#Wonder!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Drove up to Hillside Manor sometime after two a.m. and talked a
little while about the year.
I guess the winter makes you laugh a little slower, makes you talk
a little lower about the things you could not show her. 
And it's been a long December and there's reason to believe maybe this year
will be better than the last. 
I can't remember all the times I tried to tell my myself to hold on to
these moments as the pass.'
Uut 'A Long December' van The Counting Crows. 

Moi, ben ik weer. 
Voor het laatst dit jaar. Ik weet het, officieel een dag te vroeg.
Bijna 51 jaar geleden was ik drie weken te laat. Dus ik dacht, kan wel! 
Tja, onderhand weet ik ook niet meer welke dag het is. Denk namelijk al vier dagen dat het zondag is. 
Compleet in de war. Dat heb je met deze dagen. Begon al op kerstavond en gisteren dacht ik dat het zaterdag was, bleek het nog maar vrijdag te zijn. Werd vanmorgen wakker in de twijfelaar, stond op - deed een plas - dacht: gelukkig juiste volgorde en slingerde de laptop aan. Terwijl ik zat te zoeken naar een tekst van The Heinoos hoorde ik iemand op de radio vertellen dat het vandaag 31 december en nog maar zaterdag is. Dus. 
Tja, lekker boeiend. Morgen heb ik toch geen tied, lig ik te ronken in Mariënberg bij mijn moeder met de kinderen nadat wij vnd gezellig uit hebben gezeten in Banthum aan het kanaal. 
Morgen verjaar ik weer een jaar en mag ik op gaan zitten en pootjes geven.
Jarig weh op de eerste dag van het nieuwe jaar, ie verzint het niet. Tja, ik was dan ook flink over tied als ik mien Moe mag geloven. Toen de laatste vuurpijl knalde 's morgens op de eerste dag van '72, dacht ik, blijkbaar: laat ik eens buuten gaan kijken...buiten de schoot van mijn moeder. 
Ik praat in de toekomstige tijd en soms in het verleden, tis maar net wanneer je dit stukkie leest. 
Wou soms dat het verleden nog mijn dagelijkse heden was. 
Vorig jaar was ik nog 50, morgen dus 51. Zo voel ik mij nu ook, iets meer richting de zestig dan rond de 45, zoals ik mij meestal voel. Al die kerstdagen breken je langzaam op. Van de week zei Mouna het nog bij de Appie: 'Papa is al vijftig hoor...!'
Je hoorde die mooie vrouw denken, ok...next one! Die is te krakkemikkig voor mij. Zal ook wel vast zittend plassen. Dat klopt trouwens. Ik heb er geen problemen mee hoor. 
Vroeger vond ik dat heel oud, 50 jaar, was je reeds bejaard, dacht ik. Morgen tik ik reeds de 51 aan. Nu heb ik het gevoel dat mijn leven pas is begonnen met vijftig jaar. Dacht ik trouwens ook toen ik veertig werd. De wereld voor het grijpen, al het geluk lag naast mij te slapen. Nu tien jaar verder, twee kids rijker maar vele illusies armer. Kan weer helemaal opnieuw beginnen! Zo voelt het vaak wel. Geen bal aan,  dat alleen zijn, kan ik je vertellen....Wat ik oe brom!
Dacht gisteravond ook een avondje top2000 in mijn eentje te gaan doen. Had stellig voorgenomen mij niet aan bachhus te gaan laven. Oudejaarsavond - en Nieuwjaarsdag zou het namelijk ook niet droog blijven is de verwachting. 
In mijn hersenpan was het daarom gewoon een doordeweekse dag, hield ik mij zelf maar voor.
Een avondje gemeentepils, wat komkommers en droge paprika on the side. Dat kon ik best! 
Maar ja, toen belde mijn voormalige buurman en huidige vriend. Zin om mee te gaan naar de Heinoos. 
Lars is ziek, zwak en misselijk. Wil jij onze back-up zijn? Lust een hond worst? 
