#Vrouwe InFluEnZa!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ga maar staan dan, blijf niet langer binnen.
Je moet weer beginnen. Ach, je weet het, weet het, weet het.
Kijk me aan dan, alles ligt open.
Je mag weer hopen op iets beters, beters, beters.
En je weet het, je hebt al zoveel verloren.
Maar de weg ligt voor je, kilometers, meters, meters.
Je bent vrij om elke kleur te bekennen, het is tijd dat ze zien wie je bent.
Dus doe het dan, praat er niet meer over, maar doe het dan.
Twijfel nou niet langer, maar doe het dan.
En ik doe het dan.
Ik breng je tot het randje, maar doe het dan.
Ik geef je nog een zetje, maar doe het dan.'
Uut 'Doe Het Dan' van Bløf 

Moi, ben ik weer!
Nou, het was mij het weekje wel.
Mouna kwam zondag al niet fit naar de Voermanstraat met Moos in haar kielzog.
Maan- en dinsdag was zij goed ziek. Arm lief meisje. 
Dicht tegen jou aan, zo warm als een houten kacheltje. Kom maar lief.
Die dagen konden wij, Moos en ik, het nog enigszins binnen de perken houden. 
Ik slikte al strepsils en paracetamol uit voorzorg, toch gingen wij tevens de bietenbrug op!
Compleet met pek en veren.
Dinsdagavond lagen wij, afzonderlijk van elkaar, er ook helemaal af. Uitgeteld tegen de touwen. acht tellen.
Jemig. Van het ene op het andere moment greep influenza om haar heen. 
Ze moet wel vrouwelijk zijn, onzijdig sowieso niet en zeker geen mannengriepje want ze sloeg genadeloos toe en liet de meters van de temperatuurstaafje vol in het rood gaan. 
Ik klappertandde als een malle, wilde er mee stoppen maar ik had weinig te kiezen. 
Influenza nam de regie van mijn lichaam over, history repeating!
Dinsdag leek wel of ik buiten sliep in Fins Lapland. 2 paar Noorse sokken maar nog kreeg ik de voeten niet warm. Joggingbroek en hoodie an. Een nacht later was ik beland in een subtropisch zwemparadijs of zoiets. Ik had het warm joh, zweette als een otter en 's nachts om vier uur kon ik voor de tweede keer mijn beddengoed vervangen. Wildwaterbaan in de springbox. Hoe dan? De ene nacht zo koud, de andere zo verrekte heet....Dat moet vrouwenwerk zijn! Zweven als jenever en laten vallen als een steen.
Temperaturen boven de 40 graden en maar pillen slikken. Junkie XL. Van die witte hè, niet van die blauwe!
Gelukkig heb ik daar (nog) geen last van. Ik weet het trouwens ook niet, geen vergelijkingsmateriaal voorhanden. Hij hoeft niet zo vaak meer paraat te staan. 
Mien kleine jongen kijkt derhalve al maanden werkloos toe. Het word eens tied dat hij weer eens een keertje aan het werk gaat. Naar buiten met die handel, stijve nek oplopen en een verkouden neus.
Zakdoekjes volsnotteren. Laat je zien Kerel!
Zal 'm eens aanmelden bij het UWV. Moet ie verplicht 4x per maand solliciteren, laat 'm maar werken voor z'n geld. Moeten wij ook. Er op uit. Je moet wel offertes etc. uitbrengen als je jezelf aan de vrouw wilt brengen, of niet dan! Wat een gedoe! 
Moos hield gelijke trend met zijn papa. Bij hem zakte het donderdag ook richting normale waarden.
Alleen Mama ontsprong de dans. Zeker het sterkere geslacht, wat ik oe brom. Vrouw van ijzer en wij geen mannen van staal? 
Vrijdag bleef Moos nog een dagje thuis van school, uitzieken! 
Ik had mij fris gedoucht en geschoren, klaar voor Friday on my Mind! Schoentjes uit bij Ellen.
Laafde mij 's middags maar niet aan de wekelijkse VriMiBo, ff pas op de plaats. 's Avonds ook geen gekkigheid! Wel 2 voor twaalf. Mijn lieve collega's lieten mij niet in de steek en maakten het vaatje zonder mij ook wel soldaat! Gezellig was het ook zonder de gebruikelijke biertjes! Was niet aan maar stond zekers ook niet uit! Wij hebben altied wel wat te bepraten over televisies en zo....Je kent het wel. 
Net zoals gisteren. Beleefde het spelletje anders. Was nog niet in mijn natuurlijke habitat! Niet in mijn normale hum, als je begrijpt wat ik bedoel. Was er met de kop niet helemaal bij...
Had er ook niet veel fiducie in. Mariënberg is al maanden ziek, zwak en misselijk! 
Daar re(a)geert Vrouwe Influenza als een heuse knetterbiele.....Slaat werkelijk alles om haar heen! 
Ik voelde mij al niet lekker en naarmate ik dichterbij het Westerpark kwam bekroop mij het gevoel dat de wond nog wel even zou blijven stinken! De laatste tijd teveel zachte heelmeesters in Mariënberg en omstreken en die maken nu éénmaal stinkende wonden zonder dat ze het zelf beseffen. Met alleen Pappen en Nathouden blijf je geen 4e klasser.  Ik had er weinig vertrouwen in. Overkomt mij niet zo vaak. 
Als stukkiesschrijvert van de roodzwarte club moet ik toch altijd enige mate van positiviteit blijven behouden. Altijd het licht aan het eind van de tunnel blijven zien. De jongens en heren voetballers niet affikken want een week later moeten ze weer tot volslagen ontbranding komen....
Ben al niet meer zo kritisch, al vinden sommigen dat wel. Je had mij vroeger eens moeten lezen, spaarde ik niet veel mensen incluis ondergetekende. Toen kon je nog wat zeggen, waren we een paar dagen niet on speaking terms maar richting de zaterdag werd er altijd weer nieuw leven in voetbalvriendschappen geblazen. We moesten het toch samen doen. 
Maar gisteren voelde ik mij niet goed, niet senang genoeg! Was een stuk minder Dorgeloos....
Tuurlijk, naweeën van het feit dat ik er enkele dagen compleet af had gelegen. Nog pien in 't dak maar kon mijn ei niet kwijt. Ja, ja...voetbal doet wat met je. Bij mij wel. Gek hè.
De gesprekjes voor de tijd in de bestuurskamer gingen deels langs mij heen. Het ouwe jongens krentenbrood niveau werd ruimschoots gehaald maar het was net of ik er niet was. 
Als je er bent moet je er ook zijn. Ben wel eens vaker afwezig....
Maar blijkbaar had ik mij om niks zorgen gemaakt. Het liep wel weer bij ons vlaggenschip!
Een half elftal aan afwezigen maar ze gingen met z'n allen als de brandweer! Niet met altijd goed voetbal maar het leek weer ergens op! Er werd niet gescoord! Rome is ook niet op 1 dag gebouwd. We kregen ook eens geen doelpunt tegen. De winst van gistermiddag, wat ik oe brom.
Voelde mij nog niet kiplekker maar kreeg er wel weer zin aan. Was bewust met de auto gegaan. Dan bleef het aantal pretkegels tevens binnen de perken!
Was op tijd thuis. Keek eens in de spiegel die niet meer scheef hangt. Waar had ik mij nou zo druk over lopen te maken? Toch nog eens temperaturen, het is een uitgang hè, geen ingang wegens verbouwing achterom! 
Of van de week onbewust toch een klap van de molen gehad? Ik had ontzettend raar gedroomd van al die hallucinaties, wel of niet gecreeërd door al die verhogingen. Ga ik bijzonder slecht op!
Niet veel van deze zaterdagen gehad dat ik mij zorgen maakte over iets waar ik zelf weinig invloed op heb. Altijd geleerd dat je dan niet druk moet maken. Je verandert er toch niets aan.
Fietste niet naar Bergentheim maar haalde wel een patatje bij Rian. Voor het eerst besteld via het internet! Makkelijk ja. 
Zat op een zaterdagavond om zes uur (18.00) uur al gewoon thuis. Verslagje reeds getikt en wat nu? 
Het duurde nog even voordat ondermeer CCR en the Bee Gees begonnen te spelen...
Vrouwe InFluEnZa doet wat met je hè. Raar mens, snap haar niet zo....Waarom ik wel en zij niet!
Flink aan mijn theewater maar anders, nog steeds zweten! 
Ben misschien wel toe aan de nieuwe plaat van Lohues, zal eind deze maand wel af zijn.
Inspiratie deze zondag ver te zoeken. 
Irene Schouten deed mij gisteravond nog even juichen. Wilde al naar bed. Ach, die tien minuutjes deden het 'm ook niet meer. Ze viel in de eerste ronde op de massastart maar won uiteindelijk toch nog de wedstrijd. Het vuur moet blijven branden, de hoop mag niet vergaan. 
Ze snapte er zelf ook niet zoveel van. Mooi hoe zij zich haar zelf weer terugvond na een moeilijk sportief jaar. Daar heb ik wel iets mee....Tuurlijk, leuke verschijning maar als je niet kunt schaatsen heb je helemaal niets te zoeken op het ijs! Dus zie je mij niet snel op een ijsbaan.
Zij had het niet koud en ik vond het tijd om naar bed te gaan. 
Nu onder de pomp. Straks boterham met pindakaas. Vnd een goulashsoepje!
Ook wel eens lekker zo'n weekend waar je nergens druk over hoeft te maken.
Not my cup of tea, parkeer Vrouw InFluEnza straks buiten de deur. Dit is niet mijn droomvrouw.
Zij voedt niet mijn gedachten...Dit wordt 'm nie.
Had ook een keer kunnen overslaan net zoals ik eerder wel eens deed. 
Doe het dan!
Fijn weekend. Joah, mag wel zo...

#Een Hollander in Bremen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'You turn me on, You lift me up like the sweetest cup I'd share with you.
You lift me up, don't you ever stop, I'm here with you.
Now it's all or nothing 'cause you say you'll follow through'.
You follow me, and I, I, I follow you.
What you gonna do when things go wrong, what you gonna do when it all cracks up?
What you gonna do when the love burns down, what you gonna do when the flames go up?
Who is gonna come and turn the tide, what's it gonna take to make a dream survive?
Who's got the touch to calm the storm inside, who's gonna save you?
Alive and kicking, stay until you love is, alive and kicking.
Stay until you love is, until your love is, alive.'
Uut 'Alive and Kicking' van de Simpele Zielen.

Moi, ben ik weer.
Ben een kind van de jaren tachtig, muzikaal gezien dan. 
Gemaakt in '71, geboren op de eerste dag van '72. 
Tot wasdom gekomen in de zogenaamde Eighties.
Oudere broers die mij Pink Floyd, Supertramp, The Who en Boudewijn de Groot als voeding meegaven toen ik nog een beetje in de luiers/steigers stond. 
Zo'n beetje vanaf mijn 8e begon ik zelf muziek te ontdekken. Bedankte de breurs voor bewezen diensten, ga nu wat meer zelf de wereld ontdekken vertelde ik hen. Veule wille d'r mee was het antwoord en ik op zoek naar antwoorden. Nog steeds...
U2, Simple Minds, Talk Talk, Talking Heads, Howard Jones, Scritti Politti, Toto, Golden Earring, Killing Joke, Duran Duran, The Cult, The Cure, Mr. Mister, The Police en bijv. Bryan Adams en zoveel meer bandjes en artiesten. Japan, The The, The Dolphin Brothers, Van Halen...
Maar ook veel Nederpop. Het Goede Doel, De Dijk, Toontje Lager, Kadanz, Frank Boeijen Groep, beetje Doe Maar.
Frank Boeijen maakte in 1987 één van zijn beste platen ooit zoals U2 dat deed met the Joshua Tree.
Welkom in Utopia. Met terugwerkende kracht staat er geen enkel slecht nummer op. Misschien denken jullie daar anders over, als je hem überhaupt kunt verstaan, het zal mij een zorg zijn. Lekker boeiend.
Vanaf die LP kwam ook 'De Wind Nam Hem Mee', het liedje kwam vrijdagavond terloops ter sprake toen wij een vrolijke discussie hadden over welk nummer je op je begrafenis/crematie gedraaid wilt hebben. Kwam eerst met een nummer van Pink Floyd maar later dacht ik aan deze, past beter....tekstueel gezien ook. 
'Kijk naar de maan, kijk naar mij. Kijk hoe klein wij zijn, zandkorrels in de wind. Schreeuw tegen de maan, schreeuw je hart uit. Ik hou je vast in de wind. De wind nam hem mee. Hij komt nooit meer...'
Henry had iets met 10.000 Reasons (Bless the Lord), Herman wilde het begin (12 minuten) van Bach's Matthäus Passion en Gert koos, verrassend genoeg, Never git Drunk no More van the Dropkick Murphys. Snapte ze allemaal wel. De beweegredenen. Moe wilde iets van een psalm horen. De titel ben ik ff vergeten, het zijn er maar 150, zal er vast wel één tussen staan die ik herken en trouwens voor Henry is het zijn dagelijks werk. De hemelpiloot weet vast wel welk nummer Moe wil horen als zij uut de tied is.
Trouwens, ze wil geen poespas, Moe wil geen Guus Meeuwis of Mieke T. op haar begrafenis. Dat snap ik ook wel weer....Waarheen, alsjeblieft zeg! Die weg kennen wij inmiddels wel....
Het moet wel een beetje gezellig blijven op haar laatste feestje als je begrijpt wat ik bedoel...
Als je al bijna 93 bent mag je dankbaar zijn! Een moeder van een collega tikte gisteren zelfs de 100 jaar aan, ga er maar aan staan. Knap hoor en dat in redelijke gezondheid, net als mien Moe.
Tja, de ontknoping, de apotheose van de NPO radio 2 Top 80's miste ik helaas door het bezoek aan Bremen dit weekend. Vrijdag halve dag op 't werk en toen als de brandweer richting de Pruis. Op naar de één na oudste broer in Bremen. Gert vierde deze week zijn 63e verjaardag, we deden het met z'n allen afgelopen weekend het nog even dunnetjes over met behoorlijk wat spijzen en heerlijke dranken. 
Het leven moet gevierd worden, zelfs in Duitsland. Bremen is sowieso een wat minder achtige Duitse stad dan de meeste grote steden. Een Vrije Hanzestad. Meer vrijgevochten. Waarvan Akte! De 10e stad bij onze Oosterburen. Al ademde de stad dit weekend veel Werder Bremen uit. De club uit de Bundesliga bestaat 125 jaar en dat was te merken. Veel winkels waren versierd met vooral groen en wit, de clubkleuren.
Gert woont vlakbij het Weserstadion. De stad leek wel zwanger van Werder. Overal plukjes supporters die in de Kneipe of gewoon op straat met een Becks in de handen liepen. Goed gemutst. Gutentag, 3 zu eins Heute? Naarmate het half vier werd kwamen er steeds meer Werder supporters bij. Af en toe een verdwaalde supporter van Heidenheim, de tegenstander. Geen haat en nijd. Neuh, de stemming was goed. Net als bij ons. Lekker slenteren door Bremen. Hallo zeggen tegen de Bremer Musikanten.
Mooi met de S-bahn naar het Zentrum. Moe in de rolstoel, hoefde ze niet te lopen en konden wij haar mooi drukken. Oppassen voor de rails dat ze niet als Opa Flodder er tussen vast kwam te zitten want je weet nooit of de metro een rem heeft! Zal niet over treinen beginnen. Was gezellig, leuk man. Moe had al haar vier zonen binnen handbereik. Kon zomaar eens de laatste keer zijn. Denk het niet, ze is behoorlijk eigenwies en tevens van plan om honderd te worden. Veule wille d'r mee. Wij helpen het jou hopen, tied genoeg nog om een mooie psalm uit te zoeken. 
Maar goed. Ik miste het laatste deel van de NPO Radio 2 Top 80's. De hele week was het genieten.
Las later in Bremen dat The Cure met A Forest op 1 was beland. Helemaal prima! Ik reken het goed.
Maandagmorgen begonnen wij met the Waterboys 'A Girl called Johnny'. Was genieten op de vierkante meter. Veel (jeugd)herinneringen passeerden de revue toen de gulden nog van hout was, twix nog gewoon raider heette en dat sex nog vies was. Haha, zou er nu een moord voor doen voor een ouderwetse schoonmaakbeurt. Las ook in Bremen dat Van Agt was gestorven. Ook jaren '80 materiaal als ik mij niet vergis. Dat was nog eens een premier, kon Mark nog een puntje aan zuigen! 
's Avonds in ons appartement in Findorff (Bremen) las ik dat het een gevalletje gezamenlijke euthanasie was. Hoe mooi wil je het hebben. Hij stierf samen met zijn echtgenote Eugenie. Een andere manier om uit het leven stappen als je lichaam de brui er aan heeft gegeven. Ik vind het bijzonder!
De man die ooit voor abortus en zulke zaken was werd milder aan het eind van zijn leven hier en koos om zo naar boven te gaan. Ik vind het prachtig. 's Morgens raakte een gedicht van **EvenEpibreren mij daarom vol in het hart van dichter/schrijver Bert Sloots.
Hij noemt zichzelf chronisch positief en een onvoltooid tevreden dichter en schrijver. Ik reken het goed.
'Tot de dood ons bindt'. Scheiden maar dan compleet anders....samen blijven!
'Tot de dood ons bindt'.
Liefde is.....dat je zo van elkaar bent gaan houden dat je niet om elkaar wilt rouwen.
Dat je je beide, zelfs niet door de dood, laat scheiden.
Dat wat in liefde is begonnen tot in de eeuwigheid blijft verbonden.
Hand in hand, zij aan zij....
Amen. Oud-premier Dries van Agt en zijn vrouw Eugenie zijn samen, hand in hand gestorven.
Ik vind dat mooi. Kan ik half beneveld 's morgen in een onbekend bed in Bremen de krant lezen maar raakt mij zoiets toch, hoe mooi wil je het hebben. Of gewoon minder drinken op zo'n vrijdagavond.
Dat hadden die lui van Peta, denk ik, ook gedaan. Te bezopen voor woorden wat dierenrechtenorganisatie Peta Nederland nu weer had uitgevogeld.
Jemig de pemig, dacht eerst dat ik onzin-nieuws van de Speld aan het lezen was....
Dit was toch niet waar, dit ging je toch niet menen? Blijkbaar dus wel, geen speld tussen te krijgen.
Alle dieren in draaimolens etc. mochten van hen niet meer hun rondjes draaien tot plezier, nut en vermaak van veelal jonge kinderen. 
Het is niet langer meer van deze tijd om dieren voor ons vermaak te exploiteren. Pretparken en kermissen bedoelen het misschien niet zo maar kinderen kunnen wel eens het gevoel krijgen dat door die draaimolens het normaal is om dieren puur voor ons eigen plezier te gebruiken. Dat zij dieren gaan zien als een vervoersmiddel of whatever. Mijn spreekwoordelijke klomp brak toen ik ontdekte dat het echt serieus nieuws was. Hallloooo.....
Moet ik dan ook alle knuffelberen van Moos en Mouna weggooien omdat knuffelen met beren tevens niet meer van deze tijd is. Dat een echte beer niet graag met je knuffelt. Mag mastruberen ook niet meer, ik vraag dit natuurlijk voor een vriend? Moet ik nu de WC-eend uit de badkamer verwijderen? Mag ik niet meer op het zebra-pad oversteken?
1 april viel vroeg dit jaar, reeds in februari. 
Hoe serieus moet je zulke organisaties dan nog nemen? Dit gaat echt mijn verstand ten boven....
De wereld loopt op haar einde. Deze onzin had je gelukkig niet in de jaren tachtig! 
Al dat nieuwerwetse gedoe. De clip van China Girl van David Bowie kan anno 2024 ook vast niet meer.
Wat ik oe brom. Uitbuiting van het zand of weet ik wat....De branding was nog nooit zo mooi geweest!
Wilde als jochie van tien dat ik Bowie was daar half naakt liggend met zo'n schone dame in de onstuimige zee. Zin aan chinees krijgen. Allemaal herinneringen of ik zat weer eens te dagdromen. Deed ik deze week veel met de muziek uit de jaren tachtig! Het was mooi in Bremen. Familie is zo belangrijk. Ik sloeg mede daarom een avondje Voorveghter er voor over....Ik heb wel wat gemist en toch ook weer niet! Je was er niet bij, de basis van elk geloof. 
Springlevend, Alive and Kicking! Ook zo'n jaren tachtig nummer! 
Met terugwerkende kracht krijgt het album 'Once Upon A Time' de credits die het midden jaren tachtig niet kreeg. Het was geen 'Sparkle in the Rain' uut '83 en zekers niet 'New Gold Dream'  uut 1982.
Met de kennis van nu weten wij wel beter. Het was een stadionalbum, het geluid van de jaren tachtig. Veel bas, veel drums, bombastisch, synthesizers....Hoog lalala- en meezinggehalte....
Ik hou d'r van. Mis ik nu wel eens. Dat gevoel wat je toen had in de jaren tachtig zie ik nu verdomd weinig meer van terug. De wereld verandert veel te snel en niet altijd naar het goede! 
Gelukkig kunnen wij nog lachen om acties van bijvoorbeeld Peta en respect hebben voor de zelfgekozen dood van Van Agt en zijn vrouw.
Ik was even een Hollander in Bremen, zag ons land van de andere kant! 
Het stemde niet naar tevredenheid maar ik werd er ook niet meteen sikkeneurig van! Neuh...
Fijne zondag. Met de kinderen straks naar Piepenplas. Even optochtje bekijken, drie keer een rondje om de kerk in Vilsteren. Kijken welke onzin ze nu allemaal weer hebben. Tijdens carnaval mag dat hè, de  draak steken met de realiteit. Oordeel een dwaas niet op zijn zotheden maar vrolijk wordt je er gelukkig wel van. Alaaaaaaf.
Zoals ze het in Bremen plegen te zeggen. Trinken ist Wichtig! 
Bremen verloor trouwens wel met 1-2 van Heidenheim. Tja, nicht alles klappt!
Gelukkig hebben ze nog genoeg Becks liggen an die Weser.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Principe!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Wat een idee, wat een plan, oh verdomme man.
Waarom ben ik zo nerveus...
Ga naar binnen, ga toch zitten en wat drinken dan.
Misschien vindt ze je wel leuk.
En jij haar, dus elkaar en je kan een beetje lachen daar.
Er is altijd een keus, ze kijkt je aan, de sfeer wordt plots zo serieus.
Het is al laat toch, wat doen we hier nog.
Het is al laat toch, wil jij je bier nog?
Kom dan gaan we naar mijn huis.'
Uut 'Het is al laat toch' van Racoon. 

Moi, ben ik weer! 
Vannacht begon een film in mijn hoofd te spelen, soort van Netflix serie.
Een parodie op 'You Fool Me Once', zit ondertussen in deel 5,  nog 3 te gaan.
Goeie tip Henk!
Is het een goed teken dat ik weer zit te netflixen? Denk het wel. Mooie vrouw trouwens die Maya.
FF niks. Heb de kop weer eens vol. Teveel gedachten schreeuwen in mijn brein om aandacht!
Van de week maar geld gegeven voor de hersenstichting aan de collectant die langs kwam, kan er weer even tegen...de bovenkamer weer afgestoft. Wazig blijft het sowieso.
Maar dat terzijde. Mijn hoofd zit vol goede gedachten, begrijp me niet verkeerd.
Alhoewel ik feitelijk en in principe nog steeds door elkaar blijf halen. 
Liet net een gedachte vallen toen ik de trap afliep. Viel in duizend stukjes uit elkaar.
Deed niet eens moeite om ze op te rapen laat staan er weer een puzzel van te maken. Geen zin an.
Stoffer en blik doen soms wonderen. Buitenzinnen. Dat woordje deed gisteren iets met me. 
Stond op een schilderij in het Vechtgenotenhuis Ommen.
Uitgesproken woorden van binnen naar buiten.
Binnen zijn de zinnen die ik amper kan horen door de storm die loeit.
Om de onzin te verstoren voor het bij mij is. Buitenzinnen! 
Kanker. Mag voor iedereen een deurtje verder komen binnen vallen. Maar ik gun het trouwens mijn buurvouw ook niet, niet die van links maar ook die niet van rechts! Gun het eigenlijk niemand, nou ja bijna niemand!
Toch krijgt 1 op de 2 Nederlanders er mee te maken, vroeg of laat! 
Zit je niet op te wachten. Kun je van alles willen maar kanker maakt alles anders. 
Gisteren was het Wereldkankerdag. Raar woord. Ik blijf het een raar woord vinden. 
Mien Pa had kanker. Alvleesklierkanker. Had destijds nog een dik jaar te leven, klopte wel zo ongeveer.
Hij ging op tijd hemelen voordat de kanker hem naar de keel greep. Hij piepte er op een mooie vrijdagmiddag tussenuit. Later....Het was goed zo. We hadden er allemaal vrede mee. 
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Zijn tijd was gekomen, kanker had voor 'm gekozen!
Koester elkaar. 
De deuren van het Vechtgenotenhuis stonden open, staan zij eigenlijk altijd wel, maar gisteren was er een open dag. Mijn lieve vriendin Irma is daar één van de coördinatoren. Zinvol werk!
Niks geen deadlines, geen verkooppraatjes. Hier gaat het om jij en ik. Om mensen. 
Hier komen mensen naar toe als je noodgedwongen moet leren leven met kanker en/of je iemand hebt verloren aan kanker. Een luisterend oor, een warm bad! Kontakt met lotgenoten, activiteiten ondernemen. Praten, ervaringen delen in een vertrouwde omgeving. Koffie?
Moest even wachten bij de kapper en zag het berichtje van Irma op LinkedIn. 
Voel je welkom om langs te komen. Ik was er nog nooit geweest. Kanker hou ik liever buiten de deur.
Hou de deur voor iedereen open maar kanker mag van mij verdrinken in de Vecht. Opzouten! Kom je echt niet redden...
Fietste terug van de kapper, belletje van Robert. Heb je nog wat te doen? Neuh, moet ik tegels sjouwen?
Neuh, ga je mee naar de open dag van het Vechtgenotenhuis. Toeval? Toeval bestaat echt niet!
Yep, even boodschappen doen. Kom d'r an. Kan ik daarna mooi snert eten bij Moe.
Weet niet wat het is. Was net of je een andere wereld binnen liep. Eentje van: tis goed zo...Ga zitten.
Je mag er zijn. Had de kleren aan maar leek wel een warm bad. Koffie, ja lekker. Koekje, lekker.
Hier hing geen klok, tijd was even onbelangrijk en haastige spoed zelden goed!
Las later het verhaal van Anita in de krant. Hoe zij slechts 2% kans had om er nu nog te zijn.
Maar voorlopig staat zij op voorsprong en weet kanker nog steeds niet gelijk te maken laat staan te winnen. Lekker puh....
Koester elkaar. Dat was bijna de tweede zin die Irma uitsprak nadat ze ons welkom had geheten.
Ze was onder de indruk van de woorden van Caroline van der Plas die over de ziekte van haar man Jan had en wat de diagnose destijds met hem deed. Dat hij aangaf nadat ie hoorde dat hij kanker had er 2 werelden waren. De buitenwereld en de binnenwereld. De wereld in jezelf die een ander (buitenwereld) soms maar moeilijk kan begrijpen.
Alleen daarom al is het Vechtgenotenhuis zo belangrijk. Herkenbaar voor bijna iedereen!
In principe en feitelijk. Dacht dat het alleen voor ouderen was maar blijkbaar mag ik er ook komen!
Hoeft nog niet hoor, als je begrijpt wat ik bedoel. Praten helpt, het zet dingen in het juiste perspectief.
Ik praat ook vaak, vooral tegen vrienden en collega's. Soms teveel, thuis zeggen de muren niet zoveel terug hé. Van de week vroeg iemand nog, heb je geen hulp nodig! Neuh, ik heb mensen die er toe doen!
Jullie onderschatten jullie zelf soms heel erg. Wat jullie allemaal tegen mij menen te moeten zeggen komt aan...Jullie tikken soms verrekte goed die spieker op z'n kop! Thuis analyseer ik de boel en probeer altijd het goede te bewaren en er iets mee te doen! Lukt steeds vaker.
Zondag praat ik tegen deze beste tikgeit. Hij luistert, oordeelt nooit en schrijft op wat ik 'm zeg. 
Soms, heel soms laat ie weten er niet mee eens te zijn en delete hij zo een hele zwik zinnen. 
Waarom doe je dat? Lees het zelf eens terug. Dat ga je toch niet menen? Ik zit soms wel eens een minuutje of wat naar een zin te staren. Gaat ie op backspace, gaat de zin niet naar buiten toe maar naar binnen waar niemand het lichtknopje weet te vinden. Deel veel maar niet alles.
Buitenzinnen. Ik hanteer in principe de 3 D's : Dansen, Drinken en Zingen. Feitelijk klopt het niet, weet ik ook wel! Maar gisteren klopte het weer eens als een zwerende vinger! 
Gisteren had ik de tikgeit niet nodig. Was ook te laat thuis maar met een duidelijke goede reden. 
De 3 D's. Dansen, Drinken, Dorgelo....Zingen laat ik maar achterwege, kan geen toon houden!
Gisteren was zo'n dag. Iemand kwam over uit Prayinghouse, de polder. De ander uut Bruchterveld!
Twee oud-Mainbargers. We raakten aan de praat en we stopten pas toen wij afscheid van elkaar namen. 
Gerard was er ook bij en Bert en Robert. Tuurlijk de pretkegels gingen er in als gods woord in die vrome ouderling. Het werd steeds vroeger laat. Buitenzinnen. Aan een half woord genoeg! Mooi.
Keek eens naar voren, keek eens opzij. Schonk Robert nog eens bij. Morgen allebei pien in de harsens maar het leven is zoveel mooier als je snapt hoe het allemaal in elkaar steekt! 
Niet iedereen snapt het, het ontbreekt mij de laatste tijd ook om het allemaal te willen uitleggen. 
Als je het snapt dan snap je het! Ok, we hadden verloren, alweer! De appel blijft zuur....
We zitten in het verkeerde rijtje. Rechts in plaats van links. Maar dacht ook aan buitenzinnen!
Voetbal, tuurlijk is het 2 x 3 kwartier gigantisch belangrijk maar dat biertje met jou en met jou en met jou in de 3e helft is zoveel malen belangrijker. Goed goan en iets met koffie kloar!
Waarom zo vaak naar je moeder? Waarom volgende week naar Bremen in plaats van naar de Voorveghter. Nou, omdat je je gelukkig mag prijzen dat je haar nog hebt en hem ook! 
De deur op een kier, slechts enkele woorden waaien buitenzinnen naar hier. Waar opgevangen woorden me raken. Van buiten....niet van binnen. 
Gek hoe ik op de gekste momenten denk aan 3 D's en aan haar! Niet buitenzinnen....Neuh!
Een bezoekje aan het Vechtgenotenhuis maakt je klein, nietig. Beseffend dat leven eindig is.
Vroeg of laat. Dat ze daar nog niet iets voor hebben uitgevonden. Of kan dat gewoon niet....?
Op dagen als gisteren wil ik dat het leven nooit stopt! Vandaag denk ik daar al weer iets anders over.
Pien in 't dak. De 3 D's iets te letterlijk genomen. Maar het was het meer dan waard. Ajax gelijk, Mainbarg verloren maar wij wonnen gisteren wel onze wedstrijd. Al ver voor de laatste fluit konden wij de zege aan onze kar binden. Lekker man!
In principe zijn we rijk en feitelijk klopt het ook gewoon! Snap ik het alsnog, haha.
Dank! Nu ga ik buitenzinnen mij storten op het wedstrijdverslag, door (on)voorziene omstandigheden was ik daar gisteren niet aan toe gekomen. Overkomt mij niet vaak.
Maar soms, soms bevestigen uitzonderingen de regel! Het leven vieren was gisteren prioriteit nr. 1
Vandaag maar weer eens de jacht openen. Die knuppel die ooit heeft bedacht dat de jacht mooier is dan de vangst moet de kogel krijgen, wat ik oe brom....
Zet ff Venice op. Family Tree. Moe Thuus, koffie kloar?
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Oude Meester(s)!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'You, who are on the road must have a code you try to live by.
And so become yourself because the past is just a goodbye.
Teach your children well, their father's hell did slowly go by.
Feed them on your dreams, the one they pick's the one you'll know by.
Don't you ever ask them why, if they told you, you would cry.
So just look at them and sigh and know they love you.
And you, of tender years can't know the fears your elders grew by.
Help them with your youth they seek the truth before they can die.'
Uut 'Teach Your Children' van Crosby, Stills, Nash & Young.

Moi, ben ik weer! 
Gisteren trapte Mariënberg de tweede helft van het seizoen af in het pittoreske Nijverdal!
Wat een getrap in een emmer was het weer. En toch, toch kan ik niet zonder!
Voetbal, de belangrijkste bijzaak in het leven. Zeker in die van mij, wellicht ook in die van u? 
Vorige week werd de strijd tegen Kloosternarigheid op de valreep afgelast.
Een (nog) bevroren hoofdveld en witte sneeuw op het nepgras gooide roet in het roodzwarte eten.
Toen maar het huis gekuist, gisteren was het op sportpark Gagelman trouwens dweilen met de kraan open! Het kan verkeren.
Het veld van Door Eendracht Sterk (DES Nijverdal) is omringd door mooie statige bomen!
Keek in het tweede bedrijf eens omhoog, hoge bomen vangen nu éénmaal veel wind.
Door het lekkere winterzonnetje kneep ik mijn rechteroog half dicht. 
Pardoes veranderde de bomen in bekende gezichten. Keek nog eens goed, ik ontwaardde allemaal spelers waar ik ooit en soms samen mee had gespeeld. Zag foto's voorbij flitsen van roodzwarte spitsen.
Spitsen van vroeger. Spitsen die wel raad wisten als je er als elftal om doelpunten verlegen zat!
Je als club over een dood punt heen konden helpen. Die een neusje voor doelpunten hadden. 
Oude Meesters! 
Zag Harrie Heine uit alle hoeken en standen scoren. Zag Tony Binnenmars en Bert Maat excelleren.
Zag Theo de Lange samen met z'n moatie Rolf Hofsink weer een vijandelijke achterhoede in complete verwarring achterlatend. Zag dekselse Koentje Kolkman slalommen langs houten backs. Zag zelfs Herman Maathuis op zijn kenmerkende wijze weer een arme doelman naar lucht laten happen. De strepen van Henk Potgieter, bam boem in de winkelhaak, een veelvuldig scorende middenvelder.
Zag Rashidi en Mo, onze donkere parels van weleer, de benen uit hun sloffen lopen. Verlangde zelfs terug naar bijv. een Jurriën Schiphof of Rudootje v/d Vegt...Allemaal oude meesters die maar met één taak zaterdagmiddags het veld in liepen. Namelijk scoren. Dank je wel! Graag gedaan!
Het liep voor geen meter, gisteren bij de elf van Visscher en Co.
De oude nestor, met alle respect, moest al na welgeteld 1 minuut geblesseerd het veld verlaten. 
Rolf Hofsink, ook zo'n oude meester alhoewel hij nog behoorlijk jong van geest en leden is. Hopelijk is ie snel uut de lappenmand en vind ie volgende week het doel weer...
Dat ik daar gisteren en vanochtend weer aan moet denken komt eigenlijk door mijn oude meester, Gerrit ter Horst!
Het begon eigenlijk al op de Beerzerhaar (langs de Vossenboer), door goddeloos 'n Ham, via Marle (Bacco, Mmmmm) kwamen wij het dorp Hulsen binnen gereden.
Moos was weer eens ouderwets mee naar een uitwedstrijd van ons vlaggenschip, FC 'Getrap in den Emmer', kon 'm laten thuisblijven maar deed het maar niet! Hou niet van gezeur!
We keuvelden er een mooi eind op los. Gezelligheid troef in de C3. Hij had 's morgens 3x gescoord op de basketbal. De scheids was als vanouds weer een oud stuk vreten. Fluiten ho maar. The Vikings waren er weer eens genadeloos ingefloten, met boter en suiker tegen haar leeftijdsgenootjes in Enschede. 
We reden Hulsen binnen, hij zag op het schermpje in de auto dat het de Meester Werkmanstraat was waarin wij op dat moment verbleven. 
'Moos, weet je dat Papa's oude meester ook in Hulsen woont.' 
Nu heb je bijna alleen maar juffen maar vroeger (eerder, papa doceert) had je flink wat 'oude' meesters rondlopen op lagere- en basisscholen. Met de basis is het helemaal goed gekomen, de rest moet je toch echt zelf doen. Waarvan Akte! Invullen die handel.
Het was fijn op PCBS De Hoekstee in Beerzerveld, ik als enige uut het mooie Mariënberg in mijn klas!
Destijds was het nog de Hervormde School. Wij karkten in Beerzerveld bij de NH Kerk en ging je dus niet naar de Schakel (tevens Christelijk en mooi dichtbij) maar op fietsje langs het kanaal naar Beerzerveld. Krom voorovergebogen tegen de wind....
Daar werd ene meester Gerrit ter Horst in klas 3 (nu groep 5) mijn meester. 
Ik vertelde Moos wat dingen over meester ter Horst, nu zou het meester Gerrit zijn!
Hoe zo'n fijne man het was. Hoeveel plezier ik had op mijn lagere school. Altied goed te pas!
Ik denk er met weemoed aan terug. Het fietsenhok met Jolanda, hier ontstond mijn liefde voor de muziek van Frank Boeijen. Knikkeren op het schoolplein, voetballen op het oude sportveld. 3 jongens, 9 meiden en we stonden elkaar half, door eendracht sterk! DES te beter!
Moos hoort mij wel eens vaker oreren over dingen waar ik door gevormd ben. Zag 'm denken, je lult maar raak voor een knaak maar mag ik straks wel gewoon 2 euro voor de snoepautomaat bij DES. 
Hij wilde het bankpasje van Papa gebruiken met nog steeds Mama's foto er op (moet toch eens een nieuw pasje bestellen, heeft er nog iemand een leuke foto??) toen hij werd gered door snoepjesman Gerard. Een twee euro-munt werd zijn deelgenoot. Dat ging een stuk makkelijker. Ook zo'n oude Meester!
Vakmanschap is Meesterschap. Enfin. Om een lang verhaal kort te maken. 
Wie kwamen Moos en ik tegen op het sportpark? Juist ja, mijn oude meester Gerrit ter Horst!
Toeval? toeval bestaat niet! Wat ik oe brom! 
Altijd een mooi weerzien. De leerling met zijn meester! De andere meester is helaas niet meer, Henk hemelt ergens boven. Destijds tevens de directeur van de Hoekstee. Veel van geleerd. Ook zo'n oude Meester, Henk Herbert. Iemand heeft boven zijn ziel!
De hele tweede helft hadden wij een mooi gesprek. Iets met jong geleerd, oud gedaan. 
We wisselden anekdotes uit. Gerrit sprak liefdevol over mijn moeder, wat een mooi mens was/is dat. 
De pannenkoeken met spek. De spreekbeurten die bij mij iets langer duurde dan bij een ander...
Over mijn klas. Zie je ze nog wel eens...? Tja, Ina. Potverdikkemei. Ze kon zo mooi tekenen. 
Veel medeleerlingen zie ik nog op Facebook, sommige nooit meer. Oh ja, laatst nog Jolanda Schepers gesproken.
Graven in elkaars geheugen. Weet nog steeds niet precies hoe de juf van klas 1 en 2 heette. 
Ik dacht Juffrouw Visscher, Gerrit zei dat ze van voren Ina moest heten. Ze trouwde toen wij in haar klas zaten. Daar begon het al. Trouwde mijn lieve juf met een ander! Potverdikkemei! 
Toen ging het al niet zoals ik het voor ogen had! Ok, zij was te oud voor mij. Maar wat is oud tegenwoordig! Als je goed genoeg bent, ben je oud genoeg. Of zoiets..?
Oude Meesters. Nu lopen er nog enkele verdwaalden rond op een basisschool. Met al die juffen is het nu tegenwoordig, met alle respect, een kippenhok zonder een goede haan in 't midden.
Geintje juffen. Deze oude meester moet het ook al enkele jaren zonder zijn mooie juf doen. Mijn juf was flauw van oude meesters en ging aan de haal met een jongere juffrouw. Geen kus meer derhalve van de juf ondanks het feit dat mijn rapport helemaal niet zo slecht was maar bleek niet voldoende te zijn. Morgen maar boerenkool met worst! Toch nog één iemand hier blij, of nie Mouna?
Gerrit ter Horst, ook op het voetbalveld was het een oude meester! Speelde jarenlang voor Den Ham 1.
Dat wist ik al maar Jan bevestigde het onlangs nog eens toen wij het over oude meesters hadden...
Moos kwam regelmatig ons even storen. Leuk om de visie van Gerrit te horen over Moos. Ouwe jongens krentenbrood. Zo denk ik er ook over. Doe je de groeten aan oen Moe. Moe vergeet veel maar meester Gerrit ter Horst niet! Hij heeft een steen verlegd, zekers in mijn jonge leven. 
Sommige gebeurtenissen staan mij nog helder voor de geest. De voetbaltoernooien, zijn manier van lesgeven. Het werkte, het liep als een trein. Hij schilderde ons leven deze oude meester met zijn penseel(streken). Lachen mocht bij hem, graag zelfs.
Nu is ie Opa. Hij fietst nog regelmatig langs zijn verleden in het dagelijkse heden. 
Jouw Ome Jan, leeft ie nog? Yep en is Gernand boer geworden. Yep, mien kleine grote neef!
Wist je trouwens dat onze school, PCBS de Hoekstee, dit jaar 100 jaar bestaat? 
Neuh zei Gerrit. Dat wist ik niet! Op vrijdag 7 juni houden ze aan de Oordtstraat, nummer 2b, een reünie van 20.00 tot 23.00 uur. Gaaf man! We wisselden nummers uit. Ik stuur je de uitnodiging wel, ik zag het op Facebook. Ik heb alles vertelde Gerrit maar dat niet, haha...Mooi man. Snap ik.
Ik moet mij ook nog opgeven via: reuniedehoekstee@hoekstee.nl 
Niet vergeten, net zoals de bootticket naar Terschelling en de kaarten voor Random Live.
Droomde vannacht over oude Meesters en Meesteressen, in het laatste geval mag het ook een lieve juf zijn. Reken alles goed! Vroeger vond mien Va het geweldig dat ik verkering had met een juf, Hannah de Heldhaftige. 
Moet je het elke keer overnieuw doen....Hij moest eens weten deze eveneens oude meester.
Droomde vannacht wel over Texel, gek genoeg. Had niet eens Skuumkoppe gehad, wellicht door een gesprek aan de bar van Café mans met zo'n helder licht van PSV. Zag dat Appie ook fan van die lampen is, tja....peertje uitdraaien maar?? Borduur verder...
Droomde dat ik achter mijn juf aan het fietsen was door de duinen. Kinderen reden al een eindje verder.
Konden niet wachten tot ze weer het strand zagen. Ik had nu wel een fiets met een beetje hulp gehuurd. 
Ik keek naar haar achterwerk, het kontje danste mooi op het zadel. Deze oude meester genoot met volle teugen. Bij de warme bakker had ik een stokbrood gekocht en bij Jan de geitenboer een lekker wit kaasje. Op het strand kwamen de kinderen af en toe een broodje halen met kaas. Ik keek naar de ondergaande zon, zag Moos en Mouna langs de waterlijn schelpen zoeken en Frank Boeijen begon te zingen over de ruisende zee en een foto van een mooie dag! Zag mij zitten met mijn juf, ik had een goed rapport. Ik ging niet over maar mocht wel naast haar blijven zitten, ik rekende het goed! Joepie.
Had stiekum een mooie fles wijn meegenomen. Goedgeloof uut Zuid-Afrika van landgoed Stellenbosch. Geloof je het zelf?
Moos kwam niet om een euro vragen, Mouna niet om haar veters te strikken. Keek opzij, door de ondergaande zon kon ik niet zien of mijn juf nou blond, donker of roodharig was. Ik vond alles prima.
Als ik maar mocht blijven zitten met de voetjes in het zand.
Oude Meesters! Net zoals de heren van Fortunate Sons. Wat word ik toch blij van een simpel stukkie muziek. CCR. Zat gisteravond weer te swingen in mijn stoel. Moos achter deze tikgeit en Mountje een verdieping hoger. Donderdagavond had ze haar Grote School Avond (GSA). Stront zenuwachtig! Allemaal juffen en een verdwaalde meester i.o. als ik mij niet vergis. Dacht aan mijn eigen musicals op de Hoekstee, die steevast werden gehouden in de Garve. Pa nooit aanwezig want in het buitenland, Moe d'r altijd beij, vaak met buurvrouw Petra. 
Oude Meesters! Net zoals Erik van Café Mans, een broodje hamburger zoals ie moet smaken!
Jong geleerd is oud gedaan. Lekker man!
Lohues zingt dat het lange zo slim niet meer is....Skik. Ik denk ineens aan joe, kan er niks aan doen!
Volgens mijn oude meester was ik vroeger best wel slim, toch maar een keer die kennis gebruiken dan.
haha. Schijnbaar hebben Moos en Mouna het niet van een vreemde, toch ook een beetje van mij. Amen.
Oude meesters. Jij hebt ze in alle soorten en maten. Toen vroeger doelpunten nog vielen als rijpe appels. Want achter 'n schip met zure appels ku'j 't lucht zowat niet meer zien mar zolfs de zwartste wolken weijen weg, absoluut - misschien! 
Oude Meester(s)! Ze schilderen onze wereld roodzwart en soms de mooiste kleuren van de regenboog.
En toch, toch was vroeger niet alles beter. Ik blijf, misschien tegen beter in, geloven in nieuwe meesters en juffen. Vroeg of laat weten ze het doel te vinden. Absoluut - Misschien.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...Tot 7 juni in Beerzerveld. Gerrit is er sowieso en ik ook. 
Mans ook wel. Dut al ruim 40 jaor allerlei klusjes voor de school. Dat is best een 'lange' tied!
Hij hees dit jaar de vlag voor 100 jaar de Hoekstee. Mooie basis(school) die mij heeft gevormd.
Fijne zondag. Oh ja, dat had ik al gezegd. Val in herhaling, story of my life.
Joah, mag wel zo....

#Zeven!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Such is the way of the world you can never know.
Just where to put all your faith and how will it grow.
Gonna rise up, burning black holes in dark memories
Gonna rise up, turning mistakes into gold.
Such is the passage of time, too fast to fold.
Suddenly swallowed by signs, low and behold.
Gonna rise up, find my direction magnetically.
Gonna rise up, throw down my ace in the hole.'
Uut 'Rise' van Eddie Vedder.

Moi, ben ik weer!
Het was één over twaalf. 
Vera had net op Nederland 2 weer een moord opgelost, deze moordenaar had ik niet zien aankomen...
Dacht dat het de moeder was maar bleek toch de andere zoon te zijn die zijn broer in een vlaag van verstandsverbijstering naar de eeuwige jachtveld had geholpen met een steen als wapen.
Een soort moderne twistplot van het bijbelse verhaal over Kaïn en Abel, waren tevens broers hè, de één stond de ander ook naar het leven. Ik vergeet niet alles!
Maar in dezelfde minuut gingen mijn gedachten naar mijn lieve meisje. 
Mouna die, 1 minuut over 12, zeven is geworden. zij is van 21 januari 2017. 
Zeven is een getal van compleetheid, onder andere in de bijbel is zeven daarvan het symbool, zeggen ze.
Het geeft aan dat er iets af is, iets kan niet beter worden dan het al is, of juist niet erger. Dat kan ook.
De schepping gebeurde namelijk ook in zeven dagen. U wel bekend, neem ik aan.
Weet niet of onze schepping zolang duurde, denk eerder iets van zeven seconden als je begrijpt wat ik misschien bedoel. Een hoogtepunt was het sowieso. Het was meteen goed raak!
Was gisteren verre van compleet. Mouna en Moos komen straks pas om haar 7e verjaardag hier te vieren aan de Voermanstraat. 
Eerst een ontbijtje met z'n vieren, zoals het altijd was, en dan mag ik de honneurs gaan waarnemen. 
Feestje nummer 2 voor Mouna, gisteren vierde ze haar verjaardag al bij Mama met die kant van de familie en vrienden. Zo gaat dat hè.
Elk nadeel heeft zijn voordeel, weet niet of zij het ook zo ziet of voelt. Ikke althans niet....
Voelde mij vannacht mede daarom verre van compleet. Gek genoeg zette ik gisteren (vanmorgen dus eigenlijk) wel mijn zevende 'speciaalbiertje' op het aanrecht. Toeval?
Of gewoon minder drinken....haha. Dat kan ook. Was wel weer genieten van blondjes, tripels en een Quadruppel. Ze lag sowieso niet in haar bed! Wel al haar knuffels.....
Drukte de TV uit en Eddie begon 'Vedder' te zingen. Hoe is met jou dan verder? 
Eddie Vedder heeft wat, zijn stem laat 's nachts het licht en hoop branden. Hij zong nummers van zijn solo-album 'Into the Wild'. Nam de laatste slok van mijn Grand Prestige! Trusten. 
Henk appte nog ff net toen Eddie over the 'End of the Road' zong, Henk was niet verder dan de Kruidentuin gekomen bij die rotonde. Stond op een foto met een wederzijdse kennis. Lang niet gezien, hoe is het met joe dan, Erwin M.? 
Mouna was een prestatie van groot formaat (Grand Prestige). Zeven jaar geleden kwam ze behoorlijk snel op deze aardkloot.
We moesten om 07.00 uur 's morgens in het ziekenhuis zijn. Werden 'we' ingeleid en voor twaalf uur was zij er al, onze Mouna. Wat een prachtig mooie dag was die 21 januari in 2017.
En dat is elke 21 januari sindsdien. Stenders draaide destijds een plaatje van Stevie Wonder. 
'Isn't She Lovely'. Een wonder was en is het sowieso. Wat een plaatje. Ze is een schilderij met bijzondere penseelstreken. Straks snijden wij samen de uien voor de Uiensoep. Huil je al, Papa?
Dat wil ze graag eten op haar verjaardag als het bezoek vanmiddag komt. Ik reken het goed.
Was gisteren het huis aan het schoonmaken, althans deed een poging. Redelijk gelukt dunkt mij.
Kwam veel 'oud zeer' tegen, nu maar eens wat dingen in de jiskefet gepleurd. Afscheid nemen.
12-2-2020 is weer gewoon een datum voor de boeken. Dit schilderijtje van Mouna hield helaas niet haar waarde en ons huwelijk ook niet.
Is ondertussen onderweg naar Bovenveld, Woensdag 31 januari vertrekt ie met het andere grofvuil naar haar laatste rustplaats, als je begrijpt wat ik bedoel. 
Mouna, wat een portret en dat al zeven jaar lang! De laatste paar jaar mis ik links en rechts wat dagen, uren en minuten van haar. Maar als zij inpandig is is zij er ook echt...! 
Moos is vaak meer het rustiger type, al denken sommige mensen daar weer compleet anders over, haha..Maar dat terzijde.
Mouna is geen muurbloempje, gaat niet in een hoekje zitten te kniezen. Neuh, daar heb ik alle handen vol aan. Wil van alles, kan van alles. Is echt zo'n meisje meisje, ze is vooral lief. 
Zij is de dochter waar Eddie ooit over zong! Eddie en ik waren het vannacht roerend met elkaar eens.
Hij zong, ik luisterde. Zijn stem geeft rust in tijden dat mijn kamer boven behoorlijk onrustig kan zijn.
'I won't be the last, I won't be the first. 
Find a way to where the sky meets the earth. It's all right and all wrong. For me it begins at the end of the road. We come and go....en zo Vedder en Vedder! Mooi man.
Had eerst iets van Buitenhuis willen citeren, niet Henk maar Martin! Maar dat lag er dan weer zo Dik bovenop, iets van Dik Hout zaagt men mooie planken. 'Iemand die me op komt halen'
Komt vast door het feit dat ik het nieuwe boekje van Frits Spits uit heb gelezen. Stonden wat zinnetjes in om Vedder over na denken. Eddie nam vannacht de honneurs gelukkig waar. Ik vertaalde de teksten wel naar het dialect zodat ik zelf ook begreep waar de voorman van Pearl Jam het met mij over wilde hebben. Ik snap oe.
Alles om een 'Better Man' te worden. Deed het licht uit bij Black, je verzint het niet. Slapen kerel!
Morgen weer vroeg dag. Ontbijtje in elkaar flansen, uiensoep maken zonder te huilen. 
Trots op mijn meisje. Ook op Moos, die binnenkort elf wordt. Spuit Elf! 
Er spookte vannacht derhalve een gevalletje van omdenken in mijn troebele brein, zeven speciaalbiertjes hè haha....
'Soms moet je het leven dat je gepland hebt loslaten om te laten ontstaan wat het leven voor jou in petto heeft'.
Misschien wel, want wat het was komt niet meer terug! End of the Road. Die deksel zat vastgelijmd op het potje!
Mensen zijn bang dat ik misschien wel terug wil, weten jullie allemaal wat je eigenlijk echt wilt?
Ik niet! Aan het eind van het liedje, in dit geval the Road, weet ik ook niet hoe alles Vedder zal gaan?
Mooi dom nuilen hè. Ik vond het een bijzondere leuke avond. I put a Spell on You! 
Veel muziek weer gisteravond. Huis beneden weer schoon. Extra borstel door de WC! 
Je kunt weer zorgeloos kakken, mocht het bezoek dat gewenst vinden. Lekker Dorgeloos.
Seven(s) werd het gisteren niet! Ik wilde mij belonen voor al dat harde werken. Ik ving behoorlijk wat stof. Jemig dat vermenigvuldigt zich ook als een dolle. Kansas zong het ooit....Dust in the Wind of zoiets.
Maar het werd vanzelf Sevens hier in huis. Speelde dat ik Jan de kastelein was en dat de eveneens jarige Marjanne voor 1 avond mijn keukenprinses was. Ik maak er in mijn eentje vaak zaterdagavond wel een leuke avond van hoor, een rollenspel is mij niet vreemd. Ik speel meerdere rollen....
Wilde ooit bij Vorie-Vana, denk dat ik mijn roeping ben misgelopen. Een acteur op het amateurtoneel.
Dat zou wat geweest zijn? Met Berend-Jan en Chris op de bühne. Je moet dromen houden!
Racoon zingt nu net 'But I am so proud to be your father, I'm so proud to be your mum....Dat dekt wel aardig de lading. Spotify past zich moeiteloos aan mijn gemoedstoestand aan. Nu laaiend vuur van de Dijk. Potverdikkemei, ik mis ze hoor. Gisteren nog ff wat live-nummers erin gezet....
Comeback in 2025? Ik hou mij van harte aanbevolen. Eerst 2024 even doorkomen.
Wat dat betreft. Hebben jullie zaterdag 8 juni al in je culinaire bieragenda genoteerd!
Werd gisteren toch een partij vrolijk toen ik ineens een Facebookpostje zag van mevrouw Bakker.
Zij had namelijk wel redelijk wat interesse in het Speciaalbierfestival Hardenberg.
Alle alarmbellen gingen bij mij af. Speciaalbier op loopafstand. Had ik iets gemist?
Vrijdagavond hadden buurman en ik nog een mooie boom over het gerstenat opgezet. 
Die boom hoeft voorlopig geen water meer, wij hebben 'm aardig bewaterd. Als je denkt te begrijpen wat wij dan misschien bedoelen. Friday on my Mind! Het werd geen Easybeats want de blonde dames en tripeltjes gingen er weer in als Gods woord in een vrome ouderling. Amen.
Ik scrolde snel naar hun pagina. Daar stond de aankondiging: Speciaalbierfestival Hardenberg.
Opgelet, bierliefhebbers!
Kijk, dan heb je meteen mijn volle aandacht. 8 juni zal de eerste editie van Speciaalbierfestival Hardenberg gaan plaatsvinden en dat er nog vele edities tot St. Juttemis mogen volgen. 
Op het Wilhelminaplein, dat kan je bij wijze van spreken kruupend af. Het belooft een geweldige dag te worden vol met bier, muziek en heerlijk eten. 
Laat dat nou net drie van die ingrediënten zijn die ik meestal door mijn leven probeer te roeren.
Wordt het allemaal wel wat lekkerder van op deze aardkloot. Ook deze week hebben wij allemaal weer gezien en gelezen dat je zelf de slingers moet blijven ophangen. Jemig, wat is de wereld toch soms slecht! Geef mij dan maar zo'n bierfestival.
Kijk, dan wordt ik blij hè. Met een grote glimlach op het gezicht en de muziek een tikkeltje harder maakte ik, met grootst plezier, de wc schoon! Blinkend! 
Een bierfestival in de stad! Wie organiseert het dan? Welke brouwerijen zijn dan inpandig? 
Wat is er dan te eten, welke bandjes treden er dan op? Allemaal vragen....?
Maar Eddie maande mij tot rust. Ga slapen, kerel! Morgen (vandaag eigenlijk al) is jouw lieve dochter jarig, dan moet je fit zijn! Ik maakte derhalve zeven sprongetjes....Was de Zevensprong niet een televisie-serie, ooit lang geleden? Met zo'n meester met een krullenbol als hoofdrolspeler? 
Zit even in de zeven. Priemgetal, mooie film trouwens ook met Brad Pit en Morgan Freeman. Eng ook!
Rome werd gebouwd op zeven heuvels, the end of the road hè. Je hebt zeven hoofdzonden...
7 is een album van Madness en waar dansten Mouna en ik op tijdens het Top 2000 café? toeval?
Toto noemde zijn zevende studioalbum the Seventh One en wat zongen zij gisteravond: Can't Stop Loving You, nou dat kan ik inderdaad niet! Mouna ForEver. Je hebt zeven dwergen en zeven geitjes. James Bond heeft iets met het geval zeven (007). Zeven dagen in de week, zeven kleuren van de regenboog.
Er zijn zeven zeeën, zeven werelddelen, er zijn zeven schoonheden (zeven maar...??)
De som van de stippen op twee tegenover elkaar liggende vlakken van een dobbelsteen is steeds zeven (1+6, 2+5 en 3+4) en 7UP is een frisdrank en wat staat er ondermeer in de koelkast. Juist ja, Fanta!
Het getal 7 wordt als geluksgetal beschouwd (ik hou het nog altijd op acht), maar heeft er waarschijnlijk mee te maken dat het de som is van de 'heilige' getallen 3 en 4.
Zeven komt na zes (dat was ze) en staat voor acht (dat wordt ze volgend jaar). Geen speld tussen te krijgen. 
En zo is het gezever weer ten einde! Oh ja, ik spreek zeven volgens Mouna verkeerd uit.
Het moet zeven zijn papa en geen zeuven.....(Hier kom ik weg hè - trouw aan het dialect).
Ga douchen, want de twee 7e...euh 8ste wereldwonders bint over een half uurtje inpandig. 
Zal de zeven flessies in de schure zetten anders krieg ik weer vragen waar ik toch geen antwoorden op weet. Hoe is het met Eddie Vedder?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Schilderij!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De plattegrond van wie ik ben is voor niemand echt te volgen.
Een labyrint zo grijs en groot dat je er steeds door wordt verzwolgen.
Mijn plattegrond is zwart en wit en daarom moeilijk te doorgronden.
Je zoekt een straat, maar vlotte kans dat die door jou niet wordt gevonden.
En je stelt me in staat van liefde...
Schilder me rood, geef me de kleur van je hartstocht!'
Uut 'Schilder me Rood' van Bløf. 

Moi, ben ik weer.
Het schilderij in de gang hangt scheef. Zag het van de week, opeens!
Misschien hangt ie al jaren scheef, ik let er niet zo op. 
Ben geen binnenhuisarchitect, laat staan pur sang!
Probeerde het recht te hangen maar het schilderij hangt, volgens mij, liever scheef. 
Dat is ie zo gewend, ik reken het maar goed. 
Zijn collega-schilderij tegenover hem hangt sowieso scheef, dat wist ik dan wel weer.
Daar ligt namelijk al jaren het sleuteltje van de brievenbus bovenop de houten lijst. 
Maakte een rondje door het huis, moest toch de was doen, heb best veel schilderijen hangen was naderhand de conclusie. Wat maakt mij dat? Een verzamelaar?
Heb niks van waarde hangen hóór...Heb inmiddels genoeg inbrekers in mijn gestolen geluk gehad.
Ik sluit de (schilde)rijen wel.
Veel portretten van de kinderen, veelal geschilderd door mijn ex-schoonmoeder die naast oma zijn ook een benadigd kunstenares is. Zij heeft Moos en Mouna vaak mooi gevangen, soms in een verstilde blik en/of dan lijkt het net weer of Mouna zo uit het schilderij op mijn slaapkamer naar je toe komt gelopen. Hallooootjes...
Op zolder liggen ook tal van stillevens stof te happen! Moet ik niet een keer naar Kunst of Kitsch? 
Gisteren begon Moos ineens over het Buurman & Buurman schilderij op zijn kamer te oreren...Allerlei theorieën passeerden de revue.
De streken van de meester. Mouna haalde vanmorgen haar ezeltje tevoorschijn. Huh...? Hoe dan?
Een appeltje valt niet ver van de booom gevalletje? Wat Oma kan, kan Mountje ook?
Op Facebook en andere sociale media-kanalen kwamen ook ineens tal van schilderijen voorbij. 
Heel veel van mijn 'vrienden' zijn Bob Ross al lang voorbij gestiefeld, waarvan Akte! Ze werden zelfs te koop aangeboden. 
Spotify draaide 'Vincent' van Don Mclean en 'When I Dream of Michelangelo' van the Counting Crows en even later wilde Mick Jagger en consorten een rode deur zwart gaan verven.
Hoe dan in vredesnaam? Met een kwast, denk ik maar dat terzijde.
Bløf sloot het rariteitenkabinet af met hun behangnummer 'Schilder me Rood' van haar debuutalbum 'Naakt onder de Hemel', kan je inderdaad wel vertellen dat er rare dingen gebeuren op deze aardkloot. 
Hoe dan? Het gaat mij, allang, boven de pet.
Ik kijk naar een schilderij, denk aan andere schilderijen in mijn huis en binnen no-time wordt mijn binnenkamer in de bovenkamer behangen met tal van schilderijen, schiet mij maar lek! 
Er is meer tussen hemel en deze aarde dan wij allemaal denken. Begin het soms eng te vinden, wat jullie..? al die AI-intelligentie en zo, moeten wij daar wel zo blij mee zijn?
Ik bedacht mij dit allemaal van de week hè, ik herhaal van de week, dus volkomen nuchter. Dat jullie niet gaan denken dat ik weer in een soort van bacchanaal drinkfestijn was beland. Niks van dat alles...
Kan ook zijn dat ik het kwam door het feit dat ik vrijdag langs een weg van vroeger reed ergens richting Deventer en ik zat te dagdromen over de schilderskunsten van deze en vooral gene. 
Weet wel dat ik het leven altijd mooier wil schilderen dan ik het überhaupt kan!
Ben meer een Herman Brood, schilder maar raak voor een knaak. Moos en Mouna zijn meer de Rembrandts en van Gogh's van deze huidige wereld!
Van de kinderen hangen hier ook diverse kunstwerken. Ze worden steeds beter met de kwast. 
Nu ik nog! Schilder mij maar rood en geef me de kleur van je hartstocht! 
Daar ben ik weer. Hoe ik via een U-bocht of Jij-Vraagbak toch weer uitkom in mijn eigen en zelfbenoemde straat!
Ik lees mijn plattegrond steeds vaker op de kop! Als je begrijpt wat ik bedoel. 
Wat ik wel begrijp is dat in Almelo wel vaker een stoplicht op groen blijft staan.....
Zoals u wellicht weet ben ik fan van het SBS6-programma The Battle of the Bands.
Niet alles is goed, soms schrikbarend slecht. Maar toch. Ik hou van live-muziek, biertje on the side! 
Mouna was net elders geparkeerd, een kunstenares in den dop heeft haar rust nodig, morgen weer haar muze. 
Moos zat achter deze tikgeit. Wetenswaardigheden op te zoeken. Papa, wist je dit al? Vaak is het néé en een enkele keer ja. Waar haalt ie het soms vandaan? Mag ik als bijna 11-jarige 0.0 bier? Wat denk je zelf? Hij denkt vaak van wel, ik ben dan een andere mening toegedaan. FF opzoeken....Tja, het is niet verboden maar of het verstandig is, is een andere vraag.
Sorry, dwaal weer af. Wilde het dit jaar wat korter houden, moet ik geen afslagen etc. meer nemen. 
Alhoewel de kortste weg is niet altijd de leukste, wat ik oe brom! 
Enfin. 
Normaal gesproken stiet Toon Eppink achter de toog van zijn eigen café De Stam in hartje Almelo.
De ruwe bolster, blanke pit met mooi lang krullend jaren tachtig haar, is tevens zanger van zo'n fijn besnaard cover-bandje. Ze doen de oude tijden van CCR herbeleven....Hoe gaaf kan dat zijn. Nou, best wel.
CCR? Ie weet wel Creedence Clearwater Revival, zo heette de band van John Fogerty ooit voluit.
Ze bestonden in de vorige eeuw, rond de jaren zeventig, echter maar enkele jaren toch hebben ze een schat aan klassiekers voor ons achtergelaten. Dank jullie wel! Thanks! Ooit zag ik de legendarische zanger-gitarist Fogerty in het hoge noorden. Groningen om precies te zijn als support-act van Tina Turner. Toen Fogerty and z'n Sons klaar waren met hun warming-up liepen wij naar achteren. Klaar met onze journey. We kwamen voor de klanken van CCR en niet voor Turner. Achteraf, met de kennis van nu, had ik toch ook even op haar moeten wachten zekers nu ze niet meer onder ons is. Ach, als ik nu eens alles van te voren wist had ik het dan ooit anders gedaan? Misschien wel, denk het niet! Het komt zoals het gaat...Haat dat wachten op vrouwen!
Dwaal, potverdikkemei, weer af. Sorry! Eppink tourt met z'n band The Fortunate Sons al sinds 2006 door het land om de geweldige muziek van CCR levend te houden. Dan ben je gewoon goed bezig!
Ik heb ze al eens eerder gezien, als ik mij niet vergis hier in het Theater achter het huus, maar ik vergis mij wel eens vaker. Niet alles blijft op mijn wankele netvlies hangen, schilderijen sowieso nie! Wel scheef. 
Maar zat gisteravond te genieten van deze vier 'ouwe jongens krentenbrood' heren. 
Hun versie van 'Up Around The Bend' was er één om in te lijsten of achter een schilderijtje te hangen. 
De streken van de meester! Tuurlijk, ze komen uit het Oosten. Dan heb je al een streepje voor maar Eppink en consorten zijn lekker nuchter. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Dat stoplicht springt vanzelf wel een keer op rood maar nu nog ff niet want ze zijn door naar de volgende ronde. Hoppa! 
Werd bijkans uit mijn stoel geblazen, wat een lekkere enthousiaste uitvoering van deze CCR-klassieker. Denk dat Toon en zijn vrouw hun café hebben vernoemd naar het café uit het stripverhaal 'De Stamgasten' van Toon van Driel. Denk het heur....Kan het mis hebben, heb ik wel eens vaker!
Maar in de strip, die Toon 'schilderde' vanaf 1980 in het Algemeen Dagblad, komt vaak een kroeg, genaamd 'De Stam', voorbij wat gevestigd is in een boom bij enkele ijsschotsen van de pinguïns.
Van Driel tekende ook andere succesvolle strips zoals bijvoorbeeld FC Knudde. 
Maar Knudde zijn de Fortunate Sons zeer zekers niet! Ik hou d'r van. 
Toon doen niet moeilijk, niet in zijn strips en zekers niet op de bühne. Geweldig, hou d'r van!
Wou dat ik kon tekenen of dat ik kon zingen. Dat eerste zekers niet, dat kunnen Moos en Mouna stukken beter en de vele schilderijen hier beneden en boven be-amen mijn relaas.
Wat betreft het zingen. Ik doe elke keer een voorzichtige poging maar kan geen toon houden....
Snap je. En zo is die cirkel ook weer rond! Mouna tovert een glimlach bij mij, zij is net wakker en nu bezig om naast een nieuwe Picasso ook nog eens de nieuwe Hans Klok of Kazan te worden...
Benieuwd welke klassieker van CCR volgende week door Eppink en zijn Sons voor het voetlicht wordt gebracht. Ik zie ze uiteindelijk wel in het Ziggo Dome eindigen...
Voorlopig staan voor deze mannen van de gestampte pot het stoplicht in Almelo op groen en zeker geen Bad Moon Rising en gewoon Fortunate Son(s) net zoals die van Rosemary's (Sons).
Tipje van mij, geachte Toon Eppink, Rosemary's Sons zouden ook goed in jouw kroegje passen voor een live-gig met wat biertjes on the side.
Had ik verder nog wat op het lijstje staan? Neuh, heb de kwasten al in de terpentine staan. 
Vandaag wordt er niet meer geschilderd, alleen maar gedagdroomd en in gedachten verder gekwast.
Wat ik nog wil zeggen. De kipautomaat van Cucina 39 levert heerlijke Chickenpops. Wij hebben er van gesmuld met verse frieten van Appie uit de Airfryer. Gistermiddag hadden wij het er over op de tribune bij de basketbal in de Kamp. De tegenstander van Moos stond in de file dus hadden Inge, de moeder van Hugo, en ik even de tijd om over de Chickenpops van Cucina 39 te ouwehoeren. Ik doe ze altijd in de oven vertelde Inge. Nou, dat heb ik dus ook maar gedaan. Lekker hoor! Had ik al verteld dat Moos gisteren een doelpunt heeft gemaakt? Of hoe heet dat bij basketbal? Fantastische actie, hij maakte een schijnbeweging, stuurde de verdediger van Twente Buzzards uut Hengelo het bos in en maakte een onvervalste drie- of tweepunter. Lekker man! 
(papa, de volgende keer iets minder hard juichen graag...Sorry Moos!)
Wat mij ook lekker lijkt zijn de pizza's van Arte Bianca. Vanaf maart 2024 krijgt Hardenberg een nieuwe pizzeria. Joepie! Tommaso Castorani, de voormalige pizzabakkert van Cucina 39, gaat dan aan de Voorstraat 49 zijn Italiaanse kunsten vertonen op het rijzende deeg etc. 
Eerder zat daar Tante Mien maar die was al enkele maanden met de noorderzon vertrokken. Kortom!
De koning is dood, lang leve de nieuwe koning!
Gastvrouw aldaar wordt Anusha Schuldink, jullie misschien wel bekend van Amused!
Ik mocht vriend worden, op Facebook dan.
Ik zie dat wel zitten, pizza's lijken ook soms net schilderijen....
En zo is deze cirkel weer rond. Denk niet dat ze vierkante pizza's gaan serveren. 
Genoeg onzin weer gestrooid. Ik ga schilderen met de kinderen, vergezichten maken....horizons tekenen.
Dromen van later. Fijn weekend.
Niet eens over Claudia gehad, dan wordt het zo'n brij...
Hoe laat ga je eigenlijk naar bed?
Joah, mag wel zo....

#Thijs!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'As 't er wat te zeggen is, zeg 't dan zo as 't is.
En doe nie net as of ik niks kan hebben.
Geleuf me maar ik kan d'r tegen, je hoefen nie alles af te wegen.
En ok nie aal te vraogen wat 't er is.
As 't er wat is dan heur ie 't wel, dan zeg ik heus wel wat mij bezig haolt.
Maar ingewikkeld wordt 't nie, want ingewikkeld doen is vleden tied.
Ik geleuf nie da'k 't anders zeggen kan, Man ik ben d'r flauw van.
Ik geleuf nie da'k 't anders zeggen wol, Man ik ben d'r flauw van, net zo flauw.
Wat mij nou steeds verboast is waorum mensen net as 't klaor is.
Altied weer van veuren af an beginnen...'
Uut 'Ben d'r Flauw Van' van Skik. 

Moi, ben ik weer!
Nog de beste wensen voor 2024. Veel heil en zegen.
Geluk in tuk, sportief geneuzel en zo maar vooral een gezond nieuw jaar. 
Officieel mag bovenstaande volgens de geleerden niet meer.
Na Driekoningen (gisteren) is het schijnbaar einde oefening, waarvan akte!
Maar ja, de uitzonderingen bevestigen toch de regel. Of niet dan?
Want anders had iemand gisteren op de voetbal ook de ere-titel 'Lid van Verdienste' wel gekregen, wat ik oe brom.
Nu voldeed deze beste man niet aan de geldende eisen/regeltjes wat bljjkbaar in onze statuten staan beschreven, heel lang geleden eens opgemaakt en genoteerd vlak na de 2e wereldoorloog.
De leden maken toch samen onze mooie roodzwarte club, niet de regeltjes! Of zie ik dat verkeerd?
Of zijn we bang dat er anders teveel mensen komen te hangen aan de muur in onze bestuurskamer?
Ik hang er zelf ook al enkele jaren tussen, dat is geen verdienste hoor. Deed en doe nog steeds dingen voor de club die ik leuk vond/vind. Het is appels met peren vergelijken....als je het mij vraagt!
Gemiste kans, zekers eentje voor open doel. Jammer, want we komen de laatste tijd toch al zo moeilijk tot scoren. Deze kans was niet te missen, dus toch! Helaas. Gefeliciteerd!
Want niemand had zijn vinger opgestoken als hij dit jaar wel naar voren was geroepen om zich te laten kronen tot lid van verdienste! Ere wie ere toekomt!
Maar dat vinden wij soms verrekte moeilijk op het Westerpark. Vaak moet je eerst doodgaan om de loftrompet in je achterste te ontvangen van deze en gene, uitzonderingen daargelaten...haha!
Ik zal u verder niet vermoeien, laat ik het hier maar bij laten. Sommige teentjes zijn aardig kort geknipt. Maar ja, u vertelde mij toch echt zelf dat ik mij de laatste tijd niet meer zo aan het ergeren was, mij niet oppierde over de verkeerde dingen, niet vingers op plekken pleegde te leggen waar het bijkans van ging stinken. U was die verhalen wel eens zat over al mijn mislukte zoektochten naar mijn toekomstige ex'en, het geneuzel over Moos & Mouna, over al mijn verschillende gemoedstoestanden, alle culinaire avonturen ten spijt etc. etc. en meer dan van dat geouwehoer en gespui.
Ik heb nieuws. Ik ga lekker verder op de oude voet! Dit is mijn spreekbuis, ik neuzel vaak een eind de zondagmorgen in. Ik heb er nu al jaren last van ook al doet het niet echt pijn....Ik kan niet anders.
De ene keer is het niks, de andere keer niet veel beter. Ik weet het! Maar nooit stoppen met proberen.
Probeer het wel wat korter te houden. Die mening deel ik wel met jullie, te vaak spring ik van de hak op de tak en heb ik teveel woorden nodig om iets te duiden. Ik ben daarvoor in therapie, dus binnenkort moet dat zijn vruchten gaan afwerpen! Heb er ook pillen veur. Aldoende leert men. 
Maar Thijs!
Thijs is sinds enkele dagen in ons familiare midden. Thijs is het nieuwe kereltje wat de wereld een stuk mooier gaat maken, daar ben ik van overtuigd!
4 januari kwam Thijs Dorgelo onze wereld binnen gescheurd. Hij overschreed meerdere malen de maximale snelheid. Voordat Guus en Iris het wisten kwam ie met gezwinde spoed uit het geboortekanaal. Het is er iene van Dorgelo dat zag je zo....Hij was er in een floep en zucht. Hallo!
Hartstikke mooi. Weer zo'n eigenwieze Dorgelo er bij op deze aardkloot. Waar oe. Mien Moe is ineens getransformeerd van Oma tot OvergrootMoeder en mien breur gepromoveerd naar Opa eerste klas. Krijgt ie nou ook last van zijn prostaat? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend. Enfin.
Wat maakt het mij dan. Oudoom? Ik weet het niet. Weet wel dat ik verrekte bliede ben voor Guus en Iris. Lieve en leuke mensjes die dit wonder, zonder hulp van boven, hebben geproduceerd! 
Dat hebben ze knap gedaan. Nog niet zo lang geleden had ik kleine Guus in mijn armen, amper enkele uren nadat hij ter wereld was gekomen. En nu, nu heeft hij ook het mooiste beroep van de wereld! Vader zijn tot st. juttemis.
Draaide gisteravond een liedje om. Vaak wordt het nummer 'Family Tree' van de geweldige Amerikaanse Band 'Venice' gespeeld als er iemand wordt begraven of gecremeerd. Een soort van troostnummer als je iemand in je familie moet gaan missen. Het nummer geeft kracht en waarmee je als familie je elkaar kunt vasthouden in het verdriet wanneer je afscheid neemt van 'één van ons'.
Want het kan troost bieden dat je weet dat je familie altijd zal blijven groeien met een (stam)boom als metafoor. Er vallen bladeren van de boom maar er komen ook elk jaar weer nieuwe bladeren bij.
Er is verdriet maar ook fijn om te weten dat de (stam)boom zal blijven groeien....Maar Moos en/of Mouna neem de tijd er voor hoor....
Ik zag gisteren in de omdenkfase. Thijs zorgt er hoogstpersoonlijk voor dat onze boom weer een nieuwe tak heeft waar wij iets aan kunnen ophangen...Het nummer van de broers en neven Lennon gaat over verlies maar ik vond gisteren ook (zij het na de nodige biertjes) dat het ook kan duiden op een nieuw begin.
Moest trouwens ook denken aan het nummer (IJzeren) Thijs van Rowwen Hèze, maar ik denk niet dat onze Thijs al gek is van Judas Priest en dat hij de muziek van Jack Poels nu al kut vind....haha
Je moet voor het gemak maar even de teksten van deze twee bands lezen. Vooral die van Venice snijdt houdt, familie is zo belangrijk. Ook als je familie roodzwart gekleurd is, dan maakt een fotolijstje meer of minder aan de muur niet zoveel uit. Het gaat om de familieband! Waarvan Akte.
Hoe is het verder dan? 
Nou, prima heur! Jaar mooi begonnen. Leuke mensen mogen ontmoeten en er ook alweer afscheid van genomen. Zo gaat dat soms! 
Mooi rond getourd in het land van Daniël. Op plekken geweest waar ik nog niet eerder was geweest, er stond niet eens een hunebed. De N34 Hunebed Highway blijft schijnbaar mijn weg naar het nieuwe leven...Ik zal u er vandaag niet mee vermoeien. Geluk in tuk!
Tevens wat kilometers in de benen gelopen. Je wordt niet dik tussen kerst en oud en nieuw maar meer tussen oud en nieuw en de kerst. Wat ik oe brom! Met dat gegeven in mijn oren geknoopt gaan wij er weer eens een wat gezondere januari van maken. Minder gerstenat, minder hapjes etc. en een wat gezondere levensstijl. Ben sowieso een boom van een kerel maar er zitten ondertussen genoeg takken aan...
Ach ja, het lukte deze week nog niet echt! Vrijdagvond stond een potje biljarten op het programma. 
Een avondje ouderwets stoten met drie ballen tegelijk. Ik had geen keus! We hadden er zelfs vijf! Voor ieder één. 
Al was Robert het glad vergeten en stond Bert zich voorzichtig op te warmen in het verkeerde café.
Ard, Harold en ik waren wel op tijd inpandig bij Café Mans. Robert kwam alsnog na een berichtje in de app en Bert fietste snel van Geert deur het bulzand richting Mainbarg nadat hij tot het besef kwam dat hij de verkeerde kroeg had gekozen. 
Ach, het maakte niks uut. Gezellig was het en gezellig bleef het. Tien over rood! Bij acht sta je vast en moet je er nog twee maken voordat je, als je wilt winnen, afsluit met een driebander of eentje van los. 
Ik snap het ook niet, daarom won ik ook niet, maar dat geheel terzijde! Soms is het moeilijk om ballen goed te raken, vraag dat maar aan onze spitsen.
Er valt nog genoeg te winnen dit jaar! 
Het valt trouwens niet mee om het niet over mijn stokpaardjes te hebben. Kreeg wel een foto van ze, lachend op een strand in Julianadorp. Daar was ik eerder gewoon bij! Blijft een raar gezicht.
Zij daar, ik hier! Alleen verbinding via draadjes en golven....Op die Golven dansten wij eerder samen!
Gelukkig kruipt bloed waar het niet gaan kan. Ik ben een eikel, maar ik leer, elke dag een beetje meer.
Ik stapte maar door over de Wieke. Na het biljarten was de snertloop een dag later een welkome afleiding. Stap voor stap dichter bij het doel van onze club! Allemaal van het gas af...
Maar ik zeg derhalve: Gas op die lolly. Zaterdag 20 januari moeten wij er meteen staan tegen Kloosternarigheid!
Die ploeg van Tempelman even gaar stomen, de oren wassen en niet laten opdrogen!
Had gisteravond best wel leuke gesprekkies, zowel 1 op 1 als via die draadjes en golven...
Onbekend maakt onbemind hè. Luisterde ondertussen naar The Tribute of the Bands.
CCR uut Almelooooooo was lekker heur en ook dat live-bandje wat Toto nadeed klonk prima de luxe.
Later nog ff Bauke die met die Snollebolleke op zoek ging naar Elvis, wat een stem heeft die vent uut Emmen. Mooi man. Blijf je mondje roeren.
Ik hou d'r wel van. Beetje muziek on the side, Blond biertjes van Noabers en dom veur oe uitkieken..
Daar ben ik wel erg goed in, al zeg ik het zelf. Heb ik niet voor doorgeleerd maar wel cum laude geslaagd.
Luisterde later naar wat oud werk van the Nits. Sketches of Spain, Dapper Street, Bild Am Sonntag.
Had Skik in mijn eentje en Lohues maakte vroeger al geweldige platen. Hij is momenteel bezig met zijn nieuwe LP, dus vooral niet storen. Als een kunstenaar bezig is moet je hem laten begaan....Werk in uitvoering, wij horen het begin maart wel wat het is geworden! Goed Goaan.
Was er niet flauw van, ik voeg er namelijk niet altijd zout bij! Dat hoefde ook niet bij de snert van Martine.
2023 zou het jaar worden...neemt 2024 het stokje dan over? 
Goh, die oude nummers blijven maar komen Nu ' Liebling...van Berlijn' van de Frank Boeijen Groep....van 1 van zijn eerste albums uit de vroege jaren tachtig. Liebling, Wo bist du....?? 
Als Frank Duits begint te zingen dan kun je helemaal niet meer volgen. 
Spotify hef er zin an. Ik hou d'r van, ben er helemaal niet flauw van. 
De ene muts is de andere nie. Gewoon kop d'r veur houden.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...