#Net Zoals Het Altijd Was!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Je moeten der van haoln, dat is wat ik doe.
Bekend terrein, vrumd genog.
Hoe 't rök en vuuld, hoe het lek en klinkt.
Elke straote ken ik, elke bocht.
Jij woont hier ver vandaan, zeggen ze elders in het land. 
Dan zeg ik, insgelijks, u ook, a'j't zien van dizze kant. 
Hier kom ik weg, veur mien hiele leben.
Ben 'k met dizze horizon verweben
Hier kom ik weg,  hier stiet ons huus.
Bliekbar kom ik doar altied weer terecht.
Hier kom ik weg.'
Uut 'Hier Kom Ik Weg' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer. 
Het is weer niet gelukt. Uitslapen. 
Gistermorgen ook al niet. Dacht, even wat schade inhalen maar blijkbaar ligt mijn oor er niet op!
Al vroeg knalde vanmorgen muziek uit mien JBL-speaker, net als gisteren (sorry buurvrouwen).
Had 'm mee genomen naar boven, droeg ik toch nog wat mee de trap op. 
Vanmorgen The Band, Paul Simon, Dire Straits, J.J. Cale, Traveling Wilburys...Laat 't apparaat het zelf een beetje bepalen. Hij heeft er voor doorgeleerd. Had wat nummers opgezocht en dan zoekt hij er zelf wat andere, vergelijkbare nummers bij. Ach, ik vind het niet verkeerd. Nu Wild West End van Mark Knopfler...Lekker hoor!
Bright Side Of the Road van Van The Man, beter dan Brown Eyed Girl waar ik vroeger zo gek van was, net zoals het altijd was in de versie van Danny Vera (Like it Always Was).
Gistermogen was het andere koek. Beetje meer rock, beetje meer kam je haar met een gitaar muziek. Haarbangen op de vierkante meter! Koppien in 't dak!
WhiteSnake, Mötley Crue en Def Leppard.
Hoe? Kijk vrijdagavonds vaak naar rock-documentaires op RTL Z! Mooi onderuit gezakt. 
Vorige week was het David Coverdale met z'n Whitesnake en Adje VandenBerg en van de week dus Def Leppard en Mötley Crue, je weet wel met die drummert die ooit wat had met Pamela, Misschien de video gezien?
De verhalen achter de band, achter hun nummers. Hoe vaak het kwartje de juiste kant op viel. 
Net zoals the Untold Stories van de Top2000. Lekker man! Doet die Blokhuis goed.
Hoe zo'n songwriter een leuk optrekje heeft overgehouden aan al die muziek die ze schreef voor bijvoorbeeld Tina Turner of die helaas overleden Robbie Robertson van The Band die een mooi verhaal had over The Night They Drove Old Dixie Down. Tevens deden ze even Jamaica aan. 
Bob Marley eren. Hoe Redemption Song ontstond. Dan komt de tekst toch ff anders binnen....
Zo gek zag Bob de wereld niet! Liefde is overal. 
Zo kwam begin deze week Lohues ff keihard binnen. Hoe vaak heb ik het nummer van Daniël al niet gehoord. Minimaal honderd keer maar ik denk ondertussen wel een duuzend keer....Hier kom ik weg!
Lohues voert hier nog wel eens het woord! Ik haal veel uit zijn teksten, soms moed, andere keer inspiratie dan weer troost. 
Hij zingt in het Nedersaksisch, de taal die wij hier aan deze kant van de Iessel zo graag spreken...
Tuurlijk, hij is een Drent, wij bint hier Sallanders in de kop van Overijssel. Voel ik mij een Vechtdaller of een mens die gewoon op de juiste plek is geboren? Het pittoreske Mariënberg. Denk het laatste. 
Daar kom ik weg. De groentesoep met worst en dat het leven hier net zo goed helpt als drinken tegen de dorst. Merkte het gisteren weer in al haar eenvoud. Ben wat dat betreft behoorlijk simpel. 
Soms, meestal, heb ik niet zo veel nodig. Een paar mensen zonder wie het niks is. Bekend gedrag, vreemd genoeg. Ik vertaal even een stukkie tekst van Lohues zodat mensen aan de andere kant van de Iessel het ook begrijpen, althans dat hoop ik maar. Want de wijde wereld is er wel via draad en golven en waar ik vaak naar groener gras heb gezocht. Ik wil altijd wel naar de verste verten...(mooi hè om zo het buitenland te omschrijven) maar dat het gevoel zich weer omdraait zodra ik daar ben. 
Ruimte smoort de drukte, stilte geeft rust. Ben mij er niet alle dagen van bewust hoe graag ik hier mag zijn. Dat dus. Simpel hè.
Had het gisteravond bij Café Mans, had het donderdagavond bij de Bootsman tijdens het smakelijke etentje van het werk. Iedereen was aan het woord, de één meer dan een ander, maar het was zinvol!
Een paar mensen zonder wie het niks is. Net zoals het altijd was. 
Had gistermorgen na de heerlijke 'takkeherrie' van WhiteSnake en Def Leppard iets rustigere muziek op staan, even aan de buurvrouwen denken hè. Vera met Just Like It Always Was en dus Lohues....
Op een crematie van de week kwam Lohues ff keihard binnen...Jemig! Ik had net de eerste zakdoek van mien Moe volgejankt...De laatste twee jaar komen sommige gebeurtenissen als deze nu éénmaal wat meer binnen! Gek hè.
Is het dat je ondertussen aan de verkeerde kant van de vijftig zit? Dat je meer met je eigen vergankelijkheid bezig bent, de donkere dagen voor Kerst? Dat je alles sinds een paar jaar anders beleefd? Hoe het anders had kunnen zijn als ze was gebleven hoe ze ooit was....
Moe pakte mijn hand vast, dat maakte er alles niet beter op. Een vrouw van 92 die je probeert te troosten. Mut niet gekker worden. Waren het de tranen om Jan die er niet meer was of gewoon om het feit dat je simpelweg dingen mist die eerder zo vertrouwd waren....Net zoals het altijd was? 
Voelde mij gisteren ook behoorlijk melancholisch, had wat alcholisch nodig....! Geintje...
Luisterde van de week weer eens goed naar de tekst van Lohues en na meer van zijn nuchtere uitspraken. 
Zijn column in DVHN was ook weer top! Kerst is niet meer zo Kerst ooit was. Dat klopt als een zwerende vinger.
Hij had tevens weemoed naar eerder, nostalgie. Naar dikke plakken rollade en zo....
Vandaag is het trouwens Beenham met mosterdsaus dankzij Gerard! Niet alles verandert, sommige dingen blijven gewoon zoals kippensoep straks bij Moe. Lekker man!
Vroeger luisterde ik altijd geboeid naar de kerstverhalen. Ik vond het mooi, eerst was het allemaal behoorlijk mis. Liepen mensen langs elkaar heen maar uiteindelijk kwam alles goed en vierde iedereen samen kerst. Tja, toen was je nog 10, elf of twaalf. Nu is het sprookje allang niet meer! Uitééngespat als een zeepbel, heb zelfs geen heks op de bank zitten of een long blond animal! Neuh, niks van dit alles. 
Een tekening van Mouna ligt er en het schapenkleed waar ik gisteren onder lag....Ik reken het goed!
Cocaine van J.J. Cale, blijft ook zo'n oud en vertrouwd nummer! Vele snappen mijn muzieksmaak niet.
Lekker boeiend, ook niet belangrijk! 
Genoot om gisteren even weer bij mijn stamkroeg te zijn. Niet te lang, was gisteren keurig om acht uur thuis. Maaltijdsalade meegenomen van de Appie, die had het voltallige winkelend publiek links laten liggen. 
Verder behoorlijk wat lege schappen. Je kon er vrijdag en gisteren over de koppen lopen...
