weken waren Jan en Henk, onbewust, daar verantwoordelijk voor. 
Ze gaven mij iets, wat ik even miste, vertrouwen in mijzelf. Ik was het ff kwijt, ik raak veel moois kwijt maar potverdikkemei ik kreeg de laatste weken er ook veel moois voor terug. Ik merk dat ik weer langzaam terugkom in het goede vel. Hou niet van gedoe, hou nog steeds van haar, maar die schuttingdeur ging dicht terwijl er nu langzaam weer deuren opengaan...Het is een cliché, als er deuren sluiten gaan er vanzelf weer deuren open. Nogmaals hou niet van gedoe...Wil iedereen liever te vriend houden, lukt niet altijd. Maar op een voetbalveld in notabene Wijthmen kwam ik weer bijzondere mensen tegen. Ik ken 'm al mijn hele voetballeven maar hij verbaasde mij weer eens. Wat een mooie kerel ben je, Gerard. One of a kind! Ze kunnen alles van je vinden, vinden ze ook van mij maar je spant wel de kroon. Koning, Keizer, Lotterman! Trotse Opa en wat niet meer...
Veel mensen hielpen mij om mijn ogen te openen en die stip aan de hemel (weer) te zien. 
Blij word ik er van. Ontzettend blij van alle mooie dingen die nog in het verschiet liggen. 
Het is nog even doorbijten de komende tijd, maar we gaan het redden. Links- of rechtsom, goed- of kwaadschiks. Liever dat eerste.
Straks niet langer meer met zijn vieren maar toch ook wel weer....
Hold me Now nu op de speaker....Ik verzin het niet. Dat deden The Golden Earring. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....