Proost op #Erica, Joah mag wel zo....
Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
‘My Head is stuck in the clouds. She begs me to come down. Says boy quit foolin ’around. I told her. I like the view from up here. Warm sun and wind in my ear. We ‘ll watch the world from above. As it turns to the Rhythm of love. My heart beats like a drum. A guitar string to the strum. A beautiful song should be sung. She’s got blue eyes like the sea. That roll back when she laughing at me. She rises up like the tide. The moment her lips meet mine. Play the music low and sway to the rhythm of Love.
Uut ‘Rhythm of Love’ van Plain White T’s
De buurman, hier op Erica, zingt mij toe vanuut het boxje in de caravan. Lohues, wij staan hier op z’n geboortegrond. Wij hebben de voeten al in z’n aarde gehad. Hij twitterde net dat hij in Chicago huist.
Dat hij net de Turangalila-Symphonie van Messsiaen ff heurt. Dat vond hij waanzinnig. Bij hem doar aan de andere kant van de plas is het ’s avonds, hier was het net half acht in de morgen, nou iets later. Ik vind het waanzinnig dat ik op Erica ben. Op Charme Camping op Fietse. Werd vanmorgen wakker naast Moos en Sanneke in onze Retro-caravan zoals de overbuurvrouw het gisteravond aan ons meldde. Vanmorgen wandelde ik in mien eentje naar het toilet, niet met zo’n rol onder mien arm. Neuh….Die hangt er al. De WC’s bint verrekte schone, vloerverwarming en muziekje zodat de geluiden van andere bewoners van het kleinste kamertje lichtelijk worden verdoofd in miene oren.Maar ik was alleen. Was blijkbaar nog aan de vrogge kante. De zon kwam op boven de velden van Ericana. Sky stond op, ik had een CD van Lohues verwacht….Tja, ie kunt niet alles Emmen hè, dat ligt hier ook niet ver vandoar…Wat ik oe brom!
Ben al dikke moat met mien andere buurman. Hij komt uut Friesland, in de buurt van Leeuwarden. Z’n zoon is fan van Cambuur en vroeg mij gisteravond bij het voetballen of ik al eens had gewonnen met voetbal. Hoe heet ie? Moos…..Ok en hij speelde het jochie vervolgens weer tussen de benen.
Ik had net een 8-pack Hertog Jan gehaald uut Klazienaveen. Maarre Erica hef ook een Coop heur…vertelde de buuv schuun tegenover ons huusje op wieltjes. Ja, maar ik ging de andere kant op…Goedbedoelde adviezen maar ik kwam terecht bij de Plus waar bij de ingang gewoon kroketten uut de muur getrokken kunnen worden….Een dikke plus denk ik veur de Klazienaveners onder ons…Want bij de C1000 was het minder druk en waren de meloenen wel in de aanbieding.
Ja Ja, de wonderen zijn nog steeds onze wereld nog niet uut. Woar iedereen dacht die jongen van Dorgelo blef zo’n eeuwige vrijgezel die het rondjes draaien op zijn vaste barkruk tot ware kunst zal verheven. Kwam toch nog aan de vrouw….Ik zeg altied, ik heb gewoon lang gewacht om de liefde van mijn leven de tied te gunnen mij te ontdekken in miene stamkroeg in godvergeten Mainbarg.
Lohues zou trots weh…Gek toch, zo gauw je Erica binnenstiefelt denk je dat in elk huus Daniël woont.
Je vraagt je af in welk huus met stenen hij ’s nachts over de landerijen stond te kieken. Op welk nummer hij samen met strijders Bernard en Guus de mooiste liedjes weet te betoveren.
Februari volgend joar weten wij weer allemaal weer wat er momenteel in z’n troebele brein omgiet….Ik ben benieuwd. Ik snap ‘m steeds better….Ik weet een beetje, een klein beetje maar wat hij elke dag ziet als hij een stap buuten de deur dut. Nog steeds speelt hij zien liedjes in onze caravan. De buurman is bij z’n vrouw komen zitten, wrijft de slaap uut z’n ogen. Goedemorgen, ik steek de hand op. Vriendschap veur een weekend sluit je makkelijker dan de open jurk van Trijntje.
Ik las net op NU.nl en op het AD dat Edsilla de douze points aan Zweden gaf in dat jurkje zonder veule stof. Leuk statement van een mooie vrouw die mij ooit vorig jaar complimenteerde met mien mooie vrouw…euh vriendin. San wordt volgend joar mien vriendin. Maar het is onverwachts genieten hier op Charme camping Op Fietse. Verstilde rust. Vanmorgen zong die die vogel vanaf de boomhut in aanbouw. De camping lag nog op één oor….Ik liep door het doolfhof van de strak gesnoeide heggen. De zon baande mij een pad. Kreeg de voeten niet nat want slippers hielden mijn tenen droog.
Wat een verademing. Vlak bij huus en toch ook weer niet.Verscholen achter een grote bos bomen. Ingepakt in een heg van groen blad. De eigenaresse die ons vrolijk begroette. Alles giet eigenlijk zoals Lohues het altied zingt hier op Erica. In gepaste verdraagzaamheid….Mensen die een caravan hebben als Hobby, stiet er ook op. Je hebt hier ook de luxe kampeerders….Zetten een schotel naast dat witte geval waar je volgens mij elke zonnestraal hiernaar toe binnen kunt halen…Weer een ander hef Kip op het menu staat. Die van ons heet Avento….Je moet er maar opkomen. Iets met Advent en Auto.
De slimmigheid is onze wereld nog niet uut. Wat ik oe brom. Gisteravond geen TV dus wij misten helaas het Eurovisie Songfestival,niet dat wij er anders naar hadden gekeken hoor.
In miene slaap, lekker warm en knus dankzij het kacheltje van Hans en Alice…Dat werkt als een straaljager heur….Opwarming van de aarde begon hier vannacht op Erica. Maar in miene slaap, ik denk droom drie van de avond kwam ome Henk nog ‘m langs.
Ik heb helemaal geen ome Henk, ook geen ome Mans of Ome Lenard meer….Maar hier op Erica bint ze gek genoeg toch weer iets dichterbij…Ik heb het gevoel dat ik dichter bij de bron kom. Net zoals destijds toen wij huisden in Italië bij de monnikken en nonnen van Assisi, ik geleuf dan wel niet in dat sprookjesboek maar dronk ik het elixer van het waarheidsserum volop. Je snapt het niet en toch denk je dat er wat is….Dat denk ik hier ook….
Maar vannacht dacht ik aan die zangert Ome Henk, op de Camping…..Dat schrikbeeld had ik voor me.
Vier man op een rij die ene die nog harder boert en scheten laten dan die ander. Elkaar overtreffen…Mannen op kistjes bier en dito vrouwen er naast.
Maar néé….Ik weet niet of ik om ben maar weet wel dat ik geniet van de kleine dingen. Geniet van San en Moos…Geniet van Moos die de eerste pasjes heeft gedaan op zijn loopfietsje…Vriendjes maakt op de Camping….Vanmorgen het ontbijt, tranen in de oog om Moos die naast zijn Mamma geniet van zijn broodje met Pasta…en honderuit keuvelt over onverstaanbare dingen….
Joah, Lohues zingt nog steeds uit dat kleine boxje….Hij is in Chicago, United States of America ofzo…Maar eigenlijk is hij hier dichtbij…Geert zou zeggen, ik kan ‘m roeken, ik kan ‘m voelen, ik kan ’m proeven.
Net zoals ik dat ooit had met Boeijen in Nijmegen heb ik het nu met Lohues op Erica.
Ik trap de fietse deur ’t buulzand hen op een zandpad tussen Slien en Erm…..Wie döt mij wat, wie döt mij wat. Wie döt mij wat vandage.‘k heb de banden vol met wind. Nee, ik heb ja niks te klagen. Ik zol hoast zeggen…Joah, het mag wel zo….Fijne zondag…Wij hebben ‘m hier al te pakken….
Vanaf Erica…Herstel op Erica zeggen wij….Goeie zondag nogmaals!
En euh...Bennen de Krudoorns nou al riepe....???
‘My Head is stuck in the clouds. She begs me to come down. Says boy quit foolin ’around. I told her. I like the view from up here. Warm sun and wind in my ear. We ‘ll watch the world from above. As it turns to the Rhythm of love. My heart beats like a drum. A guitar string to the strum. A beautiful song should be sung. She’s got blue eyes like the sea. That roll back when she laughing at me. She rises up like the tide. The moment her lips meet mine. Play the music low and sway to the rhythm of Love.
Uut ‘Rhythm of Love’ van Plain White T’s
De buurman, hier op Erica, zingt mij toe vanuut het boxje in de caravan. Lohues, wij staan hier op z’n geboortegrond. Wij hebben de voeten al in z’n aarde gehad. Hij twitterde net dat hij in Chicago huist.
Dat hij net de Turangalila-Symphonie van Messsiaen ff heurt. Dat vond hij waanzinnig. Bij hem doar aan de andere kant van de plas is het ’s avonds, hier was het net half acht in de morgen, nou iets later. Ik vind het waanzinnig dat ik op Erica ben. Op Charme Camping op Fietse. Werd vanmorgen wakker naast Moos en Sanneke in onze Retro-caravan zoals de overbuurvrouw het gisteravond aan ons meldde. Vanmorgen wandelde ik in mien eentje naar het toilet, niet met zo’n rol onder mien arm. Neuh….Die hangt er al. De WC’s bint verrekte schone, vloerverwarming en muziekje zodat de geluiden van andere bewoners van het kleinste kamertje lichtelijk worden verdoofd in miene oren.Maar ik was alleen. Was blijkbaar nog aan de vrogge kante. De zon kwam op boven de velden van Ericana. Sky stond op, ik had een CD van Lohues verwacht….Tja, ie kunt niet alles Emmen hè, dat ligt hier ook niet ver vandoar…Wat ik oe brom!
Ben al dikke moat met mien andere buurman. Hij komt uut Friesland, in de buurt van Leeuwarden. Z’n zoon is fan van Cambuur en vroeg mij gisteravond bij het voetballen of ik al eens had gewonnen met voetbal. Hoe heet ie? Moos…..Ok en hij speelde het jochie vervolgens weer tussen de benen.
Ik had net een 8-pack Hertog Jan gehaald uut Klazienaveen. Maarre Erica hef ook een Coop heur…vertelde de buuv schuun tegenover ons huusje op wieltjes. Ja, maar ik ging de andere kant op…Goedbedoelde adviezen maar ik kwam terecht bij de Plus waar bij de ingang gewoon kroketten uut de muur getrokken kunnen worden….Een dikke plus denk ik veur de Klazienaveners onder ons…Want bij de C1000 was het minder druk en waren de meloenen wel in de aanbieding.
Ja Ja, de wonderen zijn nog steeds onze wereld nog niet uut. Woar iedereen dacht die jongen van Dorgelo blef zo’n eeuwige vrijgezel die het rondjes draaien op zijn vaste barkruk tot ware kunst zal verheven. Kwam toch nog aan de vrouw….Ik zeg altied, ik heb gewoon lang gewacht om de liefde van mijn leven de tied te gunnen mij te ontdekken in miene stamkroeg in godvergeten Mainbarg.
Lohues zou trots weh…Gek toch, zo gauw je Erica binnenstiefelt denk je dat in elk huus Daniël woont.
Je vraagt je af in welk huus met stenen hij ’s nachts over de landerijen stond te kieken. Op welk nummer hij samen met strijders Bernard en Guus de mooiste liedjes weet te betoveren.
Februari volgend joar weten wij weer allemaal weer wat er momenteel in z’n troebele brein omgiet….Ik ben benieuwd. Ik snap ‘m steeds better….Ik weet een beetje, een klein beetje maar wat hij elke dag ziet als hij een stap buuten de deur dut. Nog steeds speelt hij zien liedjes in onze caravan. De buurman is bij z’n vrouw komen zitten, wrijft de slaap uut z’n ogen. Goedemorgen, ik steek de hand op. Vriendschap veur een weekend sluit je makkelijker dan de open jurk van Trijntje.
Ik las net op NU.nl en op het AD dat Edsilla de douze points aan Zweden gaf in dat jurkje zonder veule stof. Leuk statement van een mooie vrouw die mij ooit vorig jaar complimenteerde met mien mooie vrouw…euh vriendin. San wordt volgend joar mien vriendin. Maar het is onverwachts genieten hier op Charme camping Op Fietse. Verstilde rust. Vanmorgen zong die die vogel vanaf de boomhut in aanbouw. De camping lag nog op één oor….Ik liep door het doolfhof van de strak gesnoeide heggen. De zon baande mij een pad. Kreeg de voeten niet nat want slippers hielden mijn tenen droog.
Wat een verademing. Vlak bij huus en toch ook weer niet.Verscholen achter een grote bos bomen. Ingepakt in een heg van groen blad. De eigenaresse die ons vrolijk begroette. Alles giet eigenlijk zoals Lohues het altied zingt hier op Erica. In gepaste verdraagzaamheid….Mensen die een caravan hebben als Hobby, stiet er ook op. Je hebt hier ook de luxe kampeerders….Zetten een schotel naast dat witte geval waar je volgens mij elke zonnestraal hiernaar toe binnen kunt halen…Weer een ander hef Kip op het menu staat. Die van ons heet Avento….Je moet er maar opkomen. Iets met Advent en Auto.
De slimmigheid is onze wereld nog niet uut. Wat ik oe brom. Gisteravond geen TV dus wij misten helaas het Eurovisie Songfestival,niet dat wij er anders naar hadden gekeken hoor.
In miene slaap, lekker warm en knus dankzij het kacheltje van Hans en Alice…Dat werkt als een straaljager heur….Opwarming van de aarde begon hier vannacht op Erica. Maar in miene slaap, ik denk droom drie van de avond kwam ome Henk nog ‘m langs.
Ik heb helemaal geen ome Henk, ook geen ome Mans of Ome Lenard meer….Maar hier op Erica bint ze gek genoeg toch weer iets dichterbij…Ik heb het gevoel dat ik dichter bij de bron kom. Net zoals destijds toen wij huisden in Italië bij de monnikken en nonnen van Assisi, ik geleuf dan wel niet in dat sprookjesboek maar dronk ik het elixer van het waarheidsserum volop. Je snapt het niet en toch denk je dat er wat is….Dat denk ik hier ook….
Maar vannacht dacht ik aan die zangert Ome Henk, op de Camping…..Dat schrikbeeld had ik voor me.
Vier man op een rij die ene die nog harder boert en scheten laten dan die ander. Elkaar overtreffen…Mannen op kistjes bier en dito vrouwen er naast.
Maar néé….Ik weet niet of ik om ben maar weet wel dat ik geniet van de kleine dingen. Geniet van San en Moos…Geniet van Moos die de eerste pasjes heeft gedaan op zijn loopfietsje…Vriendjes maakt op de Camping….Vanmorgen het ontbijt, tranen in de oog om Moos die naast zijn Mamma geniet van zijn broodje met Pasta…en honderuit keuvelt over onverstaanbare dingen….
Joah, Lohues zingt nog steeds uit dat kleine boxje….Hij is in Chicago, United States of America ofzo…Maar eigenlijk is hij hier dichtbij…Geert zou zeggen, ik kan ‘m roeken, ik kan ‘m voelen, ik kan ’m proeven.
Net zoals ik dat ooit had met Boeijen in Nijmegen heb ik het nu met Lohues op Erica.
Ik trap de fietse deur ’t buulzand hen op een zandpad tussen Slien en Erm…..Wie döt mij wat, wie döt mij wat. Wie döt mij wat vandage.‘k heb de banden vol met wind. Nee, ik heb ja niks te klagen. Ik zol hoast zeggen…Joah, het mag wel zo….Fijne zondag…Wij hebben ‘m hier al te pakken….
Vanaf Erica…Herstel op Erica zeggen wij….Goeie zondag nogmaals!
En euh...Bennen de Krudoorns nou al riepe....???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten