zondag 8 mei 2016

Vaca Negra!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'The neon light, of the Open all night. Was just in time replaced by the magic appearance of a new day-while. A melancholic Reno was crawling on his back just in front of the supermarket door-way child. Doin' nothing, just hanging around. What do you mean doin' nothing Sir. So we had to hit him to the ground. Doin' nothing just hanging around. His head all busted lookin' just a little to wise child. I just can't wait. I just can't wait for Saturday night. For Saturday night. For Saturday night. Saturday night'
Uut 'Saturday Night' van Herman Brood.

Zaterdagavond. Wij liepen in Zwolle. Langs de Fundatie, kunst in een winkel. De geur van de stadsbakker kwam buurten rond mijn neus. Moest denken aan de man die ooit stond op een hotel in Amsterdam. Hij werd een jaar na de oorlog geboren in een vrij Zwolle. Herman Brood, bij ons ook wel eens Herman Stoete genoemd. Ik dacht ooit dat hij de zoon van Marco Bakker was. Ach, vroeger dacht ik wel eens wat meer. Moest denken aan deze eigenzinnige kunstenaar en muzikant die zichzelf vaak vergat in a little bit of snow toen wij met de club van zes de hoofdstad van Overijssel bezochten. Wij liepen in Nederland maar het leek met een beetje verbeelding of wij liepen op Portugese keien...Zocht naar een oude verweerde boom en naar het dito bankje. Liep naast een maat die misschien wel wist waar ik aan zat te denken. Voor mij liep een vrouw met een zeer bevallig achterwerk en een jongen die zijn handjes in de achterzakken had. Zij was een kunstwerk op zich, de jurk had geschilderd kunnen zijn door Herman als Brood secuur met zijn penseel zou zijn omgegaan. Maar Brood had deze muze niet gevonden, die eer is nog steeds toebedeeld aan een man die ook met zijn kwast en tijdsgeest beelden op het witte doek kan toveren en hier niet zo ver vandaan huist. Ik genoot in een onbekende stad. Daar hadden sommigen mensen minder moeite mee. 'Hier zat toch een kroeg, Sanneke?....Euh Robert, wij zagen alleen maar een fietsenwinkel. Toch niet altijd even helder geweest in je studententijd. Hier waren wij in 2000 Gert kwijt, beter Gert kwijt in Zwolle dan Moos in Hardenberg. Is een stuk relaxter. Hij danste op sokken destijds in de Broerenkerk. De foto spreekt nog altijd boekdelen. 's nachts half Zwolle afgezocht terwijl grote broerlief allang lag te ronken in Mariënberg. Ach, er kwamen steeds meer verleden terug in het Heden. Het was genieten met vrienden die er toe doen. Betaalde je vroeger nog geen acht gulden voor een retourtje Zwolle, de NS....Arriva is met zijn tijd meegegaan. Nu leg je het het driedubbele neer voor hetzelfde ritje. Ruim 13 euro!! Wel een Wifi in de trein, ik telde er tenminste drie die mooi met kleine flesjes rosé en witte wijn in de weer waren. De conducteur keek eens, wist dat het niet mocht maar liet ons maar begaan. De aangeboden kaasblokjes sloeg hij af en blijkbaar hield hij niet van droge worst. De jongen die net naar Wildlands was geweest had wel zin in een worstje, zijn vriendin sloeg beleefd af. Wij een blikje Grolsch, de kleur blauw gaf aan dat deze goed gekoeld was. Een avondje Zwolle werd gemeengoed. Bij het Wijnhuis namen wij weer een biertje en waren wij uit de Brand. We zagen de moeder van Floortje, we zagen een zakenmannetje die zichzelf heel belangrijk vond. We zagen een uit de kluiten gewassen serveerster die wel een vol dienblad kon dragen. Ik zag zoveel, maar zat te genieten van mensen die goede gesprekken hadden met elkaar. Zat te genieten van San....Zat te genieten van Irma en Ina en van Bertje en Robert. Het is zo simpel, eens in de zoveel maanden een avondje uit om lekker te genieten met en van elkaar. Een zaterdagavond, een Saturday Night. In zijn stad, in haar stad namen wij het ervan. De taxichauffeur heette nu Machinist en de conducteur knipte niet de kaartjes maar heeft daar tegenwoordig zo'n modern apparaatje voor. En ik herontdekte een Roodbonte koe die her was ingetreden vanuit Canada. Vaca Negra. Tussen allemaal zwarte runderen viel hij wel op. Zijn haarkleur verraadde hem achter de bar. Deze goed gebouwde Mainbarger. Verrek....je zag 'm denken. Nee toch, niet meer Mainbargers in Zwolle?
Gevoetbald met zijn broers. Hij was niet veel veranderd maar je verwacht zoiets niet. Mooi om zo'n wereldreiziger te begroeten in Zwolle downtown. Hij bezit alle goede eigenschappen van een Roodbonter. Sterk gebouwd, goed bevleesd. Krachtige en gelijkmatige spiermassa. Sterke benen en klauwen met diep gewelfde ribben. Een mooie kruishoogte. Mooi om je in Zwolle te ontmoeten in plaats van in mien stamkroegje. Deze nuchtere Mainbarger, deze gezellige Roodbonter bij Vaca Negra. Ik vond het wel lachen. Bij het Argentijnse steakhouse namen wij een kleine tour langs de runderen van deze wereld. We aten een rund die elk dag was gemasseerd, had geluisterd naar klassieke muziek en geen veevoer had gegeten maar haute cuisine. Je proefde het op je tong nu hij was klaargemaakt door een kokkin die de wind er in de keuken onder had. Een lammetje wat nu een mak schaap was en zich naar de slachtbank had laten leiden.....Afpilsen bij de Hete Brij. Waar ik vaak kwam met grote broer Herman. Zwolle was toch niet zo onbekend als ik eerst dacht. Hier had Robert gelopen, hier had Bert geschilderd, hier had Irma gewinkeld en Ina gewoond. Hier had mijn grote liefde 's nachts onder de Sassenpoort doorgefietst. Na zes uur in Zwolle te hebben getoefd had ik er ook een verleden mee. Vreemd dat je daar eerst binnen de stadsmuren voor moet komen om net als Willem-Lex te zeggen. Zwolle zonder Dolle, u was fantastisch. Dit was weer mijn zegeningen tellen al gaf de knie al vroegtijdig de Hete Brij er aan. Nog even een half uurtje discussieren aan de bar, het was geen goede avond, het was een top avond. Het maakt niet uit wat wij consumeren als wij maar elkaar zo nu en dan eens goed in de ogen kunnen aankijken en op de terugweg eens een andermans voetje kunnen masseren. Met wat vertraging kwamen wij op gang maar als je te laat bent moet je gewoon eeder vertrekken. Zaterdagavond duzz......
Aardappels afgieten of een spons uitknijpen. Geef mij maar de club van zes. Joah, mag wel zo....





 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten