'Looking out at the road rushing under my wheels. Looking back at the years gone by like so many summer fields. In sixty-five I was seventeen and running up one-oh-one. I don't know where I'm running now, I'm just running on. Running on, running on empty. Running on, running blind. Running on, running into the sun. But I'm running behind. Gotta do what you can just to keep your love alive. Trying not to confuse it with what you do to survive. In sixty-nine I was twenty-one and I called the road my own. I don't know when that road turned, into the road I'm on.'
Uut 'Running on Empty van Jackson Browne
Hoe langer ik leef, hoe minder ik weet. Deze zinsnede uit een tekst van een zanger dwarrelde de hele weg rond in mijn hoofd. Zette de 6 CD's in de wisselaar in een verkeerde volgorde en die troubadour uut Erica sprak mij toe. De wereld is niet Raozend maakt, maar stukkie bij beetie...Klopt. Waarom zijn we anders hier, de teksten van Lohues en Boeijen overlapten elkaar...Tussen Hardenberg en Mariënberg zetten zij mij aan het denken. Radio2 sprong aan, ene Jackson Browne had het over Running on Empty. Vroeger wist hij het allemaal zo zeker en nu hij ouder wordt wist hij het allemaal niet meer zo....Grappig, hoe nummers elkaar kunnen versterken. Had ik ook deze week met Disturbed. Een snoeiharde metal-band uut Amerika die momenteel de hitlijsten bestormt met een cover van Simon and Garfunkel. Een Metalband die Sounds of Silence van een nieuwe dimensie voorzien. Ik vind het simpele gegeven al ronduit geweldig. Het geluid van de stilte uitgevoerd door lui waarvan het aantal decibellen meestal niet op 2 twee handen te tellen zijn. En dan druk ik mij nog zacht uit. Grappig! Minder grappig is de wereld waarin wij tegenwoordig moeten leven. De man uut Drenthe zingt dat het wel goed komp. Miscchien niet snel maar het komp goed. Waar halen wij die wijsheid allemaal vandaan...Terreurdreigingen komen steeds dichterbij. Ik vind het allemaal minder grappig worden. Is elke man met een baard nu verdacht, is een man met een pakketje in de hand nu ineens verdacht. Moeten wij de DPD-koerier zo langzamerhand gaan wantrouwen. Is komende woensdag de grond onder de Peperbus vertrouwde aarde of kunnen wij al gaan graven....? Daarom zocht en vond ik zaterdagmorgen de onschuld van een kind. Een jochie van drie jaar die nog niet weet dat zijn wereld groter is dan die paar vierkante meters om hem heen. Papa, Cars kijken? Ja....Doen we. Cars kijken op een vrije zaterdagmorgen geeft vooralsnog voldoende rust. Cars....slaat zo de klok in huis. Hier geen twee voor twaalf. Overal waar je kijkt is Cars. Cars Puzzel, Cars Kleed, Cars Auto...Cars Step, Cars knuffel, Cars pak, Cars sokken en Takel! Takel is wel onze favoriet. Bliksem is natuurlijk de held, een ander rood autootje wat tot de verbeelding is gaan spreken. Althans in de blik van Moos zijn ogen...Mijn blik gaat nog regelmatig omhoog op zoek naar rode autootjes. Maar Takel is onze gezamenlijke held. Moos heeft dezelfde afwijking als zijn vader. Loopt niet achter de meute aan, loopt niet blind de goegemeente achterna. Hij kijkt graag naar Bliksem als hij zijn rondjes maakt om de Piston Cup te winnen maar Moos gaat lachen en springen als Takel in beeld verschijnt. Ik ook....Takel maakt mijn morgen goed. De stem van Frits Lambrechts en het onnozele uiterlijk van Takel werken als een rode stier op mijn gemoedstoestand. Takel is onze held! Takel heeft ook een broer in Hardenberg hier lopen, dezelfde voortanden. Grappig. Dat vinden wij grappig. Takel en zijn avonturen....Takel en zijn dromen. Ik vind het grappig dat Moos zoveel met auto's heeft. Auto Opa (Volvo), Auto Oma (Citroen), Auto Obert (Renault) Auto Henry (hoe heet dat merk ook alweer), Auto Mina, Auto Vincent, Auto Mandy, Auto Marloes, Auto Gertjan....Auto Papa/Mama/Moos....Hij kent meer automerken uit zijn hoofd dan zijn verwekker...Grappig, die auto knowhow heb ik er niet ingestopt. Dat heeft ie vast en zekers van zijn moeder. Wat ik jullie brom! Cars...In mijn eigen car op weg van Hardenberg naar Mariënberg was ik toe aan Cars 1 en Cars 2 maar vooral aan Takel en de stem van Frits Lambrechts. Het komp goed zong de zanger in de auto. En in Hardenberg zal IS het wel niet gaan zoeken. Zeker niet als wij Cars kijken en weer moeten lachen om Takel. Kon Takel IS maar wegtakelen en op de schroothoop deponeren als wrak van de week. Tot die tijd blijven wij Cars kijken en lachen om Takel....Rij ons huis maar voorbij, wij zijn te druk voor al die onzin! Joah, mag wel zo.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten