#Mooi En Onverslijtbaar!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Zie haar lonken door het leven, kijk haar spelen in de wind. 
Prikkels die haar gloed me geven, hou me voor haar stekels blind.
Jeuk die niet kan weggewreven, pijn die ons tezamen bindt.
Mijn van straat geredde roos. 
Kon ik weten wat me wachtte, toen die avond in de stad. 
Ik naar huis liep en ik zag je, roos tussen het vuil en nat. 
Ongebroken mooi, - je lachte wat -, in de schoot geworpen schat. 
En ik denken dat ik jou, maar wedden dat jij mij uitkoos.'
Uut 'Mijn van Straat geredde Roos' van De Dijk. 

Moi, ben ik weer. 
Vannacht eindelijk weer eens met iemand naar bed geweest. 
Terwijl zij zachtjes door bleef zingen viel ik langzaam tegen haar natte haren in slaap. 
Het was goed zo, mijn rusteloze hart was eindelijk ingeparkeerd tussen haar welgevormde lichaam. In mijn dromen boetseerde ik verder....
Vanmorgen toen ik wakker werd was ze nog steeds aan het zingen. Ze hield toon, ik hermans...?
Ze zong iets van Domino of zo, iets van Clouseau, iets van Koen. Iets van eerder. 
Zachtjes zong ik met haar mee, kende de tekst nog uit mijn hoofd. Jaren niet gehoord!
'Ze hield van verre landen, van godverlaten stranden. Van wachten op Godot, zij had cultuur en zo. 
Er was iets in haar haren, 't is moeilijk te verklaren. Het leek wel maneschijn, 't moet mijn verbeelding zijn. Dan zei ze: 'ik vergeet je, ze lachtte zelfs een beetje. Je komt er wel doorheen, jij red het wel alleen.' Het was hard om te verduren maar ik ging door heter vuren. Ze heette Domino, Domino of zo...
Mijn liefje vannacht was niet tastbaar, zat alleen in mijn hoofd. Naast mij lag namelijk de Top2000. Mijn hand op haar kussen. 
Ik had vannacht de TV aan laten staan op 81 (Ziggo hè).
Was gaan slapen met 'Mamma, Woar is mien Pils' van Normaal, dat had ik buurman toch beloofd?
Van afstand proosten op het leven met elkaar. Hoorde hierna vaag nog J.J. Cale zingen, iets met Cocaïne. Verdovende middelen genoeg. Hiervoor eindelijk 505 van de Artic Monkeys en daarvoor de eerste van Bruce Springsteen, sinds een week toch een voetnoot in mijn historiek! 
Werd wakker met de heren uit België dus, en met Joe Cocker & Jennifer Warnes, Daft Punk en Billy Joël. Weer meldde Bruce zich met Brilliant Disguise en via de Nieuw-Zeelandse klanken van Crowded House stapte ik uit bed. Moest plassen. Geen nachtzuster voorhanden al zingt Hennie er nu wel over. 
De Top2000 zit met een magneetje vast op de Samsung-Koelkast. Zeven blaadjes uitgeprint. 
De eerste bladzijde gaat vanavond tot ca. 22.20 uur, tot nummer 1714!
Had weer genoeg huiswerk meegenomen uit Mariënberg. Kreeg van mien moat Robert een masterclass hartzeer verwerken in de kroeg bij Café Mans. Geweldig! Ik hou d'r van om een spiegel voor gehouden te krijgen. Hoe kom ik soms over bij andere mensen? Ik leer nog elke dag. Het is allemaal nieuw voor mij. Ik doe wat ik denk te moeten doen. Waarom ging het zo met haar en niet andersom? 
Je weet misschien soms niet eens wat je allemaal schrijft. Je lult vaak een eind de onverklaarbare ruimte in.
Hoe mensen het soms kunnen uitleggen al bedoel je het misschien wel anders. Zekers aan personen die wellicht dicht bij jou willen staan, misschien (One Fine Day) wel meer met je willen doen dan alleen in je bed slapen. Waar jij vervolgens tegen aan kunt schurken. Onderuit in een t-shirt van haar....
Ik weet het allemaal ook niet! Van de week weer zo'n momentje. Notabene een onschuldig vriendenboekje brak voor even mijn hart in tweeën. Mouna had haar naam al geschreven in het boekje van Naud en Jade. Een tekening had ze ook al gemaakt. Maar een paar vraagjes kon ze niet lezen maar wilde ze wel graag haar antwoordjes op geven. Schrijf jij op wat ik jou vertel, Papa? 
Wat is je lievelingsfilm, wat wil je later worden etc. etc.  Ik schreef wat zij verhaalde. Dertien in een dozijn. Maar het antwoord op de vraag wat zij het allerliefste wenste had ik even niet zien aankomen. 
'Nou, samen kerst vieren met jou Papa, Mama, Moos en ik....' dat is wat ik het liefste wil en ze kroop op mijn schoot, dat we weer samen zijn. Potverdikkemei, dit meisje krijgt mij de laatste tijd aardig aan de waterlanders....Mede daarover ging onze liefdevolle discussie met mien moat, iets met punten en komma's zetten! Alles onder het genot van een biertje! Praat sowieso wat makkelijker....
Vind ik mooi, vind ik bijzonder lief en vele vrienden met hem! Allemaal uit liefde. Puur en echt!
Dat voel je. Dat merk je. Net zoals vrijdag koffie drinken met Venevrouw. 
Daarom zat ik ook zo te genieten van The Untold Stories! deze week. 
De verhalen achter de nummers. Zoals die van de band Elbow (Moos: wie noemt zijn band nou naar een elleboog...??), ik rekende het goed! Hij keek een stukkie mee. Iets met muzikale opvoeding maar je moet ook gaan slapen nu, Moos. 
Woensdag was Huub aan de beurt. Hoeveel hartzeer kun je hebben. Met terugwerkende kracht krijg ik echt liefdesverdriet van het feit dat ze afgelopen zondag de verkering met mij uitmaakten. 
Na potverdikkemei 41 jaar is de liefde over. Definitief. Rest alleen nog de foto's en de omvangrijke muziekbibliotheek waar je voldoende hoop uit kunt putten! Dat dan wel weer...
Huub gaf een masterclass liedjes schrijven of beter gezegd hoe kom je op bepaalde teksten. 
Huub ging er eens voor zitten, net zoals hij eerder het podium opkwam. Ik ben er, we kunnen beginnen. 
Mooi en Onverslijtbaar! Tekst van een andere band, maar ik moest daar gisteren aan denken. 
Huub is Mooi en Onverslijtbaar. Huub is die buurman die de tijd voor je neemt. Ga zitten vriend en vertel. Prachtig dat hij zijn teksten schrijft met een heuse Waterman pen. Hij doet 't niet met een pennetje van Toppoint, Senator, Bic of eentje van Premo. Neuh, met een echte Waterman. Kom daar maar eens om. Zijn eerste Waterman was 'm uit de fietstas gestolen. Op een rommelmarkt in Berlijn had ie zijn huidige exemplaar gevonden, wel hier en daar wat butsen, ringetje zat er niet meer op. Vast eentje van voor de oorlog! Mooi, alleen van zo'n verhaal over een doodnormale pen kan ik al van genieten. Ik snapte 'm. Denk ik.
Hij verhaalde hoe 'Nergens Goed Voor' was ontstaan. Hoe het eigenlijk een omgekeerd Bruce Springsteen liedje werd. Weer Bruce hè. Toen hij zorgde voor zijn 1-jarige dochter, geen Rock 'n Roll voelde in Groningen waar zijn vrouw Teuntje destijds een toneelstuk aan het regisseren was. Dat Bruce alles had maar niet haar. Ain't got you...Alles wat Bruce had, had Huub niet....Maar hij had wel haar en dat had Bruce weer niet! Die ene haar op de revers van zijn jasje, vestje intrigeerde mij. Die haar bleef de hele uitzending op zijn jasje zitten. De schoonheid d'r van. Hij vond schrijven het leukst om te doen. 
Zitten en nadenken, liefst 's morgens als de dag nog moest beginnen. Hij zei ook: gooi niets weg, schrijf alles op. Je weet nooit of je het later nog nodig hebt. Ik hing aan zijn lippen, heb het nu al drie keer teruggekeken en elke keer hoor ik weer iets nieuws. 'Mijn van straat geredde roos'. Een nummer van de LP 'Brussel'. Over de abstractie die in het nummer verwerkt zit. Het nummer vertelt eigenlijk het verhaal over het leven van alledag. Het eeuwenoude thema van de liefde en de illussie waar ik mij misschien wel aan vastklamp. Wie houdt er niet van illussies, misschien wel fijner dan de harde werkelijkheid. Huub zong er vaak over....Niemand kon mooier verhalen over een vrouw dan Huub. 
Hoe Barry Hay na een concert in Paradiso een roos voor Huub op tafel gooide. Hier voor jou, Huub, van straat gered. En Huub dacht, daar zit een liedje in. Hij moest denken aan Pigmalion, een opera/toneelstuk van een schrijver over een meisje die van straat gered werd. Mijn van straat geredde roos. Prachtig. Hij sloot de masterclass af hoe hij tot 'Als ze er niet is...' was gekomen! Snapte hem! 
Snapte Robert ook beter. Als ik zo over haar blijf schrijven schrik ik misschien wel anderen af...
Ik weet het soms ook niet maar begin het wel steeds beter te begrijpen. Tuurlijk, ze komt niet terug. 
Te eigenwijs daar voor. Ze heeft een stap gezet en ik bepaal niet haar richting. Niet meer....
Ben een vat vol tegenstrijdigheden besef ik mij nu. Probeer het voor mijzelf te ontcijferen ondermeer door de stukkies die ik schrijf maar soms lijkt het net of mijn verstand hierboven, mijn gevoel links in het midden en de tien vingers op het toetsenbord voortdurend kortsluiting met elkaar hebben. Het strookt soms voor geen meter. Als ik mijzelf al niet snap, hoe jullie dan wel...? Diepzinnig hè, valt mee hoor....Punt en uitroepteken zetten, geen vraagtekens meer....!!
Maar ik snapte mijn partner in crime wel. Wat hij wilde duiden. Hoe ik deze ui moet pellen. Weer een schil verder, heb gelukkig nog enkele dagen voordat de Uiensoep weer klaar moet zijn. 
Ach, weer genoten gisteren. Geniet soms extra van gesprekken, mensen kijken, mensen observeren...
Luisteren naar muziek. Appies sturen, onzin uitkramen. Een avond niet gelachen is een dag niet geleefd. Elke dag valt iets te vieren, lees het elke dag op de WC. Daar hangt zo'n bordje, ook een tekst van Huub. Hoe kan het ook anders. Kerel, ga oe missen man....Waar haal ik nou mijn wijsheid vandaan? 
Ach, je haalt soms je wijsheid op door op een mooie stille donderdagavond uit eten te gaan met collega's. Praten over van alles, soms over de zin en soms over de onzin van het leven. 
Er achter komen dat je ene werkgever ook Two and a half man fantastisch vind en zijn vrouw maar niks...Net zoals Irma het altijd al niks vond en wij, Robert & Ik, onder de tafel lagen van het lachen...
Nog steeds. Herhaling honderd en weet ik veel is te zien bij Veronica...maar ik kijk het nog regelmatig. 
Eten bij de Bootsman was zekers niet verkeerd. Heerlijk gegeten daar in Stegeren. Tineke had mooie praat, gewoon in onze streektaal. Skuumkoppe on the Side. Garnalen voor en Entrecote als Hoofd. Koffie met GM na....Ik hou d'r van. Blij dat ik zulke lieve collega's heb. 
Genieten van kleine dingen. Genieten van twee mensen in de trein naar huis. Luisteren naar wat zij te vertellen hebben. Van een speld een hooiberg maken en andersom. Of teveel hooi op je vork nemen...
Genieten van de Top2000. Hij staat alweer aan. Smashing Pumpkins hoor ik nu. 
Weer genieten van de opening door Bart Arends. 34 nummers heeft ie er in verwerkt. Hij begon prachtig met Huub: Tien tegen één dat ik mijn mond hou als ik jou weer zie....Dacht het nie. 
Het eerbetoon aan Rob (de Nijs). Mooi man, moet je iets mee doen. Ga de theaters in....
Waar wij Huub vast weer zullen ontmoeten. Huub met gitaartje, één van zijn haren op de revers van zijn giletje, praten en zingen over het leven. Voeding geven aan het feit dat wij er nu toch zijn. 
Van die dingen duzz. Stiekum vooruitkijken, waar sta of lig ik over een jaar? Ben ik dan weer verliefd of loop ik nog altijd als een dwaze hond achter auto's aan (Chasing Cars)...??
Ben geen planner. Heb zin aan de kerstdagen. Morgen het huis vol met familie. Bier en wijn op de tafels en een grote vogel, stil maar heerlijk opgebaard volgestopt met een fijne vulling. 
Komende week Top2000 luisteren met vrienden en vriendinnen. De 28e met een mooie buurman, niet Huub maar Gert-Jan. Hij weet het ook altijd mooi te verwoorden. Keus genoeg! Vanmiddag met de kids bij Moe. Lekker knus en kneuterig. 
Je hoeft niet altijd een driebander te maken om van hetzelfde laken een pak te krijgen. 
Hoor net dat het al gebeurd is met de 3J's in de top2000, die komen we deze week niet meer tegen.....
Morgen proberen Moos en Mouna vast weer in te breken bij Jan-Willem en Jeroen, zou voor de 3e keer in successie zijn. Vanmiddag zijn de twee liefsten en mooisten weer hier. 
Een papa weet pas wat ie mist, als zij er niet zijn.....De nieuwe vorm van samen zijn. 
Fijne zondag, Fijne top2000. Elk nummer heeft wel zijn of haar verhaal. 
Joah, mag wel zo...