#KerstWandeling'22!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I've been in love, honey, you know it's true. Well, since that day i first laid my eyes on you.
Love is a crazy game, baby, it's how I feel. It can make you, oh, so high, but it takes so long to heal. 
So please, yeah, yeah, won't you stay with me? 'Cause since you gone, it's all pain and misery'
Sometimes I curse that day when you came along. I was happy, but it's been pain now, for so very long.
Oh, I'm beggin' ya, honey, please won't you stay? Cause I've been so lonely since you've gone away.'
Uut 'Pain and Misery' van The Teskey Brothers.

Moi, ben ik weer. 
Zijn van die geluksmomentjes hoor. Zondagmorgen met z'n drieën in het grote bed! 
Komen ze aan geslopen, eentje op kousevoeten, de ander met iets meer lawaai.
Ik reken het allebei goed. Liggen we daar. Buiten vriest het, binnen is het lekker warm en knus. Nog energie genoeg. Volgens mij waren wij vanmorgen de eersten die wakker waren hier aan de Vecht afgezien van de eenden die het ook koud hadden en de meeuw die vroeg vertrok van Hardenberg Airport! 
Want nergens brandde nog licht in de duisternis. Hier wel, al was het het licht van de TV. Een kleinigheid hou je altijd. 
Sinds lange tijd keken Moos, Mouna en ik (nou ja, ik deed nog een kleine poging om te slapen) naar Grizzy and the Lemmings op 309. Keken we vroeger ook altijd hè. Ze zijn nog maar negen en vijf. Hoeveel vroeger heb je dan al? 
Mouna had een kussen tegen mij aangelegd, haar haren kriebelde in mijn neus...Een keer niet in een vlecht. Moos lag aan de andere kant ook tegen mij aan. Kreeg bijna geen lucht meer maar dit voelde niet als het eind van de wereld. Deze twee houden je met beide benen op deze aardkloot al gaan mijn gedachten soms een hele andere kant op, als je misschien begrijpt wat ik bedoel! 
Net als gisteren. Reed van Hardenberg naar Mariënberg in een bevroren winterwonderlandschap. 
De mist fladderde voor de volle maan langs. Iets met witte wiev'n maar dan in Overijssel. Wat is de natuur toch soms onvergetelijk mooi. De mist leek te waaien, elke keer trok het een ander rookgordijn voor de volle maan op. Fascinerend. De blauwe lucht was heel vaag, net alsof het je iets wilde vertellen. Maar wat, ik spitste mijn oren. Het was niet druk op de weg dus ik had alle tijd om steeds naar links te kijken. Net op dat moment speelde ze op Radio 2 de nieuwe topsong. 'This Will Be Our Year' van The Teskey Brothers. Ik kwam er lekker in met het natuurverschijnsel on the side naast me. 
Een soulvolle cover van een oud nummer van The Zombies (what's in a name) uut 1968. Het schijnt dat het alweer de derde keer was dat een track van de Australische groep bekroond werd met een topsong. 
Ander kant van de wereld hè, schijnt daar nu de zon? Maar het gebeurde ook al in 2019 met de nummers Pain and Misery en Hold Me. Zocht ze vanmorgen eens op, terwijl de kinderen Grizzy zagen veranderen in een lieve grote beer met die lemmings achter zich aan gevlogen....Als je maar stroop blijft smeren hè.
The Teskey Brothers spelen vooral soul en bluesrock. Het deed mij denken aan ene Otis Redding. Dat vertelde Wikipedia mij later ook, ook Wilson Pickett werd genoemd. Klopt! Dat komt mede door het negroïde stemgeluid van de (blanke) zanger Josh Teskey. Soulmuziek met jazz en rhythm-and-blues invloeden. Ze richten zich op in 2008 rond Melbourne. Tuurlijk, heb ik ze wel eens gehoord op de radio maar het nummer kwam binnen, net als Pain and Misery. Ik voelde de blues tot in mijn tenen.....
Wat is er Papa, ik voel de blues jongen....Haha. Moos keek raar. Ik voel alleen maar je tenen, echt niet de blues!
Ik liet 'm een stukkie horen. Hij deed één dopje in zijn oren. Wauw, lekker Papa. Zijn dit de Counting Crows maar dan rustig? Neuh, jongen. Niet alles wat de klok slaat is Adam Duritz. 
