'We got a supermarket and a church for anyone who's got the urge.
There's a nightclub (?) and a school out there. Faith, a devil and a god.
But more important, there's a bar. We've got neighbours with new cars
Not that us folks would drive real far.
My Town, my little Town. My little Town, my Town, this is my Town.
Uut My Town van Racoon.
Hoi, ben ik weer!
Duo TostiRon & Jelte of Duo TestoRon & Jelte. Voor al uw feesten en partijen.
Sorry, weet niet meer precies hoe het nu zat maar ik stond eigenlijk ook.
De één leert door voor Mainbarger en de ander voor advocaat, dat heb ik nou wel weer van gisternacht onthouden in mijn voormalige stamkroeg.
Secondant Wuudje Roelderink had uitkomst kunnen bieden maar slaapt vast nog op één oor achter de Kloosterdiek met dito baard. Zelfde als met grote kleine breur, die gooit zijn OUDE schoenen niet WEG voordat ie NIEUWE heeft.
Ik vond 'm zelf wel aardig gevonden deze vroege morgen in de mooiste straat van de Mainbarg! Waarvan Akte! Een regelrechte doordenker wat ik oe brom! Zo, ff koppie Brandnetelthee nu....Krijg ongevraagd een kusje van het mooiste kerstengeltje op deze aardkloot. Hallo Pappa. Jij hebt geen baard meer hè, heb je af schoren hè. Moos ook wakker hè. Achter elke zin zit een vraagteken verstopt en gelukkig weet ik op al deze vragen wel de antwoorden....Deze gelukkig wel. De (rol)gordijen lekker dicht, geen bemoeienis nog van buitenaf. Heeeerlijk!.
Maar het duo TostiTestoRon & Jelte kunnen samen het hart van de defensie van ons vlaggenschip in de toekomst gaan vormen, ja zelfs leiden. Leeftijd zegt niet alles hè. Als je goed genoeg bent ben je oud of jong genoeg. Stuurde trainert van 't Laag vannacht nog een vrijblijvende app, wederom een goed advies...haha. Hij had er die middag in Banthum al zoveel gekregen. Gratis en voor niets. Na de onthutsende nederlaag (4-0) stonden alle beste stuurlui lekker gezellig bij elkaar te klonteren aan de spreekwoordelijke wal.
Een storm in een glas water als je het mij vraagt. Volgende week preken wij misschien met z'n allen weer een ander geloof. Preken vooral voor eigen parochie tijdens de zeer vervalste kanaalderby die na 14 minuten al was gespeeld tegen die club VKV (vijf kilometer verderop).
Banthum uit is net zo'n traditie als de jaarlijkse top2000. De uitslag is reeds van te voren bekend. Hoe de stemming ook is, Queen staat aan het eind van het liedje weer gewoon op nummer 1. Grijsgedraaid maar niet op de pick-up van Radio 2. Jammer genoeg!
Net zoals je weet, je kunt voetballen in Moscou tot je een ons weegt, aan het eind van 2 x 45 minuten staat Mariënberg weer met lege handen en blijven de punten gewoon in Banthum achter.
Zo gaat het al vijftien jaar. De laatste overwinning dateert namelijk alweer van vijftien jaar terug.
Tussendoor haalden wij nog wel eens een gelijkspel op maar verder huilen met de (herfst)bok om verdrietig van te worden, dat dingen niet meer zo gaan zoals ze vroeger meestal wel gingen. Ach, ik liet mij er niet door uit het veld slaan. Zelfs godenzonen verliezen wel eens, voetballen op een vrijdag bracht helaas weinig soelaas in Amsterdam. Willem 2 maakten er twee en die Wellenreuter hield duzz simpel de nul.
Van A tot Z, zo klaar als een klontje. Dan maar blij zijn dit weekend voor Slot, elk nadeel heb zijn voordeel.
Het werd zo een verrassende ontmoeting gisteravond/nacht in my voormalig Hometown.
Ze hebben hier dan wel geen nachtclub maar verder is alles aanwezig. Kerken in overvloed, na mij de zonvloed, de supermarkt van Sietse en natuurlijk een kroeg, Erik's bar. Daarover zong Bart van Racoon ook al eens. Klopt allemaal. Als je nooit in een klein dorp hebt gewoond snap je misschien de essentie van het nummer niet. Nieuwe auto's genoeg hier maar nooit de drang om de hele wereld te zien, laat staan een kwart.
Het was even gezellig na-ouwehoeren bij Café Mans. Bert en Robert stootte geen kassies om maar wel tegen drie ballen aan. Irma, Ina en lieve San dronken de laatste fles van het jubileum-wijntje op en ik zij de gek tikte weer wat nummers in de muziekcomputer aan ondertussen nippend aan wat geestverruimend vocht. Alsof de tijd had stilgestaan. Niets alles is Panterei tegenwoordig, sommige zaken blijven niet alleen maar stromen, willen eenvoudig weg niet verdwijnen naar de eeuwigheid. Tussen de Oude- en Nieuweweg ligt al ruim vijftig jaar in mien voormalige Town deze oase van rust. Het kleine café, niet in de haven, maar gewoon doodnormaal aan de waterleiding. In deze kroeg zocht en vond ik de vrouw van mijn dromen die gisteravond niet ver van mijn bed show lag weg te dromen over kleurnummers 9016 of toch 9002, in-betweens of toch shutters, schemerlamp of toch een hanglamp daar in de hoek. San heeft ons nieuwe huis al tig keer ingericht. Ik weet amper waar de nieuwe bank die nu nog huist in de opslag komt te staan.
