#De Nieuwe Fiets!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Better parted. I see people crying. Truth gets harder.
There's no sense in lying, help me find a way from this maze.
I can't help myself.
When I see tenderness before you left (forget)
That even breaking up was never meant (forget)
But only angels look before they tread (forget)
Living in another world to you, living in another world to you.
Living in another world....to you'
Uut 'Living in Another World van Talk Talk!

Moi, ben ik weer. 
Zag haar al staan toen ik gisteravond de lege flesjes bier naar de schuur bracht. 
Ze stond te schijnen in het vage licht, lichtelijk onderkoeld, het was net alsof op haar een spot was gericht. Volop in de belangstelling op een verder mistige zaterdagavond.
Een fiets kan niet praten maar onbewust vertelde ik toch wat tegen haar. Gek hè..!
Tegen wie? Tegen de nieuwe fiets van Mouna die ze heeft gekregen van Opa en Oma voor haar 5e verjaardag. Het leek wel of het roze fietsje met dat kekke gele mandje iets terug mompelde, ze schakelde zelfs een tandje terug om mijn hersenloze gedachten te lezen.
Bestaat toeval?
In het schuurtje, terwijl ik de lege flesjes keurig parkeerde in het daarvoor bestemde blauwe mandje, moest ik denken aan het boek van Dirk Jan Roeleven. Hij haalde zijn nieuwe fiets op in Italië en trapte de 1247 kilometer van Villar San Costanzo naar Amsterdam keurig in zijn eentje en schreef daar een fantastisch boek over, Stef Bos maakte aan de hand daarvan het nummer de Klim! Ook prachtig!
Gisteren haalden wij ook de nieuwe fiets op. Niet in Italië maar in het verre Heemse, gewoon bij René Herbers. Een prachtige fietsenzaak heeft deze beste man, waarvan akte!
Maar een avontuur werd de rit, terug naar huis, sowieso. Gelukkig had ik mijn nieuwe Cruyffies aan want zachtjes lopen was uit den boze. 
Een prachtig boek. Rauw en melancholiek inéén. Scherpe observaties en heerlijke overpeinzingen. Waar de menselijk maat word gemeten op een fiets met twee banden, een stuur en flink wat versnellingen. Hoe sterk is de eenzame fietser...?
Een Italiaanse fietsenmaker repareert gratis de racefiets van Dirk Jan. Hij belooft deze oude fietsenmaker dat hij ooit zal terugkeren voor een nieuwe Cucchietti-fiets. En voegt eraan toe dat hij die vervolgens over de Alpen naar huis zal trappen. In zijn eentje. Pas veertien jaar later lost Dirk Jan Roeleven zijn oude belofte in. De terugtocht kent een start vol magie en meevallers, maar verwordt tot een kruistocht in wielerboek in een hel van vrachtwagens, slagregens, rukwinden, afgesloten bergpassen en ijzige koude.
Zittend op een nerveus Italiaans wielerzadel kan Roeleven eindelijk ongestoord nadenken over het leven voor de dood. 
Nou ja, dat dus....Broerlief gooide vrijdag het gelezen boek terug op het aanrecht. Uitgelezen, mooi boek. Ik had het al enkele maanden daarvoor gelezen. Tijd zat 's avonds en anders begin je toch maar te lullen tegen de nieuwe fiets van Mouna. Kun je beter een goed boek lezen aangezien je zelf ook ondertussen aan een nieuw hoofdstuk van je leven bent begonnen. De tweede helft wel te verstaan. 
Maar toeval, ik had net op de TV Matthijs gaat door gekeken. Een mooi eerbetoon was er ondermeer aan de schrijver Gerard Reve. Je weet wel die schrijver van onder andere de Avonden en de Vierde man!
Vooral van die laatste kan ik mij de film nog redelijk goed herinneren, echt zo'n typische Nederlandse film uit de jaren tachtig. Er was amper een woord gesproken of de eerste borst lag al bloot te wezen. Als jochie van net uit de pubertijd was dat natuurlijk kaf op je spreekwoordelijke molen...
Maar Reve was tevens fan van de Antwerpse volkszanger Eddy Christiani. Als eerbetoon aan Reve en om weer eens muziek van Eddy te laten horen zong Thijs Boontjes met de big-band van Matthijs het nummer: Spring maar achterop. Ging ook weer over fietsen...Misschien wel over de nieuwe fiets van Mouna. Zeg het maar....
Want van haar mag iedereen bij haar achterop, moeten wij wel eerst een slot kopen want anders kan ze haar fiets niet meenemen naar school. Wil je dat doen, Papa? 
Mijn achterband is wel wat zacht maar het geeft niet lieve pop, spring maar achterop!
Voor jou neem ik wat risico, voor jou neem ik een strop. Spring maar achterop. 
Grappig toch! Hoe je van flesjes bier naar de schuur brengen en via het boek van Dirk Jan en een nummer van Eddy terug mijmert over het eerste fietstochtje van Mouna met haar nieuwe fiets. 
Langs de Vecht. Onderweg met allerlei mensen pratend, wat heb jij een mooie fiets....Ja, echt wel!
Mensen die mooi wonen, tegenover de warme bakker notabene. Van die dingen duzz. 
Net als Dirk Jan had Mouna aardig wat rukwinden en slagregens...haha. Ze moest de Hardenberger Alpen over bij die grote blokken in het Vechtpark. Bij de bocht van de Amalia-brug ging ze hard onderuit. De eerste schade was een zere knie maar een kusje van papa er op deed wonderen....Kon alles maar met kusjes worden weggepoetst...tja!
