Licht!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Before dawn each day I'd go down below. And the walls they'd sweat, I'd sweat more. The coal-black dust filled the air. I'd breath it in, I could not afford to care. There were debts passed down from father to son. From mother to daughter from mother to son. As we owed our souls to the company store. Each day we got less they got more. I believe I can see the light of the day. It's up there ahead not far away. I've been digging my way out of this dark mine. Since what feels like the dawn of time. I believe I can see the light of day'
Uut 'The Light of Day' van The Brandos

Ganglioncel.
Het is geen nieuwe gevangenis op één of ander onbewoond eiland. Geen Alcatrez waar het moeilijk ontsnappen is of je moet Clint Eastwood heten. Was het soms maar waar....Doe mij een onbewoond eiland, zet er wat leuke mensen op. Een kroeg, een kerk en een lekkere zaak die 2 sterren boven zijn deur heeft staan. Geen gezeur, geen gezever. Weet niet of je er een nieuwe Hypotheek voor moet afsluiten, maar voor een onbewoond eiland (nou ja, wel graag San, Moos, familie en vrienden graag mee) kun je mij altijd porren. Maar gelukkig brengt de lichtgevoelige zenuw, want dat is een Ganglioncel, voldoende licht in mijn hersenloze donkere brein. Lange tijd dacht ik, dat bij mij een soort stofje zich meester van mij maakte, als de eerste lentedag zich aandiende. Niets is minder waar. De ogen blijken een cruciale rol te spelen en de Ganglioncel geeft geen beelden door maar activeren het lichaam. Weg is de theorie van Martin Bril, weg is de blik van Rokjesdag. De ganglioncel zorgt ervoor dat wij door het licht actiever zijn en alerter worden. Dat we dingen willen ondernemen, naar buiten willen. Dat we blij worden van de natuur die in bloei staat. Of vrolijk worden van zingende vogels. De blauwborst, de winterkoning, de parkela of de overdachtegaal. Kijken julie ook niet uit naar het moment dat de nachtegaal weer terugkomt van de winterzon? Kan ik tranen van in mijn ogen krijgen.....zo mooi vol en afwisselend is het stemgeluid van de nachtegaal. Maar de vogels doen het allemaal niet voor niks, hoe mooi dat geneurie ook klinkt. De vogels met een piemeltje lokken hiermee de wulpse vrouwtjes met korte rokjes en zingen hun concurrenten toe dat ze moeten opsodemieteren. Hallo, dit is mijn jachtterrein, ga ergens anders boeven vangen. Wat dat betreft zijn mensen net vogels. Vreemde vogels, wat ik jullie brom. 's Winters wegkruipend in hun stulpje en als de eerste zonnestralen aan de hemel staan je vrolijk groetend. Bij hamsters komt Melatonine vrij, een stofje die wordt aangemaakt door de pijnappelklier en rare dingen doet met die hamsters. Ze gaan bijvoorbeeld hamsteren bij al dat licht wat verschijnt in het voorjaar. Je ziet ze soms wel eens bij zo’n grootgrutter rondlopen en vreemde dingen doen. Het doet ook rare dingen met mensen. Gaat er zo’n ander winkel failliet, lopen ze als gekken te hamsteren….Wij mensen zijn en blijven rare en vreemde vogels. Ik snap het allemaal niet en vaak ook wel weer. Kijk vaak vanaf de zijlijn, ben wel een stuurman maar weet ook vaak niet de koers te houden. Haha…Ieder vogeltje zingt zoals ie gebekt is. Sommige maken wij monddood en van andere bekken wou ik dat ze soms die eens dichthielden. Het licht is er weer…..Ik voel er mij ook altijd beter door. Ruim de tuin op, San plant wat planten, Moos fietst als een bezetene door onze kleine tuin en valt bijna in slaap als hij zit te schommelen. Ons hoofd slaat gewoon op hol van al die blote korte armen en korte rokjes. Laten wij de volgorde wel goed houden. Ons vrouwelijk equivalent dragen dus de rokkies en wij mannen gaan in de korte mouwen. Laten wij dat als mannen niet gaan omdraaien. Alhoewel sommige vrouwelijke personen zich niets van deze goedbedoelde adviezen hoeven aan te trekken, trek liever een tuinbroek aan als je dat wilt met wat geitenwollen sokken ofzo….Licht, het voorjaar maakt ons gewoon warmer. We pakken een terrasje, kleden ons wat luchtiger, blijven langer buiten zitten. Pakken een Weizen en droge witte aan de Vecht, eten vaker een ijsje bij Toscane, fietsen wat vaker langs pleinen en draaiende molens. Wij voelen ons allemaal beter als de zon schijnt. Gerard Cox zag het nog niet zo slecht. Als de zunne ons metgezel wordt zien wij het leven mooier, maken wij het leven mooier. Hoe Ganglioncel? Ik zeg dat het gewoon het licht is wat het voorjaar maakt.
Goeie zondag, veule wille vandage. Joah, het mag wel zo…..