woensdag 5 augustus 2015

Mr. and Mrs. Monsma - True Love!

Mr. and Mrs. Monsma - True Love!

10 augustus 2014 om 8:32
Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Nehm Träume für bare Münze. Schwelge in Phantasien hab mich in dir gefangen. Weiß nicht, wie mir geschieht wärm mich an deiner Stimme. Leg mich zur Ruhe in deinen Arm. Halt mich, nur ein bisschen bis ich schlafen kann. Fühl mich bei dir geborgen. Setz mein Herz auf dichwill jeden Moment genießen. Dauer ewiglich, bei dir ist gut Anlehnen. Glück im Überfluss dir willenlos ergeben. Find ich bei dir Trost. Bin vor Freude außer mir will langsam mit dir untergehen. Kopflos, sorglos, schwerelos in dir verlieren. Deck mich zu mit Zärtlichkeiten, nimm mich im Sturm, die Nacht ist kurz. Friedvoll, liebestoll, überwältigt von dir schön, dass es dich gibt. Komm, erzähl mir was plauder auf mich ein. Ich will mich an dir satthör nimmer mit dir sein. Betanke mich mit Leben, lass mich in deinen Arm. Halt mich, nur ein bisschen bis ich schlafen kann. Uuu, halt mich, dass ich schlafen kann.'
Uut 'Halt Mich' van Herbert Gronemeyer (de beste Duitse tekstschrijver ever....)

Mijn blauwe schoenen compleet met stukjes net gemaaid gras stonden vrijdag al op de dansvloer net nadat de eerste klanken van Blof's Alles is Liefde de Diepenveense zwoele avond (of is het nu Olst) werden ingeslingerd:

'Alles is liefde, voor wie dat wil en voor wie nog durft te dromen. Over wonderlijke prinsen op witte paarden. Die niet goed kunnen rijden en hun geheimen lang bewaren. En alles is ook liefde, voor wie stilletjes verlangt. Alles is liefde, Alles is liefde. Voor iemand zoals jij. Voor hem, voor haar, voor mij. Alles is liefde, voor wie het kan en voor wie echt durft te kijken. voor wie iets durft te zoeken. Zelfs voor wie alleen nog maar, het allerkleinste beetje durft te hopen.'

Ken het nummer zo langzamerhand wel uit de kop, net zoals zoveel Nederlandse- en Anderstalige nummers. Ook die van de beste song- en tekstschrijver van Duitsland. Ene Herbert Grönemeyer (nu kan ik de puntjes wel vinden), zeg maar de Nederlandse Guus Meeuwis. Laatst had ik er nog over met de buren, waar de één puur voor de muziek gaat...ben ik er toch 1 van de teksten...Mooi dat over muziek praten mensen bindt. Je hoort nummers langskomen die je wel kent maar die nu weer een andere lading krijgen. Bruce Springsteen, je hoort van de Hardenbergse Leo Blokhuis het verhaal achter sommige nummers. Dat neem ik dan toch weer mee....Je luistert vanaf nu anders naar Pearl Jam - Better Man omdat je weet dat One Fine Day het jochie van hiernaast op een stoel wordt gezet met een koptelefoon op: "Zoon, ff luisteren...Les 1 in de popmuziek...." Terwijl Sten misschien dan toch liever op dat moment Dikkertje Dap of Alfred J. Kwak hoort zingen in zijn oortjes is de eerste toon wel gezet.
Ben op dagen van bruiloften altijd wat emotioneel, waarom omdat de dag dat ik er zelf sta steeds dichter bij zal komen. Het is toch anders dan met begrafenissen. Kan ik ook soms emo worden maar dan heb ik niet zoiets van, de volgende keer bij mij....Neuh. Ckers niet nu het geluk mij elke dag weer toelacht. Elke dag een beetje meer. Ik werd al emo toen ik mijn schoonzusje voor de eerste keer in haar bruidsjurk zag, make-up moest nog maar zij straalde al van oor , 3x de wereld rond, tot dat andere oor. Ik mocht 's morgens met de Bruidegom verkassen. Kijk, wij mannen zijn met 5 minuten klaar...Onder de pomp door, je haar in model zetten...Nou ja, dat was bij Martijn een fluitje van een cent...Pak an, stropdas recht. Luchtje op en gaan met die banaan. Man, man....ik heb enkele keren de dames aanschouwt, daar komt toch wat bij kijken hooooor. Niets voor mij, niets voor ons denk ik dan....hahaha. Maar ik had afgelopen vrijdag veelvuldig last van mijn traanvocht...Het biggelde over de wangen, natuurlijk gaf Moos de vrolijke noot maar hoe klein hij ook is, hij besefte op momenten dat het ff stil moest zijn dat hij zijn mondje hield. Oh, trots....Supertrots op Moos, wat was hij afgelopen vrijdag een voorbeeldig jochie....Voor één keer stond hij zijn plek in de schijnwerpers af voor zijn Peetouders....Lies en Martijn waren het stralende middelpunt op een prachtige dag. De zon scheen, gaf extra stralen mee op de koppies van de Newly Weds. Trots op mijn nieuwe familie, een band voor het leven tekende ze in het Gemeentehuis van Olst. Jammer genoeg stopte de dienstdoende bode de verkeerde muziek in de CD-speler. Toch teveel koffie gedronken, hoeft zo'n ambtenaar al niet veel te doen maar 's avonds maakte de DJ's van dienst het helemaal goed en slingerde dus onder andere Alles is Liefde van Blof de feestelijke tent in. Een prachtig feest ontspon zich aan de Diepenveenseweg terwijl het toch echt Olst is. Ik snap het allemaal niet meer maar 's avonds tijdens het eten kwamen de tranen weer, nu met dikke tuiten. Ach, lief had een mooi nummer en ze zong het ook nog eens prachtig. Mag ik dan bij jou.....Wauw, Sanneke zong wat Moos dacht over zijn peetoom- en tante. En wat was mijn San mooi die dag...Wauw, kippenvel en alle veren meer. Gewoon trots. Gewoon trots op het feit wat mijn nieuwe zwager mij allemaal wilde vertellen. Ik mag echt zeggen dat ik super zwagert en schoonzussie heb. Weer één erbij van de drie andere die ik al heb. Maar Martijn heeft wel de primeur, mijn eerste zwager daarvan had ik er nog niet veel. Nu heb ik er één en wat voor iene....Hij is zelf voor PEC Olle, oh nee....haha die fout maak ik niet. Vanmiddag staan ze weer op de tribune bij Go Ahead....Mr. and Mrs. Monsma....
's Avonds zat ik ff met mien andere zwagert voor de toekomst, Llewellyn uit Namibië, voor de tent een biertje te doen. Allebei uitbuikend van het diner. Vanaf de weilanden achter het huis van mijn schoonouders kwam Halt Mich binnen van Herbert Grönemeyer. Halt Mich, nur ein bisschen bis ich schlafen kann. Tja, zo is het maar net....Halt Mich, jouw ranke schouders over mijn brede lijf. 's avonds kroop ik nog iets dichter tegen San. Mompelde wat onverstaanbare woorden, een kamer verder zong Moos ook iets, die van die Giraffe over kwart over zeven....Dat duurde nog ff, maar na een machtig mooi feest viel ik in slaap met een meer dan tevreden glimlach....Net getuige geweest van de onvoorwaardelijke liefde tussen twee mensen die ondanks alles voor elkaar hebben gekozen....Halt Mich...Want overwonnen zijn nu al je grote angsten. Overwonnen overhandig ik mijn hart. Zonder angst, zonder problemen. In jouw handen bevindt zich nu mijn lot. Jij bent het leven, jij bent de liefde, de liefde van mijn leven. Is dit toeval of gewoon dom geluk, ik ga het morgen van de daken schreeuwen. In elkaars armen zijn wij verdwenen, in ons hart zien we elkaar terug....
Ik zag van de week een ode aan de onvoorwaardelijke liefde....Liefde die ik elke dag ook voel voor en van San en Moos en die ik ook voel bij mijn familie, vrienden en andere dierbaren. Soms vallen er wat af, niet vaak, meestal komen er mensen bij. Want wie goed doet, goed ontmoet. Een ode aan de liefde vanmorgen omdat het moet, omdat wij helaas leven in een wereld die liever wil haten dan knuffelen und so weiter...
Betanke mir mit Leben, lass mich in deinen Arm. Hoe simpel kan het zijn!!! alle verkeerde en duivelse wereldleiders van deze aardkloot....Maar jullie trouwen dan ook alleen met macht en willen altijd meer, meer, meer.....Want wie echt durft te zoeken vind echt de liefde en ik durf stilletjes te hopen dat het ooit nog goed komt met deze aarde. Gelukkig doen wij hier al ons stinkende best, wij willen de wereld veranderen en beginnen er vandaag weer mee.....Het eerste kusje was al een voltreffer....Mr. and Mrs. Monsma, nogmaals wens ik jullie alle liefde van de wereld....Wat Sanneke zong dachten wij ....en Moos en ik dachten over San was er ook één van Alles is Liefde, want jij bent de liefde van mijn leven...Ja, Lohues...Het mag wel zo....







Geen opmerkingen:

Een reactie posten