Wat een mooie verjaardag had ze. Ons meisje, samen gevierd. Mooi dat het zo kan omdat er steeds minder ons meer zal zijn. Een onsje meer is niet meer van deze tijd. Raar....
Het voelt nog niet goed, je bent nog teveel met elkaar verweven. Dit weekend had ik de kids, zeg je dan...
Altijd gedacht dat het iets voor andere mensen zou zijn. Niet iets waar ik mee te maken zou krijgen. 
Dacht altijd dat ons 'ons' eerder een kilo zou worden dan een onsje minder. 
Het mooie meisje legde vanmorgen haar handje op mijn schouder en fluisterde: ben je al wakker, papa?
Ze vroeg gisteravond heel lief of ze weer bij mij mocht slapen met van die pretoogjes, Sorry hoor....Ze had mij al om toen ze op het grote bed sprong en weer allerlei turnoefeningen liet zien. Sanne Wevers, Mouna komt er aan hoor. Eat your heart out...
Hoe ze gistermorgen ook wegfietste uit Heemse richting de Voermanstraat, die barre tocht van amper een kilometer in een mistig en rustig ontwakend Hardenberg. 
Net iets te weinig om een boek over te schrijven maar over dit lieve meisje kan je een hele serie over schrijven. Wat ze allemaal heeft te vertellen. Je gooit er 's morgens een muntje in en dan hoef je de hele dag niet meer bij te vullen. Ze praat je de oren van je hoofd. Heerlijk....
Ons meisje met haar nieuwe fiets. Dat staat garant voor kwaliteit. Ze zit nu op de tafel, ik reken het goed. Ik heb nu twee paar ogen, zelfs in mijn achterhoofd. Het is niet langer meer ons maar de kinderen en ik. Moet er nog even aan wennen, dat heeft de andere kant trouwens ook. Niet verkeerd hoor.
Maar een prachtige dag gisteren met haar gehad. Leuke vertellegies...Lekker gelopen, naar de bieb geweest, boodschappen gedaan, koffie gedronken bij Ina en Bert, samen een film gekeken. K3 en ze gingen met een boot op Cruise. Samen op de bank, lekker dicht tegen elkaar aan en samen proberen mee te zingen met de liedjes....Wie vind jij het leukst, papa? Ik denk het meisje met het rode haar, Mouna. Die heet Hanne Papa maar Klaasje is er niet meer bij Papa, zij heet nu Julia....Dat is ook een mooie naam zou Henk Westbroek zeggen....Wie, papa? Nou Henk, wederom de minst gegeven babynaam voor een meisje...Wat zeg je, Papa? Die van het Goede Doel, met die andere Henk. 
Laat maar, domme humor van Papa net zoals van de Heuvel die van de Berg in Oostenrijk heet....
Papaaaaaaaaaaaa. Stoppen nu! Zullen we nog één snoepje doen...?
Goh, Mouna al 5 jaar. Dat kereltje van ons wordt binnenkort 9. Al een heel leven hebben zij afgelegd en ze staan nog maar aan het begin, net een paar pagina's in het boek onderweg. Nog lang niet bij het laatste hoofdstuk of de epiloog.
Moos speelde bij Rayen nadat hij 's morgen weer door het bos had gestiefeld met de jongens en meisjes van de scouting. 
Vervolgens patatjes eten bij Oma. Wat een service van Erik want Lian bracht de snacks en de frieten zelfs aan huis. Nou ja, zeg. De Horeca mag van mij wel weer open, als ze zelfs al bij je thuis komen...
Verder rustig aan het rondkijken. We proberen er samen het beste er van te maken. There's talk on the street it sounds so familiar...Het lijkt wel of iedereen naar je kijkt. Mensen denken je allemaal ineens te kennen zelfs hele oude vrienden van weleer komen om de hoek kijken. Grappig hoe je nu naar een nummer van The Eagles luistert, ze speelden het gisteren in the battle of the coverbands. Een nieuw programma op SBS6 met Gerard Ekdom. Lekker op de zaterdagavond, ff een uurtje gewoon naar goede muziek luisteren. New kid in Town....Woensdag, voordat wij samen weer naar die mevrouw mochten die helpt om ons liefdevol en met alle respect van elkaar te scheiden draaide Jan-Willem en Jeroen op Radio 2 'Living in Another World' van Talk Talk. Er wordt ontzettend veel gepraat, de één kan er beter mee overweg dan de andere. Inherent aan de beslissing die reeds veel eerder al is genomen....
We leven nu allebei in andere werelden. Hoop dat ie voor jou en voor mij allebei weer alle kleuren van de regenboog gaat kleuren. 
We hebben nog aardig wat kilometers af te leggen. Komen nog genoeg slagregens, rukwinden en figuurlijk gezien afgesloten bergpassen tegen. Mag het soms nog een onsje meer zijn....? 
Ga boterhammen smeren. Denk eentje met appelstroop voor ons meisje van 5 en chocoladepasta voor die kerel van bijna 9. Sluit weer een hoofdstuk af, Mouna een nieuwe fiets....want op een oude fiets leer je ook niet alles. Deze moest ik zelf ook drie keer lezen, ik denk dat ik snap wat ik er misschien (niet) mee bedoel. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.