Met het duo TostiRon & Jelte zette ik een heel bos op, we zaagden genoeg bomen door. We kregen hulp van voormalig rechtsback Wuudje en klasbak Arend L., we stonden even stil bij 24 jaar geleden. Ik heb 'm ook gekend. De pa van mien kleine grote breur stak mij altijd de gek aan. Bijvoorbeeld, dat de varken van mien Ome Mans maar 1 linkeroog had. Van die dingen, maar wat ik nog altijd weet. Zijn jongere breur Gerard houdt wat dat betreft die traditie mooi in leven. Leuke gekkigheid, mooie herinneringen aan lang vervlogen tijden. Jan L vertrok wat dat betreft veel te vroeg naar boven. Maar ja, niemand krijgt een programma van het concert van zijn of haar leven.
Daarom genoten wij gisteravond weer volop met de club van zes. In Gramsbergen wikten en wogen weer en passeerden veel, zoniet alles, de revue en laafden wij ons ondertussen aan bijzondere culinaire uitspattingen.
Wauw. Wederom een pareltje gevonden in het rustieke Vechtdal. Restaurant De Woage zet Monkeytown zeker op de kaart, wat ik je brom! Onderwerpen die ons bezig hielden of houden werden besproken boven mooie borden want in de keuken van Jelle Jansen wordt met liefde gekookt. Dat merk, dat zie je, dat proef je. Sinds 2019 bestiert hij hier samen met Corine Kleine in het Anton Pieck-achtige Gramsbergen het knusse etablissement de Woage. Wat een fijne smaken op het bord. Het begon al met de Amuses. Krokante zuurschool op een bedje van rookworst en iets met Makreel....Mmm om je vingers bij af te likken.
De kaart ademt één en al nostalgie en vakmanschap uit, verrassende combinaties met oog voor al het moois wat er groeit en bloeit in- en rondom het mooie Gramsbergen. Je voelt je er meteen thuis in het historische pand. Ze brengen aan het Meiboomplein een prachtige balans aan tussen het alledaagse en zoals al eerder gezegd culinaire hoogstandjes. Het gezelschap was top maar tevens het geconsumeerde. Waarvan Akte!
We kozen en dat was een uitstekende keuze Bertje, voor onze eigen proeverij van voorgerechten.
Buffelmozzerella uut Roke met rode bietjes, hazelnoot, tuinkers en peterselie pesto. Gebakken witte wilde gamba's, aubergine, zoetzure spitskool en yoghurt. Krokant gebakken kastanjechampignons met....euh, dat kan ik nu effe niet meer zo snel voor de geest halen en kan ik het deze ochtend niet zo 1,2,3 terugvinden op het internet. haha....Je wordt ouder Papa en herfstbok tast echt wel je geheugen aan. Alzheimer 6.0.
Wel weet ik nog dat het allemaal vergezeld ging van eigen gebakken zuurdesembrood.
Het was genieten op de vierkante meter. Van drie mooie vrouwen tegenover mij, twee leuke mannen naast mij dit alles gedrappeerd op een bedje van bijzondere lekkernijen....
Hoofdgerechten top. Mooie Rib-Eye, Eendeborst (geen pinda's van de Spar dit keer....Lohues en Skik-liefhebbers snappen 'm eerder dan niet Lohues-liefhebbers), Vlees van het padje en Schelvis.
Tuurlijk gingen de dames voor enkele nagerechten, wie zoet is krijgt lekkers....Iets met boerenmeisjes in polonaise, het was een voorbode op de lange nacht en een pannecotta van Mango, limoenschuim met ijs van basilicum, mango en roze peper...
Tja, jullie vroegen er zelf om. Ga je nooit meer uit eten....?? Wij lezen de laatste tijd niets meer over eterij met daarbij gepaste drinkerij. Bij deze dus....Nogmaals dank voor de uitnodiging, wij hebben 'm met beiden handen aangegrepen.
De Woage in Gramsbergen kwam gisteravond met stip in onze top drie binnen. Wauw, je verwacht het niet in downtown Gramsbergen....Maar wat was het lekker....Mmmmm
Een kleine vier uur later stapten wij op perron 1 sprakeloos in Ilse de Lange en arriveerden wij tien minuutjes later in my Town, Mainbarg duzz. Waar bijna iedereen al was gaan slapen behalve dus het olijke duo TostiRon & Jelte. Jongens van de gestampte pot die wij meetroonden naar Erik's bar.
Cirkel weer rond. Bart zong het al, wij consumeerden gisteravond zijn hersenspinsels en gedachtengangen in het altijd verrassende Vechtdal.
Deze Zeeuw uut Goes staat al jaren in mijn top2000. Danny Vera belandde er gisteravond met stip op vier, over gewoon Normaal doen wat uiteindelijk een 9e stek opleverde....
December is aan, wij zijn aan. De Woage is aan....De weegschaal sloeg gisteravond en vannacht alleen maar naar de goede kant uit.....Dat probleem tackelen wij wel na Oud- en Nieuw nadat Queen 2019 naar het verleden heeft gezongen.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten