'Here comes the sun, do do do do.
Here comes the sun, and I say
It's all right'
Uut 'Here comes the Sun' van The Beatles
De Paasboom staat evenals de gele tulpen. Moos eet elke avond een paaseitje. Speelt nu voor treinmachinist en dendert Thomas de trein met zijn kleine vingertjes door de bergen op de I-pad. Hij zegt dat zijn naam van de Heuvel is, in Oostenrijk van de Berg. Maart roert zijn staart en ik vertrek niet met de staart tussen de benen. Hoorde gisteren Paul de Munnik, de ene helft van wat ooit Acda & de Munnik was, op de radio. Hij had een nummer over de lente en ik kreeg zo zittend in de wasstraat zin aan het nieuwe jaargetijde. De shampoo waste de winter van onze Touran af, keek op mien telefoon en zag Moos en San oplichten in een vrolijke pose...Kneep mij in de beslotenheid van de wasstraat eens in de armen. Joah, het mocht wel zo....Mien ene held die bivakkeert op Erica had weer eens geliek. Ik heb nog steeds de bande vol met wind. Gelukkig maar want ik had gisteren best veule boodschappen, mien stalen ros zuchtte ervan. Melk, yoghurt, eieren, veel groente en fruit en meer van die gezonden dingen....Kreeg zin in de lente maar om weer naar de radio te luisteren stapte ik terug in onze heilige koe want ik spring nu wel heel veel van de hak op tak. Zo zit ik op de fiets en zo tuf ik weer in miene auto. Maar ik ben zelf aan het typen, ik ben de regisseur van mien eigen witte papier. Ik kan en mag zeggen wat ik wil. Dus kan ik makkelijk switchen van fiets naar auto ook al werkt het in de praktijk niet zo snel maar vanmorgen heb ik doar geen boodschap an. Paul sprak wieze woorden op deze heldere zaterdagmorgen en had mooie muziek op zijn lijstje staan. Onder andere the Beatles met Here comes the Sun en eerder genoemde troubadour. Ben tegenwoordig weer van de teksten, niet alleen die van Daniël maar ook van Frank, Stef en Huub heeft ook genoeg op het papier gezet. Je ziet weer mensen in de tuin werken, het gras kort maaien en de boel mooi maken. Nog maar een paar weken en dan is het zover. De Lente....Rokjesdag heurt er automatisch bij en dan heb ik niet over die film die momenteel in de bioscopen draait. Als je houdt van humor in deze vorm "Jij moet niet elke man een rondleiding in je vagina willen geven....' dan zeg ik als de sodemieter naar de bioscoop. Neuh, ik dacht dat Rokjesdag een eerbetoon aan de veels te vroeg overleden schrijver Martin Bril was. Maar het bleek weer zo'n pretentieloos filmpje te zijn van onze tukker Johan Nijenhuis. Niks mis mee, begrijp mij niet verkeerd maar je wordt soms op het verkeerde been gezet. Gisteren zag ik de eerste rokjes weer. Maar in Barneveld, daar op the bible belt, hadden ze voor een maand terug al Rokjesdag of het kan natuurlijk ook te maken hebben met een bepaalde overtuiging. Niet alles is verkeerd, geloof ik. Het kan verkeren. Vandaag heb ik geen zin om de vinger op weer een zwerende plek te leggen. Snap sommige mensen niet, dat is weer een ander verhaal. Waarom wil je altijd maar rotzooi schoppen, knuppels in hoenderhokken blijven gooien....Snap het steeds minder. Ik luister maar naar mien hart want dat klopt altijd. Ik kiek naar buuten en ik kiek weer naar binnen. Zowel binnen als buuten schient de zunne....Ik geniet van het eerste rokje...Ik geniet van Edwin, ditmaal niet uut Hardenberg maar Edwin van der Sar. De beste keeper die wij ooit hebben gehad. Als ik soms eens kiek bij ons op het Westerpark kon zo maar zijn zoon bij onze club rondlopen. Gisteren stond hij er ook weer toen het ff moest...Des te Beter! Maar Sar, 45 jaar en nog zo fit als een hoentje en hij stond onder de lat bij Noordwijk. Het is dat Mainbarg gisteren thuus moest voetballen anders had ik nog ff bij Sar gekeken....Hij stopte zelfs een penalty. De lente, het maakt dat mijn kop opgeruimd is. Langere dagen, langer buuten vertoeven en lekker op zo'n dag als deze kilometers maken met alles wat oe lief is. Net zoals vorige week in San Sebastian. Vier dagen genieten van het leven. Drank en spijs in overvloed. Genieten met mooie mensen en genieten van elkaar. Genieten van San in haar pure schoonheid en eenvoud. Wakker worden met douw op miene ogen. Gewoon treden in mien vaders voetsporen, 'alles mag, niks hoeft'. Vier dagen geen wekker die binnen komt wandelen.....Moi! We hebben weer lang gewacht op de Lente. Maar gisteren in de wasstraat terwijl de auto net stond te drogen gooide de radio Here comes the Sun in onze Touran. Het volume ging nog eens omhoog....het rode stoplicht veranderde in groen, mocht uitrijden en reed de zunne tegemoet...Met John en Paul die zongen dat de zon eraan kwam.....het voelde als jaren geleden maar de zon schijnt weer. geen donderwolken maar de glimlach is terug op de gezichten van mensen om ons heen. Martin Bril, rokjesdag, Sar die een penalty stopt, Moos die eigenaar is geworden van de Ipad. Daniël die over Honing begint te zingen, ik heur de bijen nog niet zoemen maar dat komt wel. Wij bint gelukkig weer onderweg in de Lente, op weg naar de Zomer....Genieten van het leven achter het huus met spijs en drank. Joah, mag wel zo....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten