#Johnny G. In De Boerschop!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Chrome my mind, cauterize this feeling. 
You're my kind, my something to believe in.
Teach me how to dance with you, teach me how to love.
On whose side, will you find me hiding.
I'm fortified, for a battle I've been fighting.
So give me everything you've got, if it helps to stop the rot.
I'll take anything you've got or could you help me feel your pulse.
Find the truth in all this false, could you help me fight them off
Teach me how to dance with you, teach me how to love.'
Uut 'Teach me How to Dance' van Causes. 

Moi, ben ik weer!
Langzaam begint alles weer op zijn plek te vallen. 
Vind het altijd zo'n rare periode, de vakantie in de zomer. 
De helft van oen familie/vrienden etc. is op vakantie, driekwart vertoeft ergens elders.
Bij de Appie hier tref je de komende weken meestal niet de ge-ijkte gasten aan maar vreemden die negen van de tien keer ergens ver weg achter de Iessel vandaan komen. Je hoort allerlei taaltjes (dialecten) door elkaar spreken bij de voorverpakte boterhamworst. 
Gezellig hoor, al die spraakwatervallen...
Hey, waar liggen hier de komkommers of de borrelnoten? Meestal zitten ze ergens op de camping. 
Fijne vakantie. 
Na weken geen voetbal te hebben gezien borrelt dat ook weer langzaam op. 
Gisteravond de strijd om de Johan Cruijff schaal gekeken, had toch niets om handen. 
De lampen wezen de godenzonen terecht! PSV speelde de verdediging van Ajax aan Gort(er)!
Tja, jammer hoor. Gaf de trainert van Ajax, mien naamgenoot Alfred S., een jonkie de kans onder de lat zag hij er zeker bij twee van de vijf goals er niet goed uit. Denk dat Remkoe zaterdag keept in Sittard. Zo giet dat in het profvoetbal.
Kans verkeken. Tuurlijk, was zelf ook nooit zo'n klemvaste keepert. Heb redelijk wat blunders begaan in mijn bescheiden carrière bij voetbalvereniging Mariënberg.
Gooide daar gisteren nog een balletje over op met Meenthe op het terras van café Mans. Ach, gelukkig hebben wij nu tegenwoordig veel betere doelmannen onder de lat staan op het Westerpark. 
Tuurlijk, je moet altijd wat raken als je een luchtduel aangaat maar dan wel het hoofd van de spits van je tegenstander, niet die van je eigen ploeg. Dan ben je een beetje Blind namelijk. En als je komt moet je wel proberen de bal enigszins te raken. Nu stompte Jay in het luchtledige en raakte alleen Daley. Au..!
Meenthe lachte, daar was jij ook goed in. Je eigen ploeggenoten molesteren. Klopt, kan zo een half elftal aan verdedigers opnoemen die in zachte aanraking met mijn kolossale lichaam zijn geraakt...haha. Frank liep een half jaar na dato nog steeds waggel en was niet eens kachel....
Bij de derde tegengoal had ie de bal gewoon naar de zijkant moeten stompen. Hij wilde de bal, die zwanger van effect leek te zijn, vangen maar hij toucheerde het leder als een volleyballer die halfgebakken tegen het net smashte. Appel-eitje voor zo'n lampie dan om PSV weer op voorsprong te schieten. 
Bij de vierde had Gorter ook nog eens de pech dat de bal van richting werd veranderd. Dan zit werkelijk alles tegen. 
Had wel te doen met deze jongeling. Ben bang dat good-old Pasveer of Stekelenburg straks het doel weer verdedigt en Gorter wortel mag gaan schieten op de reservebank. Bij Ajax krijg je niet de kans om langzaam aan het niveau te wennen. Je moet er meteen staan, Jay. Waarvan Akte!
Net zoals ik weer moest wennen toen vorige week Moos en Mouna zondagmiddag tevens naar elders vertrokken. Zekers niet halfgebakken. Begrijp me niet verkeerd, wil niet als zielig of zo overkomen maar ik krijg tevens geen tijd om te wennen aan de nieuwe situatie. Je moet er meteen staan en je kids het gevoel geven dat het allemaal zo goed is terwijl je eigenlijk een hele andere mening bent toegedaan. Maar dat terzijde.
Gek genoeg had ik er vorige week zondag flink wat meer moeite mee toen de kids na 3 weken niet meer thuis waren. Ruimde het laatste speelgoed op en ging in de luie stoel zitten. FF helemaal klaar mee. Met de ziel onder de arm. Zielig hè, valt hartstikke mee hoor. 
Gistermorgen had ik er al minder moeite mee wetende dat ze het leuk gaan krijgen in Julianadorp. Ok, mag niet mee. Dat vinden zij ook niet zo leuk maar mijn verstand praatte daar verbazingwekkend goed tegen in terwijl mijn hart en dito gevoel totaal niet op één lijn zaten met het eerder genoemde verstand. 
Iets met loslaten en vasthouden. Het liefst had ik mij verstopt in de kofferbak van de C3. Gewoon mee.
Tuurlijk had ik graag met ze gewandeld langs het strand, biertjes drinken bij Paal 6 of Woest. IJsje eten bij IJsie Prima in Callantsoog, vorig jaar gekroond tot beste ijssalon van Nederland, of spareribs eten bij 't Juffertje met zo'n Skuumkoppe on the side. Moos beloofde dan maar om naar Texel te gaan. Hij wist nog wel waar die brouwerij stond. Eerste weg rechts hè, papa? Klopt jongen.....
Ach, hij heeft ook zo zijn voordelen. Vannacht de donkere krochten van Spotify weer eens ingedoken. 
Zag vanmorgen de speellijst. Heerlijk. Draai 'm nog eens af want de helft was ik alweer vergeten. Lag ik vast te slapen want toch kallum an gedaan met het gerstenat?? Dat kon het dus niet zijn...ahum!
My Sharona van the Knack bijvoorbeeld. Zo'n one day fly uut de jaren tachtig. Doet mij altijd denken aan Bert. Of I still Believe van The Call, Feel like Rain van John Hiatt. Don Henley, Marillion, Jeff Wayne maar ook The Jayhawks, Fleetwood Mac, Little Village met Big Love, Japan en Cuby met Herman.
'Where were you in Sixty-Eight. In Sixty Eight, Julie was Johnnie's date.....' dan moet ik naast Bert ook aan Henk in Prayinghouse denken. Mooi toch! Old Soldiers Never Die...Ze blijven je leven schilderen.
Een mooie bloemlezing uit de muziek die ik de laatste maanden blijkbaar veel draai. Nu kwam niet ineens K3 of Flemming er tussen door. Weer zo'n voordeel dat M&M wat minder thuis zijn.
Kan ook vandaag zo maar ineens langs de Vecht gaan lopen. Kilometers maken, eerder moest je dat plannen maar nu heb ik de vrijheid om dat gewoon te doen. Van de week ook maar ik kom mij er 's avonds niet echt toe zetten. De spreekwoordelijke knollen op. Meters in gedachten maken maar blijven zitten in je luie stoel na het eten. Hazeslaapjes doen. Rust creëren in je hoofd, giet steeds beter!
Ik loop graag maar de weg er naar toe giet soms over aardig wat obstakels als je begrijpt wat ik bedoel, mis soms die stok achter de deur. Hup, naar buuten jij.....
Maar als je éénmaal aan het lopen bent, de oortjes in ervaar je de rust van het wandelen. Kom je mensen tegen die ook loops zijn. Zie je de natuur, zie je eenden kwaken en hoor je vogels vliegen. 
We wonen hier mooi in het Vechtdal. De grens is dichtbij maar je gaat er wel vaak over heen. 
Henk vertelde laatst nog een mooi verhaal. Hij was buiten het huis aan het lopen met de hond bij Bruinehaar. Hij wil het liefst geen hond tegenkomen dan hoeft ie namelijk niet aan de lijn. Je loopt daar zo de grens over, de Pruis in. Het was zo afgelegen joh, kwam ik daar twee Duitsers tegen in het bos die dachten dat de 2e Wereldoorlog nog steeds bezig was. Van die dingen duzz, niet te filmen. Je wandelt hier zo in het Blaue Hineins. Van die humor, ik hou d'r van. Ik wil maar zeggen. Zo mooi kan het hier zijn. 
Van die dingen. Zo'n scheiding in het midden geeft je ook een bepaalde mate(n) van vrijheid. 
Zo kan ik bijvoorbeeld komende vrijdag zo maar ineens fietsen naar de Boerschop!
Denk dat ik het ook maar doe. Alle ingrediënten waar ik zo van hou zijn daar namelijk aanwezig. 
Stukje goede muziek, stukje gezelligheid, koude biertjes en mooi volk, denk ik, om mee te ouwehoeren. 
Werd helemaal enthousiast toen ik gisteren van Jan hoorde dat het gewoon bij hun achter in de Olde Schuur is. Volgens mij die oude kapschuur, niet de hal van Wim maar gewoon waar wij ooit zo'n leuk feestje hadden met destijds de band B.T.W. op het podium. Weet niet alles meer maar het was, kan het mis hebben hoor - pin mij er niet op vast (kun je daar ook nie), een gecombineerd personeelsfeest van de Beerze Bulten destijds. Huibers was er ook bij en Jan en Gerrit-Jan natuurlijk. 
Je moest komen in boerenkledij en het was allemaal niet zo moeilijk, toen nog niet. Bandje erin, wat muziek, koude drankjes, mien vrouw was er gewoon bij en gaan met die banaan. 
Dat willen ze vrijdagavond 5 augustus ook weer dus. Vooral geen moeilijk gedoe maar gewoon een avondje gezelligheid. Gerrit en Jeannette Veltink hebben de muziek geregeld dus dat zit wel snor of in dit geval wel redelijk....euh...Baard..!
Want vanaf een uurtje of negen plugt Johnny Gallagher met zijn Boxtieband de stekkers in de versterkers. Bluesman Johnny uut Ierland (Bandoran) is namelijk in het bezit van een indrukwekkende baard, snap je Baard - Snor...ach, laat maar. Ik moet niet alles willen uitleggen!
Sinds vier jaar meert de goedgemutste Johnny weer aan in Banthum, dat is niet ver lopen vanaf het kanaal noar Oud-Banthum.
Aan de Harderbergerweg 23 in de Boerschop komt gewoon één van de beste gitaristen die momenteel rondtoert langs de Europese podia ff spelen bij Prins achter het huus, gewoon bijna in Mainbarg. 
Lekkere oude Rock 'n Roll. Eigen nummers maar ook de klassiekers uut de pophistorie. 
Met een rauw randje, schurend tegen het leven aan. Zijn virtuose gitaarspel doet de rest. 
Kijk, daar heb je dan ook weer tied veur. Ie kunt thuis gaan zitten vrijdagavond maar er is momenteel toch geen Twee voor Twaalf op TV dus kan ik net zo goed op fietsje richting Oud-Banthum en noar Johnny G. in de Boerschop peddelen. Als je van (h)eerlijke Blues en Rock 'n Roll houdt met soms een ruig randje en dan weer lekker akoetisch schroom dan niet om gezellig zo'n groene koude pretkegel met ons te komen drinken in het verre maar oh zo gezellige Oud-Banthum (Boerschop).
Let op, pinnen kun je daar niet dus neem ouderwets zakgeld mee net als vroeger....
Ik hoorde dat de biertjes een knaak kosten, niet die van vroeger maar zo'n nieuwerwetse knaak van 'n euro! 
Lijkt mij ook leuk om Gerrit en Jeannette weer eens te spreken. Fijne mensen, echte Ierland-adepten en muziekliefhebbers. Zij hebben al redelijk wat (Ierse) bandjes de grote plas laten oversteken naar Nederland. Mocht er in het verleden vaak getuige van zijn en vaker ook niet door andere beslommeringen. Maar mijn huidige nadeel kent zo af en toe ook haar voordelen.
Daar moet je gewoon gebruik van maken, het ijzer smeden als het heet is. Misschien zijn er wel vrouwen van ijzer en mannen van staal! Je weet het niet. Je zoekt overeenkomsten, dat swipen naar links giet ook vervelen, zit geen parels tussen wat ik oe brom! 
Zoeken naar een speld in de hooiberg, wie weet vind ik die wel op het kleine Ribs&Blues festivalletje bij Prins in de Olde schuur, ken de weg daar wel een beetje...duzz - wie weet.
Nooit stoppen met proberen vertelde Lohues op Erica van de week nog. 
Fijne zondag, wellicht tot vrijdag. 
Joah, mag wel zo....