Stukkie muziek in ons mooie en vrolijke theater? Kerels die weten hoe ze een versje moeten zingen. 
Gezelligheid, na de tijd beetje hangen in de bar onder de zaal. De wereld mooier maken dan ie werkelijk is? Ja hoor, i'm your man. Geen idee trouwens waar dit nummer stond van Wham! in de top2000. Hoor nou die beste kerel solo zingen over een vrouw terwijl ie toen al wist dat ie anders geaard was...
Iets met Careless Whisper. Wanneer wist jij het? Al die tijd al of ook iets van de laatste tied! 
Ach ja, rendementen uut het verleden bieden gaan garanties voor de toekomst!
Maar samen met Mandy en GJ, ik mocht tussen hen in zitten, zat ik mooi gisteravond in de Voorveghter. Muziek van Normaal en eigen versjes van de Heinoos. Mooi heur....
Ik vond het prachtig! Zat van de week een stukje meer naar rechts. Met de kinderen naar de Bios geweest. Zat ik ook al zo mooi tussen twee van die mooie wezens in. We hadden, kon helaas niet anders, Vip de Luxe kaarten. Alle andere stoelen waren reeds bezet. Ik was dan ook rijkelijk (te) laat met het bestellen van de kaartjes voor de film 'Het Feest van Tante Rita', uurtje van te voren pas. 
Jemig. Wat een gave stoelen zeg. Je kon zo'n beetje helemaal languit liggen, zelfs ik. Het was gelukkig 's middags, ik weet niet of ik het 's avonds zo volhou op deze stoelen. Lig ik vast snel te slapen zoals ik zo vaak voor de tv in slaap val. 
Ik kom bijna nooit in de Bios maar een echte aanrader hoor. Het kost een paar euro's meer maar je kunt dan ff rustig liggen. Moos en Mouna vonden het ook super gaaf, de koning te rijk en anders ik wel!
Wat een wonders zijn het. Allebei. Juiste afspiegelingen van wat ooit een liefdevol stel was.
Wist precies wat Remko Keizer bedoelde toen zijn dochter Saar ongeveer tien jaar geleden werd geboren. Hij moest het van zich afschrijven/zingen....Dat zingen gaat 'm goed af. Ik had het ook toen Moos werd geboren. Wat een wonder en nog steeds erg bijzonder! 
Het is net alsof je het in je eigen taal (dialect dus) hoort het nog meer binnen komt. Althans wel bij mij. 
Op de klanken van Eddie Vedder's Guaranteed schreef Keizer de onvoorwaardelijke liefde voor dochter Saar van zich af. Prachtig, kippevel!
Mag ie vaker doen. Hij heeft het eerder gezongen maar gisteravond kwamen de teksten van Keizer binnen als een tijdbom. Mijn hoofd en vooral mijn hart ontplofte...Precies, zo is het! Potverdikkemei!
Ach, ze schrijven toch teksten die hout snijden. Wat dacht je van Pluk de Dag (naar aanleiding van het plosteling overlijden van een vriend), Lieve Lieveling (mooie bewerking van Sister Golden Hair, al jaren mijn favoriet), Achter mien Huus, Vliegtuug van Papier, Høken in de Tent, Geen Stuuver mear weerd en Vandaag. De versie van Normaal's 'De ballade van een muzikant'. Geweldig. Tijdloos!
Echt mooi! Wat ik zeg, als je proat in je eigen streektaal komt de boodschap net iets beter binnen. 
Althans, dat denk ik. Heb ik ook met Lohues. Koning, Keizer, Lohues...Hij weet mij te raken met soms van die simpele zinnen. Groentesoep met worst bijvoorbeeld. Je ziet het als ware voor je. Lekker hoor.
Volg Keizer en consorten tevens op sociale media. Je merkt dat ze wat te vertellen hebben. Hoe hij soms verhaalt over zijn gezinnetje, z'n Pa en andere zaakjes. Mooi.
Maatschappelijk kritischer worden. Van een feestband, wat ze wel blijven hoor, verhuizen ze steeds vaker naar het pluche van het theater. Het mag van mij. Høken in de Tent is geweldig mooi maar lekker luusteren naar wat jullie allemoal te vertellen hebben geniet ook zekers mijn voorkeur! 
Mien buurvrouw van gisteravond was jarenlang de lerares geweest van Erik van 't Holt. Hij hef nog altied die glimlach om zijn mond vertelde haar echtgenoot, de vader van Fredje PMS, mij ongevraagd. Mooi toch! De andere buurvrouw vertelde mij dat ik geen toon kan houden. Dat klopt ook, haha.
Ach ja, terugkieken heeft geen enkele zin. Wij hebben allemaal een paar beroerde jaren achter de rug. 
Wij zijn allemaal kloar met dat virus, de oorlog, crisis zo, crisis zus en crisis andersom. 
Deze afgelopen dagen zijn hopelijk de opmaat voor een vrolijker en beter 2023. 
2e kerstdag weer met de hele familie gevierd. Ditmaal was het bij ons euh...bij mij, nou ja eigenlijk wel bij ons. Moos en Mouna maken dat de familie Dorgelo gewoon huist op nummer 22 dat wij met zijn drieën ons zijn, één familie. Dat Mama het helaas anders wil(de) doet daar eigenlijk niets aan af. 
Droomde vannacht dat ik een soort van Mrs. Doubtfire wilde zijn. Zodat ik dag in, dag uit, gewoon mijn kinderen kan blijven zien. Een huishoudster die naast lekker koken en schoonmaken ook 24/7 met de kinderen bezig kan zijn. Ik mis ze soms heel erg, soms wat minder....
Gisteravond ineens heel erg toen Remkoe over zijn Wonder zong. Hoe ik de laatste dagen allemaal van die gezinnetjes zag lopen in de stad. Allemaal Happy Families....Denk ik dan maar! 
Heb ik niet zo'n breur die mij om kan toveren tot een nieuwerwetse versie van Mrs. Doubtfire, zo'n eentje anno 2023-persoontje? Zodat iedereen vrede met zijn of haar voorkeuren kan hebben maar de kinderen gewoon dagelijks Papa en Mama om zich heen hebben. Hoe ik 'Weg van Jou' van Freek en Suzanne ineens een ontiegelijk kutnummer vind. 'Mama is nu ook weg van jou, Papa...of niet? Hoe komen die twee uberhaupt in de top2000, haha....lachen met kiespijn. Not!
De logica van mijn vijfjarige wonder en tevens dochter, die de laatste tijd best wel veel vingers legt op even zoveel zere plekken...
Auw! Dut zeer. Ik wil niet haar terug, begrijp mij niet verkeerd. Ik wil mijn gezin terug. Niet puur eigenbelang maar meer in het belang van mijn twee grote wondertjes. Er mist iets...
'Mien heufd in de wolken, ik dreum oaver ow. Al mien gedachtes leidt steeds naor ow toe. 
Niet te bevatten da-j deel bent van ons, veur altied blieft. 
Prachtig mooi wonder, dicht tegen mien an. Ik blief met ow dansen zolang as ik kan.
Zo trots als een pauw, iedereen wet der van. Ie bunt één van ons. Wij holt van ow!'
Wij holt van jullie!
En ik hou ook een beetje van onze directeur van het theater...Die kerel is niet alleen met zijn vrouw getrouwd maar ook met de Voorveghter. Had weer een mooi stukkie schrijverij op z'n gezichtboek. 
Had het over zijn wonder. Over z'n mooie jongen die zoveel gruwelijk veel bezoekers avonden aan avonden mooie tijden bezorgen! 
Het is een wonder, inderdaad Jan Maarten. Dat is het, een bijzonder kind!
Goed uiteinde en alvast een fijn, gelukkig, succesvol maar vooral een gezond 2023 gewenst vanaf deze kant.
Zoals mien Moe het altied zegt: Veel Heil en Zegen in het nieuwe jaar. Amen!
Fijne zondag...euh zaterdag. Fijn joar. 
Joah, mag wel zo...