Liet hem de nieuwe topsong horen. Dat klinkt lekker vrolijk, Papa. Ja, dat moet het volgend jaar ook gaan worden. Twee bijzonder K..jaren gehad en toch ben ik blij dat kerst aanstaande is. 
Ik hou d'r wel van. Beetje dat knusse, dat gezellig bij elkaar zijn. Merk dat ik daar de krenten vanuit de pap haal. Samen dingen doen. Samen naar de top2000 luisteren. 
Ontzettend balen dat het ons niet gelukt is om kaarten voor het Top2000 café te bemachtigen. We stonden met maar liefst drie man in de digitale wachtrij. We klopten aan de deur van het café maar toen wij éénmaal binnen waren bleke alle kaarten al als sneeuw voor de zon verdwenen. Jammer. Volgend jaar maar midden in de nacht reeds in de wachtrij plaats nemen. Pot Koffie om wakker te blijven. Voor diegene die wel gaan, veule wille. We zwaaien....!
We hadden 29 december gepland om naar Beeld en Geluid af te reizen in het Hilversumse. 
Lekker met Arriva en de NS, ff aan de boemel in het Westen. Plaatjes luisteren, mensen kijken en genieten van en met elkaar. Happie, snappie....Je kent het wel. Nu houden wij het lekker dicht bij huis. Fero heeft al een tafeltje gereserveerd bij het mooiste kroegje in Hardenberg. Dat komt goed. Wis en Waarachtig! Hoe staat het met die andere afspraak...? Haha, ik dacht er ineens weer aan...
Lekker kneuterig afpilsen naar het einde van het jaar met mooie muziek on the side!
Wel een stukkie heel jammer dat Queen weer op 1 staat. We horen straks voor twaalven weer de gong!
Waarom? Ik verdenk dat er iemand bij de Top2000 werkt die achter de schermen de boel moedwillig manipuleert. Niet Matthijs maar een echte Queen-adept. Hoe kan het toch dat keer op keer Freddie en consorten de lijst aanvoert, het jaar afsluit? 
Kan daar niet eens een muzikale parlementaire commissie onderzoek naar doen? Ik wil 'm wel voorzitten. Alles om dat Bohemian geval van de eerste plaats te stoten....Keus genoeg!
Ik dacht afgelopen woensdagmiddag toen de eerste 10 van de top2000 bekend werd gemaakt dat het Pearl Jam was gelukt met Black. Het zit zo, ik mocht Moos ophalen in Bruchterveld bij een vriendje. 
Net voordat ik uitstapte in het mooie Britishfield maakte Ruud de nummers 10 tot 6 bekend. 
Toen wij weer in de auto zaten schalde Black van Eddie Vedder en kornuiten uit de kleine boxjes van de C1. Moos, jaaaaaaaaaaaaaaaaah, ik denk dat wij eindelijk een nieuwe nummer 1 hebben! 
Geen Queen meer, Papa? Dat jochie weet het gewoon hè. Denk het wel. Want ze maakte net voordat ik jou ophaalde bij Jasper de top 10 bekend. Dus ik denk het wel. Eindelijk. De vreugde was van korte duur. Bij de afslag naar Gramsbergen (Mouna turnt daar de sterren van de hemel) werd pas de top 5 bekend gemaakt. Kut! Geen Black duzz, geen licht in de eeuwige top2000 duisternis. De kans dat Queen weer op 1 was beland leek met de seconde groter te worden. Fix You maakte een sprongetje van 11 naar 5, Billy steeg weer een plekje met zijn Piano Man. Op 3 Hotel California, Danny prijkte net als vorig jaar op 2 met zijn Rollercoaster en jaaaaaaaa hoooor....Potverdikkemei. Queen weer op 1. 
Mijn nummer 1, Black, zag ik terug op nummer zeven. Op zes Led Zeppelin met zijn ladder naar naar de hemel. Avond van Boudewijn op 8. Nothing Else Matters op 9 en Love of my Life, ook van Queen, op 10...Die komt bij mij ook niet meer op 1. Als je begrijpt wat ik misschien bedoel! Mijn woorden op papier worden nog wel eens verkeerd begrepen of ze willen het niet snappen. 
Ik snap je, er is veel meer onrecht in de wereld dan deze top2000. Maar toch, ik was ff goed boos. Teleurgesteld eigenlijk,  in het muzikale Nederland. Geen Smaak! Zouteloos. Potverdikkemei, kan dit nu niet anders? Ik heb veel lijstjes van vrienden etc. gezien. Geen één heeft dat Bohemian geval in zijn lijstje staan. Later hoorde ik dat vooral de grote steden hier debet aan zijn, ze hadden ook de (stem)uitslagen binnen van Amsterdam, Rotterdam etc. Allemaal Freddie op 1. Waarom, de rellen inmiddels zat?
Tja, als wij het mochten bepalen, hier achter de Iessel had de nummer 1 er zekers anders uitgezien! Wat ik oe brom!
Roepende zijn we geworden in de droge woestijn. Onze mening telt blijkbaar weer niet! 
Ach, lekker boeiend! We gaan er vanaf 1e kerstdag weer heerlijk van genieten. Kijken of het Mouna en Moos weer lukt om bij Jan-Willem en Jeroen genoemd te worden voor de 3e keer in successie. Dat zijn van die ijkpuntjes hè. Ze zullen weer hun best doen. Deze traditie houden wij er in, ook na alle Pain and Misery van de laatste tijd. 
We maken ons op voor leuke dingen. Zoals de kerstwandeling van komende zaterdag in Beerze. 
Het normale mooie en rustieke Beerze. Een oase van rust, de meeste tijd van het jaar. Waar de gulden soms nog van hout is. Ze kunnen het na twee jaar weer organiseren. Schitterend. 'Samen Zijn' staat voor op. We starten bij de Beerze Bulten. De wandeling is ca. 1,5 kilometer lang. Op diverse plekken zal de 'oale roep' te horen zijn. De Broederband speelt, er zal gezongen worden in de Bultjes tuin. Honderden kaarsjes verlichten de weg die je moet wandelen. Het kerstverhaal zal in oude glorie worden hersteld en door worden verteld. Over het kindeke Jezus en zo. Ook zo'n mooie traditie die wij elk jaar met de kinderen liepen. Dat houden wij er gewoon in. Versnaperingen zijn er ook te vinden, denk wel snert en zo....Het animatieteam van de Beerze Bulten helpt ook mee, dus een waterval aan (nieuwe) ideeën zijn vast de spreekwoordelijke revue gepasseerd. Komt allen! Dit hoort ook zo bij Kerst. Vilsteren had en heeft het nog steeds maar de Kerstwandeling in Beerze is een mooie runner-up. Kerst kun je pas vieren als je in Beerze hebt gelopen! Het wordt prachtig! 'Samen zijn' met ontelbare lichtjes in een feeërieke omgeving. Zaterdag 17 december ga je je echt één voelen met de natuur die je misschien niet ziet maar er stiekum wel is, misschien zweven er nog wel wat witte wiev'n of zo....Ok, ik preek voor eigen parochie, het is vlak in de buurt waar ik ben opgegroeid. Waar ik de vele weggetjes ken! 
Vanaf 16.00 uur kun je de kerstwandeling lopen, ik zeg gewoon doen! Licht in de duusternis!
Ik hou er van. Daarom ook zo blij met initiatief van de Watersportvereniging Hardenberg. Wekenlang hebben tal vrijwilligers ontzettend hard gewerkt om de Voorstraatbrug prachtig in het licht te zetten.
De terugkeer van de oude ophaalbrug is een feit. Zoals die er vroeger altijd was. Een verstild eerbetoon aan alle Hardenbergers van weleer maar ook aan al het moois van vroeger, van eerder, dat helaas allemaal langzaam is verdwenen uit Stad Hardenberg. Nieuw schijnt het toverwoord te zijn. Ze hopen samen met de verlichte boten dat de ophaalbrug wat licht en optimisme zal brengen in deze donkere dagen. Ik zeg, gelukt! Prachtig. Samen maken wij kerst magisch. 
Ik hou d'r van. Licht in de duusternis. Ede Staal zong het ooit, het is nog nooit zo donker west of het wordt wel weer licht! 
Op naar Kerst, op naar het licht. Op naar een nieuw en hopelijk mooier jaar dan de twee voorgaande. 
Ben er wel weer eens aan toe! Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....