Troubadour

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'My friend, my friend. Like soldiers in the trenches. You fight back again. And you pay no mind. To the fact that you're being picked-off. One at a time. My friend, my friend. And if dignity were gold. You'd be the wealthiest of men. And the courage of a lion. You've shown time and time again. With conviction of the saints. You've stood and firmly held your ground. Against the horrors of this plague. And those who'd put you down.My friend, my friend.When will it be that I see you again.My friend, my friend.' 
Uut 'My Friend, My Friend' van The Brandos

Hoe oud zou ik zijn geweest? Vijftien, misschien zestien. Dat ik lag in de stoel bij Rangel, Ger boort zich nog altijd een ongeluk in het groenwitte Banthum. Ik lig er trouwens nog steeds niet graag. Neuh, je maakt mij echt niet blij met een bezoekje aan de tandarts. Normaal gesproken meet ik 2 meter punt zes komma vier maar bij de halfjaarlijkse controle gaat er zeker een volle meter af in die 5 minuten dat ik mij overgeef en de ogen genadeloos sluit.

Zo ook ruim dertig jaar geleden, ik opende ze toch maar even. Mijn nieuwsgierigheid verloor het van mijn common sense want naast Ger was er nog iemand in de ruimte, ik rook namelijk haar bloemige parfum.
Dat kon Ger niet zijn. Ze moet de angst in mijn ogen hebben gezien want haar stralende Prodent-witte glimlach deed mij lichtelijk ontspannen. 'Het komt goed', wist Gretha mij te vertellen terwijl ze nogmaals haar tanden bloot lachte. Rond die leeftijd gierden de hormonen natuurlijk niet alleen door je keel dus ik vermande mij en liet losjes merken dat ik helemaal niet bang was voor Rangel, laat staan voor de tandarts.

Kom maar op met die controle....en ik opende mijn grote scheur.

Het werd meteen lente in haar ogen wat ik je brom, later heeft iemand deze one-liner van mij gepikt en daar nog een vrolijk liedje van gemaakt. Ach, je kunt niet alles hebben. Ik heb ook wel eens wat uitdrukkingen van andere mensen gestolen. Niets is een mens vreemd. 

De eerste ontmoeting met Gretha, nu van achteren Potgieter, ben ik dus nooit vergeten mede omdat zij bij de eerste keer dat ik in haar ogen keek mij al gelijk gerust wist te stellen met de woorden  'Het Komt Goed'!

Nu, dertig jaar verder, moest ik daar meteen weer aan denken nadat ik woensdagmorgen mijn smartphone open sloeg. Het wereldnieuws kwam ongevraagd binnen en vrolijk wordt ik er al jaren niet meer van. Sluit wat dat betreft liever de ogen. Maar nu was het nieuws helemaal Kilo Utrecht Tango en zo verrekte dichtbij. De buren hadden 's nachts het water nog spreekwoordelijk zien branden. De Troubadour stond in de brand maar Deep Purple hield nu wijselijk zijn mond. Als ik de kop bij Moos uit het raam steek kan ik zwaaien naar de Troubadour. De droom van Herman en Gretha ging letterlijk tijdelijk in rook op. 

Meteen wilde ik eigenlijk zeggen, als een soort van dank je wel tegen mijn voormalige tandartsassistente  Gretha....'Het komt Goed'!

Had gek genoeg, de dag ervoor nog geappt met Herman. Hij zat met zoonlief in Ierland en stuurde mij een foto van biertjes die hij aan het opslobberen was in een Dublinse pub. Hij zou over enkele dagen weer contact met mij opnemen over the Brandos. Herman had geregeld dat David Kincaid en zijn consorten de oversteek zou maken. De grote plas over vanuit het land van Ome Donald naar downtown Hardenberg. Daarvoor had ik al enkele gaten in de lucht gesprongen....Eeuwig dankbaar. Natuurlijk wilde ik daar wel een stukkie over schrijven in ondermeer de Stentor. Had groen licht gekregen van de redactie. Het was Potgieter gelukt om The Brandos te programmeren in zijn Troubadour. Genoemd als eerbetoon en petje af naar de orginele Troubadour, de nachtclub gesitueerd aan de Santa Monica Boulevard in West Hollywood (Californië) waar alles muziek uitademt. Waar in 1970 Don Henley en Glenn Frey elkaar hadden ontmoet aan de bar en niet veel later waren The Eagles geboren. Ooit schreven ze een nummer over hun eerste ontmoeting. Net als ik dat had kunnen doen met tandarts-assistente Gretha. Bij the Eagles kreeg het Sad Café als titel en tja....de geschiedenis haalde weer eens het heden in . Want Sad is het echt wel dat ons vroegere muziek- en stapcafé van weleer en tegenwoordig een fantastisch lekker Steak-restaurant in vlammen is opgegaan....

