#Is.Ook.Schitterend!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Well, I will provide for you and I'll stand by your side. 
You'll need a good campanion now for this part of the ride. 
Yeah, leave behind your sorrows, let this day be the last.
Well, tomorrow there'll be sunshine and all this darkness past. 
Well, big wheels roll throuhg fields where sunligt streams.
Oh, meet me in a land of hope and dreams.'
Uut 'Land of Hope and Dreams' van Bruce Springsteen.

Moi ben ik weer.
Joost mag 't weten, anders Marsman wel!
Na gisteravond snap ik een beetje meer de adoratie voor de heer Springsteen, Bruce Springsteen wel te verstaan!
Wat veel mensen in mijn omgeving blijkbaar koesteren. Ik vond Springsteen altijd wel cool. 
Het is net voetbal, kijk je naar een willekeurige amateurwedstrijd denk je soms:
Waar maken zich zo druk over, het was toch een penalty of die bal was gewoon uit! 
Als Mariënberg acteert op de groene velden was het idd geen penalty en die bal echt wel in! 
Kortom, tis maar net door welke bril je kijkt. 
Ik vond, als niet echt een Bruce-adept, Joost het gewoon prima doen!
Die achtkoppige band achter gastheren en vertellers Kluun en Leon Verdonschot verstonden het vak van spelen in een bandje meer dan prima. Ik heb intens genoten, het plezier spatte er van af. 
Het gezelschap waar ik mee mocht vertoeven loog er trouwens ook niet om. Zij was Eva, ik A'dam!
Of iets van gelijke strekking. Reken het goed. Allebei zijn we begonnen aan het spoor in Banthum, daar stopt de trein inmiddels niet meer maar zoals Bruce zingt in zijn nummer 'Land of Hope and Dreams' - Come on this train, people get ready, you don't need no ticket. All you got do is just get on board. This train carries van alles, iedereen mag van Bruce aan boord komen. En dat Is Ook Schitterend!
Kom ik weer aan met mijn toeval. Toeval bestaat niet! 
Was gisteravond voor de laatste keer dit jaar inpandig bij de buren, bij Theater de Voorveghter. 
Bruce & Wij. 'The older you get, the more it means'. 
Een ode aan de vriendschap tussen vier heren waarvan er één is gaan hemelen naar zijn land van hope and dreams. Ik heb Bruce nooit live gezien. Ben ook geen diehard fan van the Boss, maar na gisteravond snap ik o.a. mijn oude buurman stukken beter. Die heldenstatus, wat fans over de hele wereld verbindt. Springsteen werd en wordt nog steeds niet altijd begrepen. Denk dat ik 'm na gisteren iets beter snap dankzij Kluun, Verdonschot en die geweldige live-band. The Boss himself zal er geen nachten van wakker liggen dat ik 'm hier in het kleine Holland langzaam steeds begin te begrijpen, maar toch! Het is dan ook mijn druppel op die gloeiende plaat. Waarvan Akte!
Hij gaat onder je huid zitten met zijn teksten, ik voelde het kriebelen. Kan ook de jeuk zijn geweest. 
Sowieso live-muziek is mijn ding. Ze begonnen met Badlands, klonk direct als een Zwitsers uurwerk!
Hallelujah, In Excelsis Deo. 
De andere buurman zat iets verderop met zijn zoon. Opvoeding geslaagd. Inderdaad. Mooi man!
Als het op Bruce aankomt dan komt het zeer close vertelde Maarten mij. Ik vond Joost van wijlen I.O.S. het ook schitterend doen maar ik snapte onze directeur wel. Kom mij ook niet aan Boeijen, Lohues of Bos, daar kan geen enkele zanger of zangeres tegen op. Amen!
Wel jammer was dat Stephanie Struijk er niet bij was. Nu zong Pieternel, de 'Nashville-girl' uut Amsterdam, de sterren van de hemel. Ook niet verkeerd hoor. Mooie snik in haar stem. Country hè. Maar sinds Stevie Ann gewoon Stephanie werd volg ik haar omdat ze tevens nauwe banden heeft met o.a. Lohues. Dan heb je een paar streepjes voor. Dacht al toen ze begon met zingen, hey - dat is Stephanie niet en ik had de bril nog wel op maar de beelden kwamen vaag binnen gisteravond. Dat heb je soms. Verblind door andere mooie dingen en het gooien van de wekelijkse ballast naast je stoel. 
Dennis Kolen was muzikant nummer drie die de achtkoppige band aanvoerde. Lekkere gitarist en zanger hoor, hij schokschouderde zo mooi zoals een gitarist met gevoel dat hoort te doen. Muzikanten die allemaal de sporen reeds hebben verdiend in muzikantenland. Ik word altijd bij de grens tegen gehouden, het muzikale paspoort niet in orde, hahaha...Kluun en Verdonschot hadden mooie verhalen te vertellen, ik ben van de teksten en schrijvers, maar zo'n band mag meer airplay hebben. Doe er maar een Bruce-halfuurtje bij. De toegift was genadeloos....Kwam binnen. Snap die fans ondertussen wel. Lucky Bastards, die kaarten hebben voor volgend jaar! Of je gaat naar Hamburg en Düsseldorf. Dat kan ook. Joost bracht mij ook terug naar 2009. Jemig, 2009 alweer. Tijd vliegt! Toen hij hier, ook in de Voorveghter, een soort van afscheidstournee deed met I.O.S. (voorheen Is Ook Schitterend). Een bandje wat nooit echt doorbrak, wel even succes had maar niet de allure van pak 'm beet De Dijk, Racoon of Blof. Maar met nummers als V.V.T., Altijd wel Iemand, Hoofd onder Water en Uit de Schaduw wel voetnoten heeft gezet in Den Vaderlandsche Muziekgeschiedenis als je mijn bescheiden mening vraagt. Doen jullie niet, maar toch! Ok, dan speel je als I.O.S meteen Champions League in het kleine Nederland. Maar toch, misschien snap je mij, of niet natuurlijk. Samen met Muis, Harold Muis was ik daar destijds. 
Toeval of niet. Soms spreek je zo'n iemand jaren niet en ineens twee keer. De ene keer was het leuk, ons laatste contact was een zeer verdrietige. Ik moet ook geen overlijdensadvertenties gaan lezen in de Toren. 
Doe het meestal niet maar van de week voelde ik mij min of meer verplicht toen een lieve vrouw richting paradijs vertrok. Het leven hier op deze aardkloot niet meer snapte! Rust Zacht!
Mijn maag draaide om toen ik de andere advertenties las. Kinderen mogen niet doodgaan. Mijn maag draaide echt om, hapte naar lucht. De ene mocht net geen 12 worden en de andere was pas zes! Het  sneed door mijn hart!
Vloekte het uit. Dat raakte mij! Waarom, in godsnaam. Deels omdat je zelf kinderen hebt in ongeveer zelfde leeftijd en beseft dat het, in een split second, zo maar over kan zijn. Een ongeluk zit soms echt in een klein hoekje! Tel je zegeningen, in godsnaam tel je zegeningen. Kinderen zijn je grootste geschenk ondanks alle pijn die je soms voelt!
Kinderen maken je leven vergankelijk. De hele week was ik extra alert. Mouna viel gisteren door de gladheid. Huil maar lieverd, beter zo dan je niets meer kunt zeggen. Doe je nog meer je best om ze een leuke dag, zelf een leuk uurtje, te bezorgen. De kerstwandeling, gisteren in het rustieke Beerze, ging zo af en toe door merg en been. Het was prachtig, een anderhalf kilometer lange reclamespot voor de Beerze Bulten. Eerlijk is eerlijk. Het klopte! Ze verdienen de 5 sterren van de ANWB elke dag opnieuw. Het plaatje was af en gisteravond net dat beetje meer, net als zovele campings hier in het Vechtdal. Wat een pracht en praal. Als we dan toch gaan kamperen waarom niet hier? Maar ik had constant het kerstliedje van Daniël Lohues in miene kop toen ik al die sterren en lichtjes zag in feeëriek Beerze.
-'t licht van de kerstboom, elk jaar weer raak. 't licht van de kerstboom, brengt ook tranen vaak. Midden in de winternacht, veul ik 't gemis van die heldere sterre die der niet meer is-. Moest denken aan de ouders van de overleden kinderen, aan Sietse, eigenlijk aan iedereen die ik zelf zo mis.
De tranen kwamen helemaal door toen Mouna iets onschuldigs riep. Iets met Mama en samen kerst vieren. Waterlanders, dan is zo'n Araco-muts op je hoofd ontzettend handig. Het was lekker donker, we waren begonnen met wandelen in het schemer maar nu was het echt pikkedonker, lekker makkelijk. Kon de tranen drogen met een muts. Snappie? Moos en Mouna zagen daardoor niet dat Papa ff huilde. Potverdikkemei, notabene op een camping in downtown Beerze, het moet niet gekker worden! 
The older you get, the more it means. Joost mag het weten! Amen....
Ik vond het wel weer leuk om die Marsman te zien zingen. Zijn kinderen waren er ook, getooid in een houthakkersblouse. Oog voor detail. Kwartjes vielen eindelijk op haar plek, nu het ondertussen Euro's zijn geworden. Vind het leuk om mensen als Marsman en Struijk te volgen. 
Ze maken soms onnavolgbare mooie muziek die het gros nooit krijgt te horen. Eeuwig zonde! 
Hoe de gitarist scheurde, luister eens naar Dennis Kolen op Spotify. Lekker hoor. Hoe de saxofonist een mooie poging deed om Clarence Clemons (The Big Man) te eren. Hij was natuurlijk geen Roland Brunt, want dan ga je volledig Onderuit! Wat ik oe brom.
De Dijk speelt vnd dan echt haar laatste concert in Paradiso, A'dam. Eva is er bij...Gaaf joh. Veule wille. Jaloers hoor! 
Onderuit in een T-shirt van haar! Zie hier nog handcrème op de tafel staan, dacht even dat het de lijm van Mountje was. Ach, een kleinigheid hou je altijd. 
Land van Hope & Dreams. Zolang je dat nog hebt, staat er in je paspoort ook dat je twee meter punt zes komma vier bent of zoiets. Keek een beetje stoned op de foto, waarop je niet mocht lachen en je beide oren zichtbaar moeten zijn. Kom dat land echt wel binnen hoor....Zelfs met een glimlach. Beter zelfs.
The Older You Get, The More It Means!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.