#De Wind Voert Het Woord!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Brieven van een eiland en voor mij een zee van tijd.
Door niemand werden wij begrepen, wij waren te vroeg oud.
Ik denk aan brieven die ik toen schreef zoals deze aan jou.
Twaalf jaar te laat, van eb naar vloed.
Van slecht naar goed, naar foto's van toen.
Dit is een brief aan een vriendin ook al besta je misschien niet.
Misschien wel een brief in een fles die ergens aanspoelt heel ver weg.
Dit strand zonder jou blijft gewoon zand als in een woestijn.
Dit eiland, dat wordt zo klein, zou ik de laatste zijn?
Die gaat van eb naar vloed, van slecht naar goed.
Naar foto's van toen, een brief van een eiland. 
Hoop dat jij 'm krijgt, op tijd.'
Uut 'Brieven van een Eiland' van Frank Boeijen. 

Moi, ben ik weer! 
Twaalf jaar na dato. 
Terschelling (TS), de wind voert (er nog steeds) het woord! 
Dit verbazingwekkende mooie eiland stond aan de wieg van onze Moos. 
Onder de Brandaris werd ie min of meer tot leven gewekt.
Opstaan jongen, geen tijd te verliezen.
Bij onze lieve gastvrouw Ellen vonden wij tweeën als een nieuwerwetse Jozef en Maria een tijdelijke herberg. Oerol als startschot, geen drogenkontrolle en met schapen op de dijk! 
Hier werd ie, min of meer, in elkaar gespiekerd! Niet met hout en spijkers op laag water. Neuh...watervaste lijm.
Wij hoefden (dachten we) nooit meer te zoeken.
We hadden elkaar gevonden en TerSchelling (Te Samen) zou onze gemeenschappelijke basis worden.
Alles wat in hoop verankerd ligt werd een speelbal van veranderd getij en op de golven dansten wij.
Zette vrijdag voet aan wal. Twee uur lang hadden wij op zee gedobberd. Geklaverjast, tuurlijk nat gegaan! De dames hadden buiten op dek de haren uitgewaaierd. Mooie foto!
Van Harlingen naar West-Terschelling. Samen met honderden andere eilandbezoekers...
Als een zwerm bijen spuugde de veerboot haar gasten uit. Snel verspreidde iedereen zich over het eiland. Binnen no-time was iedereen vertrokken. Meteen als een vis in het water, gelukkig niet uit de kom. Thuiskomen, je krijgt als ware een deken van rust aangereikt. Pak aan kerel, sluit je ogen, kijk anders en laat de wind het woord voeren, ook twaalf jaar na dato nog. 
Hier kijken ze niet op de klok maar hebben ze de tijd. Het is anders. Je voelt je meteen goed!
Een verdwaalde meeuw scheert over het water kon ook een parkela zijn. Op de fiets naar ons huisje. 
Je groet de Brandaris, je peddelt wederom achter een kontje aan op weg naar later. 
Je ruikt de zee, je proeft de zilte lucht. Geen Oerol dit keer, we maken er nu ons eigen feestje van.
Het Dijk-cluppie is inpandig op Terschelling minus twee (drie). Geen Ram(p)Stein maar wel jammer. 
Maar je kunt niet altijd zes gooien, TS is ook een beetje van hen. Hier liggen mooie herinneringen voor een ieder van ons die de weg wisten en weten te plaveien naar een gelukkiger einde....
Make it a Memory zingen Danny en Jacqueline van Krezip net. Tja, die hebben we ook gemist. 
Je kunt niet alles hebben. Soms moet je kiezen, heb je geen keus en weet je niet alle ballen te raken...
Hooghouden lukt sowieso niet maar nadat ik 's morgen om half acht bij Robert en Irma in de auto stapte predikte ik het principe van mien Pa. Ie hebt vakantie jongen, rust in de kop, alles mag - niks hoeft!
Wij zijn er nu twee dagen, nog twee te gaan. Mooi man! Terschelling is prachtig!
Uniek ook. Als domme Ollander uut de kop van Overijssel voel ik mij hier thuus. Wat ik zeg, kijk weinig op de klok. Wij laten ons voeren door de wind die lieve woordjes prevelt....De klok loopt trouwens uit de tied in het huisje, een teken aan de wand?
Het strand. Irma wilde het strand zien, wij ook maar we waren nog even die nuchtere lui. Nog even de kat uit de boom kijken. Op naar kaap Hoorn. Met z'n allen op de fiets als een fraaie tandem. 
Feronique en Ard kennen het eiland op hun duimpje. Komen er minimaal 1 keer per jaar. Tis een beetje hun eiland geworden die ze graag met ons delen. Samen is zoveel leuker...
Het strand hier is anders dan bijvoorbeeld aan de kust. Ander publiek, minder Duitsers.
Hoorde de zee ruisen. Het mooiste geluid op dat van jou na.,. Dacht aan foto's van een mooie dag. Aan foto's van toen.
Zag een oude PTT-tas staan op het strand in mijn troebele gedachten. Stenen kruikje met Schylger Jutters-Bitter er naast plus twee mooie verliefde mensen. Hij had zijn hand op haar buik en zij gaf een verlegen glimlach terug. Eventjes was ik twaalf jaar terug. Dacht de herinneringen te hebben begraven maar iemand had een kuil gegraven, niet voor een ander maar blijkbaar voor mij. Oké.
Van dezelfde CD zong Boeijen over brieven van een eiland bezorgd door die oude PTT-tas!
Ik had het niet zo snel in de gaten, dacht er inmiddels blind voor te zijn maar als een oude camera flitsen beelden van eerder aan mijn netvlies voorbij. Kom Alfred, kom...even een groepsselfie! Laat het verleden slapen. 
Terug in het heden. Brieven van een eiland. Was de postzegel nog geldig, voldoende gefrankeerd?
Gooide mijn fles maar in het water. Hopelijk stond de wind niet verkeerd....'s avonds laat zocht ik de tekst nog eens op. Van eb naar vloed, van slecht naar goed. Die volgorde mag ook...Ik reken alles goed.
Zag een jonge vader als een gek over het strand rennen. Wij moedigen hem aan. 
Had pas later in de gaten dat hij een vlieger probeerde te vangen die zijn zoon had los gelaten. 
De wind gaf 'm flink wat snelheid mee. Hij flikkerde nog bijna over een duin maar gelukkig voor hem wist hij de vlieger tot inkeer te brengen. Luid gejuich natuurlijk. Mooi.
Het deerde de drieteenstrandloper niet. Het kekke vogeltje wat zich vaak ophoudt aan de rand van het strand als de golven schuim maken. Later zag ik deze vogel terug op een mooie Schoemrakker Brandaan van de Terschellinger Bierbrouwerij. Een koperkleurig bier van hoge gisting met een volle moutsmaak. Licht bittere afdronk met een vleugje citrus. Schijn persoonlijk goed te zijn gekeurd door Sint Brandaan, beschermheilige van de zeevaarders. Die zagen wij 's avonds ook in overvloed bij strandtent Kaap Hoorn. Een bruiloft op klompen, je voelde je er meteen thuis hè. Thuis ebde sowieso wat verder weg, geen vloed te bekennen.
Zag een mooie vrouw zitten met een Flair of Linda in de handen. Alleen. Wachtte zij op haar vriend? Zocht ze naar haarzelf (ik had haar al gevonden) of, of had ze net haar relatie be-eindigd? Ze nam een slok van haar wijntje en ik zocht naar een vlaggetje, vorm van herkenningspunt. Ze stiefelde even later weg, het duinpad op! Nu wist ik het nog steeds niet...Ach, lekker belangrijk!
Dat doe ik graag, zitten op een terras en mensen kijken. Afvragen wat ze hier doen, zijn ze hier net als ons bezig met het heerlijke niks of zit er een diepere laag aan hun bezoek aan dit fantastische eiland. 
Thuiskomen, zekers bij ons huisje van Piet. Zo heet ie niet maar Piet van de Kunne woonde hier eerder aan de Lies, nr. 57. Nu voeren vrolijke Edwin en zijn vrouw Klasien de scepter. Jemig wat een luxe.
Fero had het huisje gehuurd via-via-via...de plaatselijke VVV duzz! 
Elke slaapkamer heeft haar eigen badkamer. Alles blinkt, aan alles is gedacht. Gigantisch mooie keuken waar Robert en Thérese in de potjes en pannetjes roerde, we aten met smaak alles op! 
Geweldig. In veel vakantiehuisjes mogen vertoeven maar dit slaat bijna alles. Koning, keizer, admiraal.
Ze hebben nog meer vakantiehuizen met pracht en praal. Bos Vakantiehuizen, een absolute aanrader.
We zitten veel op de fiets. Gisteren ondermeer naar het wad gefietst en de Streken bezocht na wat getouwtrek!
De Streken is een eerbetoon aan Joop Mulder, de grondlegger van Oerol. Hij overleed op 10 januari in 2021. Zijn gedachtengoed zal sowieso blijven voortbestaan. Zijn uitspraak: 'Als je niet bang wordt van je dromen zijn ze niet groot genoeg.' Zou dat het zijn, lig ik daarom 's nachts zo vaak wakker?
De streken van de meester! Mooi landschapskunstwerk gemaakt door Marc van Vliet bij Oosterend.
Niet alleen iets met eb en vloed maar waar je op bijzondere wijze het waddenlandschap kunt beleven.
Iconisch kunstwerk. Alles stroomt, niets blijft. Kwam er zelfs op de foto met een leuke vent! 
Omdenken! Leuk gezelschap anyway. Potverdikkemei, van verschillende ouders maar we hadden wel breurs en zusters kunnen zijn. Hetzelfde roodzwarte bloed. 
Het giet allemaal vanzelf. De wind voert soms niet eens het woord. Keek gisteren even jaloers naar deze stellen. Allemaal al 25 jaar of meer met elkaar onderweg. Je moet blijven dromen....
Als ik opschiet kan ik het ook nog halen. Misschien is TS wel het juiste vertrekpunt! 
Je moet eerst iets afsluiten voordat je een nieuw deurtje kunt openen. Bij mij werkt het soms allemaal wat trager, Sorry! Niet bij Harold en Thérese, wat een tandem. Ze kunnen zelf synchroon fietsen. Knap heur en dat na ruim veertig jaar liefde. Die andere twee duo's zijn ook mooi onderweg richting dit jubileum. Ard & Feronique en Robert & Irma. Zij doen het meer op aangedreven accu's maar de elektriciteit is er gewoon zonder spanning. Mooi om mensen gelukkig te zien. Dat wordt ik ook weer....
Ben het al. Met Moos en Mouna natuurlijk en ik passeerde gisteren zowaar een hooiberg. 
Zag de speld er nog niet uitsteken maar ik had de bril niet op! Dan zie ik alles wat minder scherp!
Het is zo'n weekend. Alles mag, niks hoeft. Gisteren heerlijk gegeten bij de Zonneweelde hier in Hoorn. Op fiets er naar toe. Wie deed ons gisteren en vandage wat. De banden vol met wind...
Leuk tentje, gezellige en attente bediening. Mooie blik op de keuken zonder klok want tijd zat.
Toetje na, voorafje hadden we thuis al gedaan. Lekker heur. Hou d'r van als ik mensen zie genieten...
Zie ik graag, dan maar doof.  Zag van alles maar sloeg niet veel op! Al genoeg getankt!
's Avonds tussen de buien bij Duitsland-Denemarken door Hitster gespeeld! Fanatiek hoor. 
Muziekkennis aanspreken en ondertussen mooi nuilen. Gezellig in Lies zonder Klaas wel met Pullen bier, witte wijn en cola/beerenburg. Zelfs Robert is om. Kerl, kerl, ken oe al bijna veertig jaar en nog steeds weet jij mij te verbazen. Mooi man. Vriendschap is zo belangrijk. Dat merk ik dit weekend ook weer...
Het is soms een aai over je bol, het biertje wat voor je neer wordt gezet, het bakje troost.
Het leven is soms niet makkelijk maar hier op TS een stuk minder moeilijk, wat ik oe brom.
Als ik geld genoeg had kocht ik een huis en emigreerde ik hier naar toe. Ver weg van alles. 
Hier gaat alles op z'n gemak. Tuurlijk, je bent inpandig als toerist. Hebt even maling aan de tijd en morgen is pas de volgende dag. Op TS zijn we allemaal op ons best, opvliegers daargelaten.
Zie weer die papa rennen. Ren Lenny Ren! Zie zoveel. Zag die oude postzak van de PTT eenzaam op het strand staan. Flesje jutters-bitter. Twee werden één en nu weer andersom.
Foto's van vroeger toen niet alleen de wind het woord voerde. Toen er liefde in de lucht hing. Toen de postbode nog ging van gleuf naar gleuf. 
Niks van dat alles op TS. TeSamen! 
Flessenpost maar de fles is leeg. Als wij vnd nog gemeentepils willen drinken moeten wij naar pinda's van de Spar. Doen we toch, mooi op de fiets. 
Geniet. Geniet van het mooie gezelschap en vergezichten. Geniet van mijn IJwit bij de ZandZee Bar.
Echt iets voor jou. Klopt wel. Het leven soms niet al te serieus nemen. Zie van alles en soms teveel. 
Zag een drieteenstrandloper waggelen, vloed verdrijft de eb weer! De zee komt terug van haar reis.
Spoelt de PTT-zak weg met haar brieven van een eiland. Het flesje drijft met de wind mee. 
Tied voor een punt en weer een uitroepteken! Giet allemaal niet zo snel maar dit weekend hielp wel een handje mee. De wind voert nog steeds het woord! Gedachten aan wat ooit was verdwijnen nooit helemaal als sneeuw voor de zon maar steeds vaker een beetje meer...
Een juttters-bitter om acht uur 's morgens is misschien niet het medicijn maar wel lekker!
We gaan nog even genieten op Terschelling. Vandaag weer op de fiets, zekers twee op de tandem. Mooi olijk duo.
Waarheen? Zeg het maar....
Laten zij het tempo maar bepalen dan arriveren wij nooit te laat op onze plek van bestemming.
Fijne zondag vanaf Terschelling. Samen is nooit alleen. Ons eiland, in het hart gesloten, ook die van jullie? Laaiend vuur met vlammen, meters hoog. Wij zeggen: Joah, mag wel zo.