dinsdag 4 augustus 2015

Joah, Mag wel Zo...Mien Eerste Echte Boek, Wauw!

Joah, Mag Wel Zo...Mien Eerste Echte Boek, Wauw!

25 januari 2015 om 11:33
Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ie moeten niet bange wezen veur hoe de wind soms stiet. Angst is mar veur eben, spiet is veur altied. Wees mar nie benauwd, ie zien ja wel hoe ‘t giet. Angst is mar veur eben,spiet is veur altied. Donkere wolken botsen soms, waor dan bliksem uut ontstiet. Mar laot joe niet beletten deur de kans op groot verdriet. Haol joe mar nie in, stort joe dapper in de stried. Angst is mar veur eben, spiet is veur altied. Zwarte nachten zwiet en jeuk en verlichting is der niet. Doodsbenauwd veur alles. Mar ‘t gevaor bestiet dat zo naost ‘t slechte ok ‘t goeie overgiet. Denk dan; Angst is mar veur eben,spiet is veur altied.'
Mien Drentse Kameroad, Daniël Lohues, Haalt Mie Vaak de Woorden uut de Mond (Joah, Mag Wel Zo....)

Rare Gewaarwording. Haal je een kado uut het papier...Niet wetende wat je zult krijgen van je schoonfamilie. 'Mag ik dan bij jou', titel is bekend maar de auteur nog niet....kiek nog eens....Stiet mien naam jaah....Mut niet gekker worden. Stiet er toch echt, kiek recht veur mij uut. Moos kijkt mij aan met die oogjes van....Ik weet het ook niet Papa..?!? De ondertitel is nog fraaier: Hersenspinsels van een wijze uut 't Oosten...Wauw! Kippenvel komt onder mijn blouse en vestje vut. Allemaal foto's op de cover die ik ken als miene broekzak. Ik schrijf en proat weer eens plat vandage...Een teken dat het dicht bij mijzelf staat. Wauw...De tekst achterop is ook in iedere zin raak. 'Iedere zondag kruipt Alfred achter zijn tikgeit. Hier laat hij de wereld weten wat er allemaal in hem omgaat. Mooie tekst van schoonzussie Elisabeth, niet die van Acda & de Munnik maar gewoon van Herman & Marja. Ik lees verder: Een prachtig beeld van 3 jaar uit het leven van een veertiger. Waar ups en downs op een eerlijke en herkenbare manier worden beschreven...
Ik val niet gauw stil maar zit dan ook op de houten stoel aan de tafel bij mijn schoonouders....ik kan het nog niet bevatten....Mien eerste eigen boek draait rond in mien handen. Mijn gedachtengangen en hersenspinsels van de laatste drie jaar gebonden in een boek....Een boek, geen stapel faxen, maar gewoon een echt boek met een kaft en zo.....430 pagina's onzin op wit papier. Columns, Blogs, Verhalen vanaf de eerste dag in januari 2012 tot en met januari 2015. Ik blader er eens doorheen, ik vind het nog steeds onwerkelijk. Steevast beginnend met een tekst van een gewaardeerde liedjesschrijver of dito band. Nog niet vaak zo'n kado mogen ontvangen. Het boek ligt nu naast mij....Best wel een dik boek met allemaal teksten die ik ooit toevertrouwde aan jullie doar aan de andere kant. Het blijft gek....Bijna alles staat erin, jullie mogen bijna alles van mij weten. Tuurlijk heeft het boek een open einde...Het stopt pas als mij de adem wordt ontnomen voor de laatste keer...maar toch, mooi naslagwerk voor Moos. Kan hij lezen wat die ouwe van hem allemaal dacht toen hij elke dag luiers volpoepte.....
Ben een beetje van de regel, zinnen schrijven lukt wel maar ook weer niet echt. De muziek die mij ter ore komt via de witte oordopjes op Spotify raken nog dieper de kern. Van de week diep in België kwam Daniël Lohues weer eens buurten. Nogal logisch want ik had zelf de CD in de speler gestopt. Zo tussen Gent en Oostkamp hield Lohues mij de spiegel voor....Ik keek in de achteruitkijkspiegel en zag vele lichten opdoemen maar het peertje in mijn eigen hersenloze brein brandde voluit. Wat geweest is- is geweest....Lohues zong over waar hij vandaan kwam, stoete met jam en groentesoep met worst. Woorden die ik ook kan bezigen alleen Lohues is de ware meester. Ik miste hem dit seizoen in het Theater...Geleuf het of geleuf het niet....Maar je moet er van houden, bekend terrein vreemd genoeg....Zingt dezelfde Lohues nu....Ik ken elke tekst in het boek en toch wil ik het opnieuw lezen. Van de week had ik de tekst al bedacht voor de opening, maar hoe het verder zou lopen....wist ik toen nog niet. Wist ik veel dat er sneeuw zou vallen vrijdagnacht, wist ik veel dat ik donderdagavond zou worden verrast met de heerlijkste pasta ooit, wist ik veel dat de voetbal zou worden afgelast...en wist ik veel dat wij gisternacht aan de A50 stil zou komen te staan met een lekke band en dat de Wegenwacht ons verloste van de kou en een nieuwe band rechtsvoor er op monteerde....Wist ik veel dat ik vannacht zou dromen over vliegtuigen en dat de luchtcirculatie Moos aanstak en wij samen kleine scheetjes lieten onder het dekbed totdat wij niet meer bijkwamen van het lachen. Wist ik veel dat een postboderes van de PTT moeite had met fietsen, wist ik veel dat ik zou worden bekogeld met sneeuwballen zo dik als oliebollen. Wist ik veel dat mijn lieve San vannacht naast iemand zou liggen met een eigen boek. Zelfbevlekking Ok!, wel een beetje.....Maar wie dut mij wat vandage...Ik heb de banden vol met wind, nou ja gisternacht eentje minder maar een kniesoor die doar op let.
Ik ben nog steeds een beetje verdoofd van het kado wat hier naast mij ligt. Mien eerste echte boek....Het papier ruikt nog naar nieuw. Voorlopig is er maar één exemplaar van....Ik kan nabestellen...Wie een echte Dorgelo in huis wil hebben laat het mij maar weten...Ik weet ook pas sinds gisteren dat ik een eigen boek heb. Klinkt wel stoer hoor....Een eigen boek met een heuse inhoudsopgave....Joah, mag wel zo...Flabbergasted. Ik stuur er sowieso eentje naar boven toe, Adres Onbekend!
De Hemel, 
p/a Freek Dorgelo, 
Petruslaan 666, 
7692 AN Paradijs. 

Joah, denk het wel. Hij mag na ruim vijftien jaar wel eens mijn hersenspinsels en gedachtengangen lezen. Zal boven wel geen bestseller worden, daar steekt iemand anders wel een stokje voor. De waarheid is soms hard en valt soms moeilijk te geloven.....Maar ik droom vandaag nog een beetje. Goh, sta ik straks met de rug toegekeerd in onze eigen boekenkast. Joah, mag wel zo.....



Geen opmerkingen:

Een reactie posten