Greep weer mis naast vele dingen. Toch niet veel geleerd van vorig jaar toen er ook niet meer alles was. Gelukkig neemt Gert Graved Lach en Scampi's mee vanuit Duitsland. 
Moest, gek genoeg ook denken aan Zweden. Misschien wel door Winter vol Liefde waar zo'n Ollander Guido via dit programma een date zoekt! Waar hij woont is het uitermate dun bevolkt, ik snap 'm wel. Je vind daar eerder een mooie Eland dan een leuke vrouw! Niet geschoten is altijd mis.
Maar dacht ook aan een Fika-momentje. Jan, mijn collega, wist wel wat het was! Ikke nie.
Ik moest het even opzoeken. Fika is een oeroud Zweeds gebruik. Een soort van koffiepauze deluxe waarbij je samen met vrienden, familie of collega's een lekker bakkie doet met iets zoets er bij. 
Het kaneelbroodje is daarvan een goed voorbeeld. Fika is net zo Zweeds als IKEA en Volvo. 
Is daar in het hoge noorden onlosmakelijk verbonden met de cultuur. Lekker hoor.
Zag mij al zitten aan zo'n Zweeds meertje op zo'n Sandhamn Murders eilandje. Zonnetje op halve kracht, goeie koffie, kanelbullar en leuk gezelschap. Hoe is met joe dan? 
Was niet in een delirium beland maar zat gewoon op de barkruk in Café Mans te dagdromen omdat Grondman alweer over Hercules tegen Ajax had. Zat met mijn ogen open te mijmeren over Fika-momentjes en goed volk uit bijvoorbeeld Drenthe. Lohues begon te zingen en alles kwam goed in dit kerstverhaal, editie 2023. 
Het leven is net muziek. Soms heb je zin aan Fool for your Loving van de Witte Slang (Whitesnake) of Love Bites van Def Leppard en/of de heren van Heroes del Silencio met hun Entre Dos Tierras. 
Helden van de stilte waar Loheus het weer vaker over hef. 
Een andere keer zijn het The Doobie Brothers met Listen to the Music of Take The Long Way Home van Supertramp en/of Learning To Fly van Tom Petty. Muziek die deze ochtend door de JBL Speaker schalt (nogmaals buurvrouwen, van harte sorry!) Echt nie!
Ik hou van zulke momentjes. Niks geen Fika of Café Mans aan...
Het leven is een raar feest, soms, je moet sowieso zelf de kerstboom optuigen....
Ik heb er nog altijd de ballen verstand van. Mouna hangt ze er wel in....
Moos vertelde afgelopen vrijdagochtend het kerstverhaal in een bomvolle kerk! 
Flashback naar die ouwe van mij. Stond ook zo vaak op het podium, achteloos bijna...
Preken voor een knaak en vaak raak.
Moos deed het toch maar even voor dik driehonderd man. Hoe trots kun je zijn....!?!
Even was het net zoals het altijd was of nog had kunnen zijn of wellicht hoorde te zijn....
Als Moos het woord heeft geloof ik het allemaal ook nog. Mag ik dit jaar de ezel zijn? 
Veel is er niet veranderd in al die jaren. We zijn allemaal onderweg naar later, de één op een ezel, de ander dus nog steeds met zijn brevet van onvermogen! 
Hier kom ik weg, weet niet waar ik morgen heen gaan. 3e kerstdag sowieso naar Hilversum. 
Maar ben dan ook bliede als ik 's avonds weer de Iessel over ben. Thuus! Hier kom ik weg.
Zo maar ff langs de Vecht wandelen, het is droog volgens mij. Nog wel
Het water probeert steeds meer hogerop te komen. Pakt ook zo zijn momentje. Lukt het mij?
Nu Higher and Higher Live (D. Vera - origineel J. Wilson)
We gaan weer naar kam je haar met gitaar muziek. Lekker man!
Fijne vreetzame dagen, fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....