#Fortuin!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'When you're a little out of touch, I'm a little out of sight,
We've been walking this road for quite some time as I stumble in to fear.
I stand my ground and draw a line, I'm tired of being the one who runs and hides.
Know I'll be here, by your side.
Let it out, can you try?   
To feel it, feel it? I'll be here, by your side.
Let me in and I will try
To feel a little more, a little more than before.
And tonight, if you're a little down then so am I. Side by side, we'll make it to the morning light.
It's alright, if you're a little down then so am I
Side by side, side by side. We'll make it to the morning light'
Uut 'Tonight' van Son Mieux.

Moi, ben ik weer. 
Het fortuin is sinds een dikke week culinair gearriveerd in de Fortuinstraat, hier iets verderop in het centrum van Hardenberg. 
De definitie van Fortuin is rijkdom, misschien wel een grote hoeveelheid aan geld. Dat heb ik niet.
Ik denk eerder aan een grote hoeveelheid aan geluk, het vermogen aan mazzel en wellicht voorspoed!
Synoniemen voor Fortuin zijn o.a. een buitenkans, meevaller, mazzel, voltreffer, weelde, welzijn, zaligheid en zwijn. 
Fortuin is ook de firma Fortuin uit Dokkum, je weet wel van Bonifatius, dat heilig boontje die in Dokkum zijn Waterloo vond.
Al sinds 1892 maakt deze pepermuntjes gigant het overbekende Wilhelmina Pepermunt. Enerzijds ter ere van haar 50-jarige bestaan en anderzijds het feit dat koningin Wilhelmina 12 jaar was geworden. 
Een soort van eerbetoon in de vorm van een pepermuntje. Hoe simpel. Het legde het bedrijf geen windeieren.
Ze werden in 1896 Hofleverancier bij Koninklijk besluit. Dat is ook een vorm van Fortuin.
Tuurlijk kregen wij bij de rekening deze lekkere pepermuntjes gepresenteerd! Een zoethoudertje voor de nacht. Zuig maar lekker op Wilhelmina.
Want Fortuin is sinds 1 december ook Brasserie Fortuin van het lieve horecastel Debbie en Mara.
Vrijdagavond was het weer eens zover. De Club van Zes..euh, herstel de club van vijf gingen weer eens op culinair avontuur. We wilden naar Zwolle maar kwamen uiteindelijk terecht in Hardenberg. 
De benenwagen parkeerde wij in de Fortuinstraat. Waar ooit Jan en Lidy begonnen bestieren nu Debbie en Mara brasserie Fortuin. Wat een gelukzaligheid.
Debbie zwaait de scepter in de keuken tussen haar potten en pannen en Mara (mooie naam trouwens) staat achter de toog en is het vrolijke visitekaartje voor. Die twee maak je de kachel niet aan. 
Ik hoor jullie denken, jemig wat een loftuigingen voor deze twee meiden. Klopt!
Komt ook door het feit dat het te lang geleden was dat de club van Vijf. Trouwens, moet nu ineens denken aan die populaire kinderboekenserie van Enid Blyton. Maar dat gaat over vier kinderen en een hond. Dat klopt dus niet helemaal, wij zijn 2 meiden en 3 jongens. Soms ben ik wel een trouwe viervoeter maar dat snapt niet iedereen, geloof ik. Ik had tot st. juttemis aan je voeten willen blijven liggen. Sorry, dwaal af. 
Het was (te lang dus) geleden dat wij samen uit eten waren geweest. met de club van vijf. We hadden elkaar veel te vertellen. Even niet alleen over koetjes en kalfjes maar ook ff de diepte en/of hoogte in. Tis maar hoe je het ziet.
Brasserie Fortuin werd de plek waar het allemaal moest gebeuren. We zijn weer een mooie horecatent rijker in het Hardenbergse. Binnenkort de Kade maar eens van binnen bekijken, die is ook net geopend waar ooit de Pierewaaier (heb je Jan en Leidy weer) zat. 
Wat een geweldige plek. Moos had al even de boel voorverkend, hij at 's middags met zijn mama een broodje. Boneless Ribs. Lekker Papa, zou ik nemen als ik je was. Maar ja, eigenwijs hè.
Ze hebben de boel warm ingericht. Leuke plekkies, heerlijk ongedwongen. Knus, je voelt je er meteen thuis. Hier is nagedacht over details. Beroemde mensen aan de wand. Zag mijn heroe(s) David Bowie en Cassius Clay. Brigitte Bardot en Marlon Brando. Alleen the Brandos ontbraken nog....
Maar gisteren spraken buurman & buurman nog eens het genoten menu door. Wat was het lekker. 
Debbie kan koken, dat staat buiten kijf. We begonnen met o.a. zalmtartaar, champignons op toast en een romige paddenstoelensoep dat ging allemaal gepaard met de nodige alcoholische versnaperingen en veel gespreksstof. Spraakwater leek het wel, puntjes op de i werden gezet en plannen voor de nabije toekomst gemaakt. Dat hadden we gemist. Elkaar even in de vijf ogen aankijken, laat staan tien!
Er werd geproost op het leven. Een knipoog naar boven naar die mensen die er niet meer waren....
Ze zijn niet dood. Dood ben je pas als wij jou vergeten zijn. Dat gebeurt niet....Ze wijzen soms, soms stiekum, de weg voor mij of misschien wel voor ons allemaal. Je loopt langs hun tuinpaden, als je begrijpt wat ik bedoel. Aart was er ook met zijn lieve Irene. Ik vond vrijdag iedereen lief! 
Die hebben een leuk huisje in Spanje, misschien wel daarom hahaha Gekheid natuurlijk...Aart is oud-straatgenoot hè.
Hij is van bakker Jan net zoals Henk en Wim en de rest van de kinderen waaronder Theo...
Mooi volk net zoals bij Fortuin, wat een rijkdom allemaal. Dat is niet in euro's uit te drukken, wel in guldens. Toen Twix nog Raider heette en Mama op je wachtte met een kopje thee en speculaas. 
Het hoofdgerecht was tevens niet te versmaden. Mooie bordjes, (h)eerlijke smaken. 
Robert had de tip van Moos goed in zijn oren geknoopt en ging dus voor de Boneless Ribs, geen gedoe met kluiven. Ina nam de biefstuk (medium gebakken) en wij (Irma, Bert en ondergetekende) voor de Varkenshaas, de specialiteit van Debbie. Mmmmmmm, malse varkenshaas, mooi rosé gebakken, ingelegd met brie en krokante spek. Dat varkentje waste wij met gemak en smaak. Frieten d'r bij en smullen maar. Dat ging wederom gepaard met de nodige huiswijntjes en speciale biertjes! Het werd steeds vroeger laat. We namen het er van, het was te lang geleden dat wij bij elkaar hadden gezeten. De banden vol met wind, wie deed ons wat vandaag?
Vuurwerk werd vierwerk, wie verzint zoiets....?? Wat een Woke, wat een Nederland. Het moet vierwerk worden ipv vuurwerk want vuurwerk levert teveel negatieve associaties op. Jongens, Jongens, laat alsjeblieft de Höftekerk in het midden van de stad staan. Bezint eer Gij begint! Pluk de dag.
De dames en Robert gingen nog even op voor het toetje....Lekker hoor. Apfelstrudel op zijn Oostenrijks en Affogato. Dat is vanille roomijs overgoten met warme espresso. Weer iets geleerd.
Bert en ik gingen alweer voor een dubbele natte van brouwerij het IJ uut Amsterdam. 
Nat werd het sowieso. We bleven nog even vrolijk hangen. De dames hadden geen haast en Irma en Ina ook niet dus 1 + 1 werd simpel drie. Wat een weelde. Club mag uitgebreid worden...Waarvan Akte!
Als je lekker wilt eten is Brasserie Fortuin een absolute aanrader, tuurlijk namen wij bij het afscheid een pepermuntje met de kop van oud-vorstin Wilhelmina er op! 
Ik sjokte heerlijk mismoedig door de Voorstraat richting huis. Dit was een avond met een kop en een goede staart. Kun je weer een weekend of twee op teren! 
Fortuin, is dat ook niet Pim? Jawel, maar Pim schrijf je met een griekse Y (Fortuyn), misschien kwam hij daarom zo graag in Italië. Pim had vooruitziende gaven....Wat zal hij er boven allemaal van vinden....?
Of is deze flamboyante man begonnen aan zijn eigen Fortuin, dat hij boven gelukkiger is dan hij beneden ooit was?
Wat een zooitje hier, daarom moet je je eigen fortuin gewoon blijven koesteren en bewaken.
Ik geniet van avonden als deze. Even uit de sleur van alledag. Niet de kop vol met vragen maar flink wat antwoorden krijgen. De ene keer gaat het die kant op, de andere keer weer een andere! 
Als je maar thuis komt eten en anders duik je het het Hardenberger Horecaleven in. Je treft daar maar weinig misperen. Aan de kade van de rivier, zondagsmensen wandelen hier...De kade is het volgende station. Wellicht niet met de club van vijf, weet niet wie er nu aan de beurt is...Denk ik, maar kunnen ook de badkamerslopers van 2a zijn, de buren van mien Moe! 
Straks nog ff naar mien Moe toe. Heeft ze koffie gezet in plaats van thee maar wel met een speculaasje, sommige dingen veranderen nooit (gelukkig niet), wat een gelukzaligheid dat mien Moe er nog is (92 hè)
Geliefd bij de Kapperij, wat praten bijv. Wilma en Hester toch altijd lief over mien Moe. 
Moe is, als ik dat zo hoor, altijd goed te pas als ze haar haar doen bij de Kapperij aan het kanaal.
Ik eigenlijk ook, ik vind het wel prettig als iemand een klein half uurtje aan mien haar zit. 
Gewoon in de kappersstoel, ie kunt even geen kant op! Schort voor en je hoeft niet eens te koken.
Ze zitten ook niet aan je theewater en je praat flink raak voor een knaak. Wilma is Kloosterhaarse en Hester komt uut goddeloos 'n Ham. Moe komt er al ruim dertig jaar, ooit begonnen bij Betsie in Kloosternarigheid. 
Volgend jaar komen ze naar ons toe. De heren van Kloosternarigheid. Dan heb ik het weer over voetbal. Daar kun je ook een mooie boom over opzetten. Wij kunnen er momenteel werkelijk geen kloten van...
Gisteren weer verloren. Nu van Westernarigheid. Jemig, wij maken voorlopig niemand de kachel an.
Gelukkig is er winterstop, kunnen ze zich weer laven aan Protos. Vinden sommigen heel belangrijk. 
Ik vind het 3x niks, ik kijk soms wel als ik tijd heb en ik werkelijk niks anders te doen heb. 
Het weekend kan voor mij niet stuk. Als het zo begint als wij dat deden op vrijdagavond staat ie gewoon het hele weekend aan. Net als de top2000. Dezelfde top tien als vorig jaar....?!?!
Dat kan toch niet! Er is met de stemmen gesjoemeld, dat kan toch niet anders....???
Ik zag alweer allerlei complottheorieën langskomen op X (voormalig Twitter). Jemig, wat maken wij ons druk over helemaal niets. Queen op 1 voor de 20ste keer. Nou en, ik begon er net aan te wennen dat de gong de opmaat is voor weer een nieuw jaar! Iemand vond dat de top tien veel te wit was...Huh? 
Geen donkere meneer of mevrouw bij de eerste tien laat staan een zangeres. Het was geen afspiegeling van de huidige maatschappij. Wat is die eigenlijk? Dat het Rode Kruis in verdikkemei welvarend Nederland eerste hulp moet bieden.....Wat is dan fortuin? Wij hebben gebrek aan iets....Maar we hebben het zelf niet door. Gaan wij ons druk maken over het feit dat de top 10 van de top 2000 een behoorlijke witte lijst is. Het gaat over muziek, niet over zwart of wit of als je nu man of vrouw bent of allebei!
Ik had Ilse er ook wel tussen willen zien of die meiden van Fleetwood Mac. 
Maar als wij ons nog druk kunnen maken over futiliteiten als deze dan gaat het nog wel redelijk goed in Nederland. Er is altijd wel wat, zo werd ik alleen wakker terwijl de wind nog flink woeide om het huis. 
Want dan kruip ik het liefste knus tegen iemand aan. Lepeltje Lepeltje...Vorkje prikken.
Dat ga ik volgend jaar ook anders doen. De beer van Mouna maar naast mij. Of een lieve Beerin, dat lijkt mij nog beter. Het fortuin weer opzoeken, niet in geld maar in geluk. Verliezen in geluk!
Son Mieux raakte mij deze week met hun single Tonight. Over het herstellen van een relatie, schroevendraaier en hamer bij de hand. Het is niet wat jullie denken maar ik probeer over mijn eigen schaduw heen te kijken. Schijnt een modeverschijnsel te zijn. Dus, ik moet nog op zoek naar een Kersttrui. Je merkt het al, het weekend begon te nat in mijn hoofd! Het brein is opgedroogd, nu buiten nog. Fijn weekend. Ga douchen....
Joah, mag wel zo.