Boris in de Voorveghter!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Hoor 'es, Boris, kleine vent. 't is een wonder dat jij er bent. je brengt een lach op elk gezicht als je in je wiegje ligt. Hoor 'es, Boris, kleine man. Ze zeggen dat je toveren kan omdat als iemand naar je kijkt de wereld weer wat mooier lijkt. Daarom, Boris, kleine man denk ik dat je toveren kan. Hoor 'es, Boris, wonderkind. Nu ieder jou de mooiste vindt hoef je maar een kik te geven en heel de wereld komt tot leven. Hoor 'es, Boris, tovenaar de oogjes dicht en slapen maar. Je krijgt het hier nog druk genoeg dus droom maar door tot morgenvroeg.'
Uut 'Boris' van Guus Meeuwis.

Droomde weer eens...
Zat bijna op mijn vaste plekkie in mijn favoriete theater de Voorveghter. Gezeteld op rood pluche met San rechts van mij en Moos links. We waren uitgenodigd voor de première van Boris, de Musical. 
Een kleinschalige productie die gewoon in Hardenberg het levenslicht zag. In een theater waar alles mooier lijkt dan dat je ooit durfde te dromen. Dirk steekt een duim op naar Maarten Jan en ik denk nu net bij mijzelf, moet dat niet andersom? Ach, Anita maakt zich daar niet Al-te-naar over....Zo zijn ze gewoon bij ons in het Theater. Hier aan deze kant van de Vecht houden ze niet van moeilijk gedoe. Zo zorgde Ina dit jaar er hoogstpersoonlijk voor dat ik al mijn bestelde kaartjes gereserveerd kreeg. Ondanks het feit dat ik eigenlijk ietsiepietsie te laat was. Had het formulier al weken thuis, ingevuld en wel, maar deponeerde het helaas nooit in de brievenbus net onder het bordje van Sesamstraat. Ach, daar ben je ook een vriend van de Voorveghter voor. Hier kennen wij elkaar gewoon, schudden elkaar nog de hand of krijgen wij een knipoog van deze en gene.
Scherhage zet de poortjes met dik touw aan de zijkant. De altijd vrolijke baardmans kijkt even met zijn koptelefoon op zijn weelderige haardos om de hoek de zaal in. Is iedereen klaar voor de show lijkt hij wel te denken. In een theater is alles toch anders. Je kunt niet inpanding zijn aan het Badhuisplein of hij is er ook, volgens mij slaapt hij gewoon achter het toneel. Een theaterdier, de man van het techniek, die elke dag dicht bij het podium moet zijn om de geur van het publiek en het applaus te consumeren. Vaak onzichtbaar deze mensen maar zo belangrijk om ons theater te maken tot wat het vandaag is, een geweldige Voorveghter.
Waar iedereen welkom is. Waar niet alleen Youp, Jochem en Bert kind aan huis zijn maar ze ook de stage reserveren voor bijvoorbeeld the Heinoos of Vorie-Vana die ik helaas dit jaar niet kon zien wegens uitgetelde data. 
Het licht dooft, de spot op het toneel gaat aan. Het immense grote gordijn gaat open en daar ligt de hoofdrolspeler van Boris, de Musical. Boris Herman Wiebe Monsma lekker knus in zijn wieg. 
Amper een paar dagen oud maar nu al de absolute ster in het leven van schoonzussie Lies en zwagert Martijn. Guus tokkelt wat op zijn gitaar en zingt het liedje wat hij ooit schreef voor de zoon van Evelien de Bruijn, momenteel radio2 DJ in de nacht als het laat wordt! Die tevens Jan....grapje die ook Boris heet. Topwijf natuurlijk, want in de Radio2000 popquiz gaf ze aan de Counting Crows bijzonder leuk te vinden....Kijk, dan pak je mij hè. Ik moest gelijk aan dit nummer denken van Guus Meeuwis toen woensdagmorgen mijn smartphone een teken van leven gaf. Het lijkt wel een nieuwerwetse versie van Jozef en Maria en het kindeke Jezus. Want een dag later vergiste Moos zich en noemde Boris Jezus. Hij zit nu helemaal in het verhaal van die kerststal in Bartlehiem met Joses en Marinkha. Heeft het vaak over goede herders, sterren en zo....Mooi om dat allemaal te horen. 
Boris, de Musical tekende meteen al voor enkele Musical Awards. Twee awards voor beste bijrollen in een kleine productie van amper twee mensen die elkaar vonden rondom Deventer Koek, de IJssel en de nachtelijke kroegen. Wat waren ze blij met hun prijs, zowel Elisabeth als Martijn spraken mooie woorden uit van gepaste trots en dankbaarheid. Maar Boris ging toch uiteindelijk met de eer strijken. Hij haalde gewoon even de award op voor de beste hoofdrolspeler in een Nederlandse musical. Hij liet zelfs Ciske achter zich die zich vervolgens weer verdomd alleen voelde maar keurig werd opgevangen met een natje en een droogje door de Catering van Jan Hofsink in de Voorveghter. Ach, zo genoot iedereen van het mannetje Boris die maar een kik hoeft te geven en heel de wereld komt tot leven. Natuurlijk wachten wij nog op onze eigen première van puntje puntje........, de musical. Wij dachten even dat ie vrijdagmiddag al zou plaatsvinden, de voorstelling was reeds uitverkocht, San voelde dat de gordijntjes langzaam wilden opengaan. We doofden het licht, de spotlichten gingen aan. Ik zocht het nummer van de vk (verloskundige) op en drukte de stopwatch in. Vals alarm. Vannacht van hetzelfde laken een pak al lagen wij onder het dekbed. Maar de volle zaal moet nog even wachten al zijn we vandaag precies op 40 weken. Het wordt tevens weer een kleinschalige productie als die het levenslicht mag zien in het theater van onze dromen. Ik ben namelijk gek op de Voorveghter. Een beetje verliefd, zeg maar. Heb een groot referentiekader want mocht reeds vele theaters en schouwburgen van binnen zien. Maar geen enkel theater schildert zo mooi mijn gedachten als De Voorveghter. (0)pa Jan Kroesen heeft daar een grote rol in gespeeld. De Pater Familias van het hele cluppie getrouwen, de kracht van gewoon doen! Het motto van Hardenberg komt nergens zo mooi naar voren als in het theater van het Oosten. Jan heeft daar een beste dikke vinger in gehad. Jan is een mensenmens....Een praatje is gauw gemaakt met deze grijze man, vaak in colbertje met kek sjaaltje....Dat is Jan. Jochem is gek van Jan, maar ook Youp en Bert. De creme de la creme reist graag af naar de stad van Peter, Evers en HHC.Niet voor niets begint Daniël hier elke tour met spelen, Sanne trouwens ook. In het leuke, kleine en intieme barretje kom je zo aan de praat met Stef, de nederlandse Adelaars of praatte je met Thé Lau.
Moos vond het vorige week geweldig. Hij heeft de crux nog niet helemaal door. Want hij stond de hele voorstelling in plaats van lekker rustig zitten. Zo vader, zo zoon. Ben nu al bezig om hem een beetje cultuur bij te brengen....Neem 'm binnenkort wel mee naar Lohues, hebben wij het samen over Fietsen in het bulzand en zo....Vandaag stond Boris in de spotlights, misschien morgen wel ons eigen geluk. Dirk heeft de poortjes al aan de kant staan, de deuren zijn dicht. Het licht is al uit, mensen mompelen nog in plaats van praten, backstage staan ze klaar. De vluchtkoffer is ingepakt. Casjan heeft de vinger boven de knop hangen en wacht op het teken. Voor ons mag het doek op, lang genoeg gewacht op de première van ........, de Musical. Een grote kanshebber voor de volgende Muscial Awards, wat ik oe brom! 
We tellen af , het doek mag op.....Laat maar komen, wij zitten er klaar voor in het theater van onze dromen. Gewoon in Hardenberg, de kracht van gewoon doen!
Joah, mag wel zo....Fijne zondag op de uitgerekende datum!