Ze hadden de wind flink in de zeilen. Wij kwamen er in de zomer graag voor een biertje en wijntje en Gretha bracht Moos steevast een bakje met meloen....Moos dacht eerder dat Gretha Meloen heette...van die dingen. Al een paar keer heerlijk gegeten....Mooie grote stukken vlees. Wie van ons heeft er geen herinnering liggen aan het pand aan de Vecht. Waar eerder de Baron was gevestigd en vrienden van mij elkaar vonden voor de eeuwigheid. Toen Potgieter het de Troubadour doopte vonden de buren elkaar links van de bar. Mooi toch! Ze zijn nog steeds gelukkig en verwachten over enkele maanden de tweede telg op 41. Van die dingen duzz....Ik zette er regelmatig een boom op over goede muziek. Potgieter en ook zijn eerdere compagnon Kremer hebben veel voor mij betekend doordat zij kroegen en discotheken als Podium, de Stam en Celebration voor mij openstelden.....Herinneringen zat dus en zo kwam ik er ook vaak vandaan. Met een goed stuk in de kloten. Maar ze maakten wel mijn toekomst. We worden allemaal ouder en onze stapverhalen stoffen wij steeds vaker af naar nieuwerwetse versies waar wij zelf er goed uit geraken.

Zelfs onze burgervader stuurde een tweet de wereld in. Hij weet misschien half niet dat driekwart van Hardenberg en omstreken daar voetstappen heeft staan. Die van mij kan ik er zo uittekenen. Dan is maat 46 wel weer handig.

Janis Joplin vierde in de originele Troubadour daar in Hollywood haar laatste avondmaal want een dag later werd zij dood gevonden in het Landmark Hotel, iets teveel van een bepaald goedje geconsumeerd.

Maar welke grootheden traden niet op in de Troubadour? Neil Young, James Taylor zong daar voor het eerst, Led Zeppelin deed een jam-sessie van meer dan drie uur. Van Morisson, Randy Newman. Bruce Springsteen, Metallica, Leonhard Cohen, The Byrds. 

Net als buum Gertjan vond James Taylor zijn vrouw er. Was het Mandy voor GJ, Carly Simon was het voor James. Van die dingen duzz...

Eddie Vedder en zijn bandleden speelden daar voor het eerst onder de naam Pearl Jam omdat ze hun oude naam Mookie BlayLock niet zo hip vonden. Guns ' Roses, Foo Fighters, The Knack (of nie Bertje). The Troubadour is gewoon één van de concertzalen waar je als zelfrespecterend artiest moet hebben opgetreden als was het alleen maar om het feit dat deze nachtclub die in 1957 het levenslicht zag iconisch en uniek is.

In '79 speelden the Eagles duzz voor het eerst Sad Café in de Troubadour. In Juni'17 zouden The Brandos in de Troubadour onder andere My Friend, My Friend gaan spelen.....When will i see you again. Dat is nu  maar ff afwachten wanneer Herman en Gretha en het personeel ons weer gaan zien. Maar ze komen terug. Dat staat als een paal boven de Vecht!

Wat dat betreft zijn ze net als hun menukaart....er blijft gewoon muziek zitten in de Troubadour- daar durf ik wel een Chef Special op te zetten. Zeg maar als hun grootste steak. The Boss - genaamd naar Bruce Springsteen. Gretha en Herman zijn inderdaad Tougher than the rest!

Ze komen terug. Herman, Gretha, familie, vrienden en personeel ontzettend veel succes met de herstelwerkzaamheden en weder opbouw. You Fight back Again!

Joah, mag wel zo......