'When I find myself in times of trouble. Mother Mary comes to me. Speaking words of wisdom. Let it be. And in my hour of darkness. She is standing right in front of me. Speaking words of wisdom.
Let it be.'
Uut 'Let it Be' van the Beatles.
'Opa.....?'
Ja jongen, dat is Opa. De papa van jouw papa. Tijdens het draaien van Wish You Were Here van Pink Floyd komt Moos naast mij staan als de foto van The King op het scherm verschijnt van de computer. Hij houdt zich wijselijk stil en komt wat dichterbij....Een verstild moment. Ik krijg er kippenvel van. 17 april, vandage duzz, als die beste man niet in 2005 op 14 oktober het luchtruim had gekozen met eindbestemming hemel had ie vandaag de 85 joar aangetikt. Mis hem elke dag wel een beetje. De laatste 3, 4 jaar wel een beetje meer. Had 'm zo graag de liefde van mijn leven aan hem willen voorstellen, wat zou hij trots zijn geweest. Papa kwam graag thuis eten maar had de ogen onderweg niet in zijn zak zitten...Op een onbewaakt ogenblik had ie mij gecomplimenteerd met de keuze voor San. Hij had iets gezegd in de trant van dat het goed was, dat je vanzelf weet dat het goed is. Ik kijk nog eens naar de foto, gemaakt in de bloei van zijn leven. Dat hij Europa elke keer weer ontdekte voor de mensheid achter hem. Joegoslavië beter kende dan menig joegoslaaf het nu kent. Zou hij vroeger net zo naar mij hebben gekeken als ik nu over mijn laptop naar Moos kijk. Ik tel mien zegeningen, elke keer weer. Hoe vaak zal hij zijn zegeningen hebben geteld. Hoe vaak zal hij in z'n armen hebben geknepen.....? Tevreden met Martha, trots op zijn 4 zonen. Of was dat voor hem gesmeerde boterhammen met Schinke uut Oostenrijk? Was dat wennen voor hem al wennen geworden? Wat heb ik zo af en toe vragen voor hem. Wat baal ik dat hij Moos niet heeft mogen meemaken. Hij heeft al zijn kleinkinderen gekend, zelfs Merlijn. Maar Moos heeft ie alleen maar kunnen zien via de Hemelcourant en toch denk ik dat hij boven de krant heeft gelezen. Soms weet ik het niet, is er toch meer tussen hemel en aarde dan alleen maar blauwe lucht? Soms rijdt daar een rood autootje en een andere keer weer die gele OAD-bus. Bij elke bus die ik zie rijden van de Ooh Aaa Dee mut ik denken aan mien Pa. Vanmorgen kon ik mij ook niet aan de indruk onttrekken dat hij geestelijk ff bij ons was. Het momentje dat Moos naast mij stond bij de computer, mij even aanraakte met zijn kleine vingertjes en ik een warme hand voelde op mijn schouders. Het kon Moos niet zijn, hij is dan al wel een meter hoog maar de schouders van zijn pa zitten vooralsnog een stuk hoger. Toen ik achterom keek stond daar alleen de kast zonder gebroken scherven maar ik zag in het glas nog wel net zijn spiegebeeld en een opgestoken hand en hij zwaaide niet tot ziens maar tot morgen, mien jonge. Was dat Opa?.....Ja Moos, dat was oen Opa. De Papa van jouw papa. Amper drie jaar jong maar dat jochie snapt 't wel. Tis een bijzonder kind. Had niet over mien Pa wilde hebben. Toch tikte mijn vingers weer iets over mien Held in lengte van dagen. Mien enige King die doar hoog boven in de hemel is. Een kleinere exemplaar op bijna hetzelfde huisnummer is vandaag acht jaar geworden. Ik blijf het mooi vinden dat het kleine buurmannetje van mien Pa een paar jaar later na zijn laatste zucht hier op aarde werd geboren op 17 april. Een bijzondere dag. Had het over Cars wilde hebben, dat komt later wel. De titel loat ik maar sta....Jullie weten allemaal wel dat het vandaag niet ging over auto's maar over mien Va, mien Pa....Mien grote grieze Moat die er altijd was, ook vandage....Ook al kuiert hij niet meer fysiek rond op deze aardkloot. Ook al zit hij niet meer in zijn stoel, aait hij mij niet meer over mien bol....Hij is er altijd nog en soms heb ik zelfs een gesprek met hem. Vaak in Frankrijk maar soms ook gewoon achter het huus en vanmorgen achter deze tikgeit met zijn kleinzoon als aandachtig toeschouwer. Meen je dat nou....? Joah, denk het wel. Jullie mut het maar geloven, u was er niet bij de basis van elk geloof....Ik was van de week toch wel even in de hemel maar dan anders....In het Capital, in Leuven, in België had ik mien King ook ff bij de kop. Maar vandaag ging het toch echt over mien Pa, mien Va...Moos zijn Opa. De bus van Opa, inderdaad. In die wit/gele OAD bus maakte hij veel lange tochten....Moos, jij staat nog aan het begin van oen tocht maar ik weet zeker dat jij de TomTom niet verkeerd hebt staan omdat oen Opa de weg voor joe al aardig heeft geplaveid en jouw papa dut tevens een goede poging....Moos, hoop dat jij ooit zo over mij gaat denken als ik over jouw Opa denk. Dan pas weet ik dat ik het goed heb gedaan......Stukje bij beetje....Joah, mag wel zo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten