'Ik rij voorop, altijd van gedroomd. Alleen, Alleen naar de top. Als ik denk aan de uren, de wegen. Als ik denk aan de wind, soms mee, vaak tegen. Met de hoofd in de wolken, snot voor de ogen, kom ik hier boven. Met mijn hoofd in de wolken, ik moet blijven geloven want ik kom hier boven. Het is niet anders dan dagelijks leven. Geen route, geen richting, geen kaart. Alleen maar gedreven en altijd alles geven en alles wat je hebt. Als eerste boven.'
Uut 'Ik Kom Boven' van Guus Meeuwis.
Geboren in Noord-Deurningen, zoon van een boer. Inmiddels 67 jaar op de teller. Staand op een podium van kratjes aan elkaar gehouden door een sjorband onder een oude eikenboom in mooi Vilsteren. Ik leunend tegen een gele ANWB bus, pen in de hand en wat A4'tjes. Hij, Hennie Kuiper...en ik, jullie kennen mij inmiddels of toch niet...? Hennie Kuiper, oud-wielrenner. Was ooit wereldkampioen, was ooit olympisch kampioen. Won etappes in de Tour de France, kwam kapot boven en ging lachend weer naar beneden. Won klassiekers als de ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Hij gaf in mooi Vilsteren, terwijl de lieve juffrouw van de bakker nieuwe broodjes in de oven deed, een mooie levenswijsheid mee aan mij....Althans, ik dacht dat hij tegen mij sprak. Kan ook mijn buurman zijn geweest. Maar ik pikte het op. Ga er op uit want dan heb je het geluk aan je zijde. Sprekend in zijn eigen taal, zo af en toe wat Denekamps of Deurnings tussen zijn mooie zinnen deur. Niet opgeven en altijd de kop ervoor.....Zijn eerste fietsje met acht jaar. Op de fiets van Denekamp via Almelo naar zijn eerste koers in Wierden. Wist hij veel waar het lag....?
Het was raar, hing een beetje aan de lippen van Hennie. Waarom, ik weet het nog steeds niet! Hij was zo'n eerlijk verhaal waarvan je weet dat het waar is. Las vanmorgen zijn palmares er nog eens op na....Eigenlijk wereldberoemd maar zo gewoon gebleven dat hij 's morgensvroeg in Mooi Vilsteren een inkijkje in zijn leven wilde geven. Ga er op uit want dan heb je het geluk aan je zijde.....Vreemd, dat zinnetje draaide de hele dag een beetje in miene kop. Gisteren had ik de eer om weer een bijzonder iemand te ontmoeten. Weer iemand die een lesje aan mijn eigenwijze verstand bracht.....Niet weer het zoveelste luchtballonnetje opgelaten door iemand die een seconde later zijn idee alweer ziet vervagen zonder dat het hij of zij hetzelf beseft. Geen politiek gelul, geen brexit, geen nexit of weet ik veel. Wel of niet ergens blijven, als je ergens wilt zijn moet je gewoon op tijd vertrekken. Dacht gisteren aan Hennie toen ik voor de derde achtereenvolgende dag een luchtballon op zag stijgen....Ga er op uit want dan heb je het geluk aan je zijde..
Hoe vaak kiest eigenlijk een luchtballon het ruime sop! Vorig jaar zag ik een mooie luchtballon, zo'n klein rood autootje....Weet nog precies wat we deden. FF iemand appen....Ze appte terug, hou 'm tegen...
Dit jaar was die luchtballon niet te vinden boven het centrum van Hardenberg. Op de één of andere manier miste ik het rode autootje....Ik miste een beetje lucht, het was namelijk teveel van hetzelfde. Het eerste luchtbalonfestival zonder een mooi mens. Zo zittend in de vallende avondzon naast mooie en lieve buren. Lurkend aan een pretkegel had ik de woorden van Hennie nog niet paraat. Neuh, Hennie keuvelde deze woorden pas zaterdag, pas gisteren, terwijl ik donderdag even aan het denken was geslagen....Wilde wel even mee in de luchtballon. Even wat dichterbij de werkelijkheid zijn, of even wat meer afstand nemen.....Ik dacht het eerste maar wist dat het laatste zou zijn. Nu wij weer samen iets voelen in de buik van San kijk ik wel iets vaker weer naar boven. Daarom miste ik het rode autootje...daarom miste ik een tochtje in mijn eigen luchtballon en kwamen de woorden van Hennie goed in mijn brein terecht. Ga er op uit want dan heb je het geluk aan je zijde....Ik ging er regelmatig op uit maar had geen kaart, geen richting, geen route op zak. Dat is nu wel anders.....Nam deze dagen eigenlijk weer een beetje afscheid. Het ga je goed.....Ooit kom ik ook boven maar zit nu nog krom voorover gebogen op de fiets, zal de afstelling van mijn fiets wel niet helemaal goed hebben en niet de juiste bandenspanning maar mijn fietsbel doet het wel, Hennie! Ik kan mensen waarschuwen dat ik, dat wij er weer aankomen....Nu bel ik mensen wakker om te zeggen dat het geluk weer aanstaande is. Bijna 11 weken onderweg....We staan onderaan de berg, de luchtballon wordt langzaam opgepompt....Klim in het mandje maar neem de fiets mee op de rug. Onze koers duurt nog weken, zeg maar maanden. Pas ergens volgend jaar komen wij bij de Finish of is dan pas de start van weer een nieuw leven? Maar we gaan er op uit want dan heb je het geluk aan je zijde.....Mooi gezegd Hennie, ben met terugwerkende kracht fan van jou geworden.....Met terugwerkende kracht ga ik zitten op een doordeweekse dag voor jouw rit naar de Alpe d'Huez. Mooi was het zeker in Vilsteren. Soms geniet ik gewoon van het feit dat mijn route nog niet ingevuld is. Morgen kan ik hier zijn en gisteren weer daar.....Wij lieten met oud- en nieuw een wensballon op, die ging met veel haperen en stoten de lucht in. Maar sinds enige tijd weten wij dat de ballon dus wel boven is gekomen....Mooi dat mensen boven het beneden hier goed met ons voor hebben....Ja, als je het nog niet snapte er is weer een klein Dorgelootje op komst. Ik hoop dat je als eerste boven komt. Verlangen naar onze koers. Wij hebben de banden op spanning, de fiets goed afgesteld en de bel werkt.....Zo waarschuw ik alvast de mensen die nu weer ergens een stokje voor willen gaan steken. Ondertussen hebben wij hierboven aardig wat gewicht in de schaal.....Richt je pijlen alsjeblieft op andere dingen, maak van water in godsnaam Chablis, maak van wat vissen en brood in hemelsnaam een 3-sterren restaurant maar blijf nu af van onze wens- en luchtballon.....3x scheepsrecht en auto's van rechts hebben altijd voorrang.
Joah, mag wel zo.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten