'When you walk through a storm. Hold your head, up high and don't be afraid of the dark. At the end of the storm. Is a golden sky. And the sweet silver song of a lark. Walk on, through the wind. Walk on, through the rain. Though your dreams be tossed and blown. Walk on, walk on. With hope, in your heart. And you'll never walk alone, You'll never walk alone.'
Uut You'll Never Walk Alone van Gerry & The Pacemakers.
Nam net een slok van mijn warme thee. 100% Brandnetelthee. Hagelslag ligt op mijn toetsenbord, ik tik een hageltje weg van de t en hee wordt weer gewoon thee. Lekker vroeg deze morgen, de wintertijd ging vannacht in maar niet in mijn gemoedstoestand en het mannetje Moos was voor zijn doen eens laat maar toch ook wel weer vroeg. Het maakt niet uit, zijn papa was gisteren ook niet laat tegen zijn grote liefde aangekropen in de springbox want hij was op tijd vertrokken. Wijsheden van onze voormalige nummer 14.
Dus ook Johan kan het krijgen....Zelfs in Barcelona, hij paft al een hele tijd niet meer. Schopte ooit in een Spaans reclamefilmpje zijn peuken de ramblaz op.....Maar die verschrikkelijke meneer die veel te vaak ergens op visite komt om vervolgens in jou en jullie DNA te kruipen gaat niet zo gauw weg. Ik mag die vent al een hele tijd niet meer. Hij kaapte the King bij mij weg en een heleboel andere leuke en lieve mensjes. Mensjes die hier op aarde nog niet klaar waren met het leven maar daar heeft die verschrikkelijke meneer lak aan. Hij verft zijn eigen wereld inktzwart. Klootviool. Maar het logge apparaat, wat ik nog altijd de KNVB noem, vertoont zo af en toe toch nog menselijke trekjes...Soms zijn ze niet zo Blind wat ik jullie brom. Want bij alle eredivisiewedstrijden in dit weekend gaan de supporters staan in de 14e minuut en klapt het hele stadion de handen blauw, een minuut lang. Een mooi eerbetoon. Cruijff en longkanker....Tja, ook Johan kan het krijgen. Elk nadeel heeft nu ff niet zijn voordeel. Kijken of hij deze strijd ook gaat winnen. Hij staat achter, die verschrikkelijke meneer heeft al een ruime voorsprong genomen..Maar de bal is rond, het is voetbal, er kan van alles gebeuren. Meneer Cruijff, beterschap....zeg je dat tegen iemand die kanker heeft? Succes, het gaat u goed....??
Ja, de wintertijd. Gaan de wijzers van de klok nu een uur voor- of achteruit....Ezelsbruggetjes zijn er genoeg, sommige mensen stoten nog vaak de kop er aan terwijl ze de bietenbrug opstiefelen. Je gaat naar het voorjaar toe, dus zet je de tijd achteruit...Neuh, heel simpel in het voorjaar zit je de klok vooruit en in het najaar achteruit. Gisteren zag ik een mooie op de telefoon van San. Je wint-er-tijd mee....Wintertijd! Warme chocolademelk, koek en zopie, Snert van Moe, Boerenkool met worst van Unox, Bruine Bonensoep weer van Moe, handschoenen aan en muts op. Joah, het mag wel zo. Elk jaargetijde heeft zo zijn charme.
Moos kwam vanmorgen buurten om zeven uur in ons bed, terwijl het gisteren al acht uur zou zijn. Hij gooit nog een hagelslag op mijn toetsenbord en ik eet het maar op en Moos lacht zich een ongeluk. Het jochie heeft skik en zingt Knuffelbeer. Ja, dan mag Monique Smit wel haar keeltje openzetten. Anders komt de Volendamse niet bij ons binnen op Spotify, ze zit er wel maar wij vinden haar nooit. Na 16 korrels slag ga ik mijmeren over 16 seizoenen eerste elftal. Han en Theo namen gisteren afscheid van het Vlaggenschip. Ik was één van de uitverkoren om dat samen met die twee klasbakken te gaan vieren. Ouwe jongens krentenbrood....een fantastische dag gehad. Voetbal zoals het hoort te zijn. Geen verschrikkelijke meneren te bekennen. Op het Westerpark was er gisteren geen tijd voor nadelige effecten. Hier stond verbroedering centraal, hier op het sportpark van mien cluppie waar vriendschappen voor het leven zijn gesloten. De kleedkamerhumor, Jan Egbers met zijn aangelengde water in de bidons....in de verste verte kon je de beerenbrug er in nog ruiken laat staan proeven. Het Vickie Deurink shirt, het ligt nog steeds boven...Ik pas het nog altijd haha. Bij het inpandig zijn in ons bruine kantine zat oud-trainert Johan Warmelink al aan het schap. Vroeger, eerder, hadden wij niet zo'n goede relatie...We zaten zeg maar niet op één lijn. Hij dacht anders over voetbal dan ik....Hij vond destijds mijn wedstrijdverslagen niet zo grappig, het was in de tijd dat ik nog niet zo mild was. Je wordt allebei ouder....Hij ook, ik ook. Wij schudden al jaren elkaars handen en weten allebei dat er meer is dan die bal die elke wedstrijd vanaf de middenstip vertrekt. Hij volgde ons nog altijd vertelde hij me terwijl ik koffie kreeg van Gert Stoeten...een reus van een kerel maar een mooie kerel en een dijk van een vrijwilliger net zoals al onze vrijwilligers, geen één uitgezonderd. Wij doen het allemaal voor de club is het niet....? Maarre Warmelink verhaalde dat hij nog elke week mijn stukkies las, altijd mooi om te lezen...haha ik moest lachen, daar dacht je vroeger wel anders over....Hij lachte als een boer met kiespijn maar hij gaf het wel toe...dat klopte Alfred...Waar maakten wij ons toen druk over, snap jij het nog....Haha. Eerder wilde ik hem het liefst naar Damsholte schoppen, nu was Beerzerveld ver genoeg....(geintje), zoek er maar niks achter. What you see is what you get...Maar Warmelinkt en ik boomden nog wat verder over voetbal en over Theo en Han....We drukten handen met jongens die niet zo vaak meer op het Westerpark te bewonderen zijn. Bijvoorbeeld Hanno, niet veel veranderd of Rashidi....Mooi dat jullie er waren. Japie die de schoenen van de wilgen haalden maar op kantoor onderuit was gegaan..(?!?!). Japie die zich blesseerde op het werk met iets te gladden schoenen op iets te gladde tegels....Mooi. Ik genoot, ik genoot van de grap die zij met mij hadden willen uithalen, ook iets onder de tijd van Warmelinkt...Super, ik had er graag aan mee willen werken maar verkoos verstandig te zijn en bleef aan de kant zitten. Daar zag je een mooi arsenaal aan spelers. Spelers waar je een hele geschiedenis mee hebt. Nog steeds, jochies die in de F-pupillen al je vrienden werden. Voetbal is zo'n verbindende factor. Dat snapt helaas niet altijd iedereen....Ik genoot met volle teugen. Tuurlijk werd ik wat vochtig achter de ogen, ik heb dat traanvocht nog steeds niet onder controle...Herinneringen kwamen boven...Plaatsnamen maakte ruimte in mijn hoofd. Voetballen is bij ons aangenaam, weet je nog Eric? Eric die nu een vrije trap van Han uit de bovenhoek ranselde, hij kan het nog steeds. Appie die een Dorgelootje deed, zo deed ik dus toch nog ff mee. Maar Theo en Han stonden in een goed daglicht. Han en Theo, toppers....Jongens met een roodzwart hart. Klasbakken, echte Mainbargers die snappen waar het spelletje om draaide. Zowel binnen als buiten de lijnen....Booijnk vertelde het mooi en hij als buitenstaander maar wel twee jaar trainert bij ons mag er over oordelen. Je merkt aan alles dat hier goed zit, tuurlijk ze zijn hier altijd kritisch maar jullie zijn wel een club hechte mensen bij elkaar wat Mariënberg heet. Dat al zeventig jaar....Gisteren maakte we weer geschiedenis, gisteren gebeurde er weer dingen die zich aan het nestelen is geslagen in ons collectieve geheugen. Met een leidert die al ruim 25 jaar de koers bepaalt. Waardering heb ik gewoon voor jongens als Gerard, zo'n man is het cement tussen jong en oud. Gerard is één van die clubmensen die weet wat er speelt in de club....Mariënberg heeft zo'n mooie harde schijf, dat wil je niet weten. En toch, toch zijn er altijd mensen die cyberaanvallen willen plegen op het DNA van de club...Maar niemand is groter dan de club. Waarvan Akte...gisteren was het genieten met een grote G. Ik zag ze lopen, Han en Theo, voor het laatst symbolisch van het veld af. Twee mannen, elks zestien jaar in de hoofdmacht gediend....in mijn hoofd speelde het nummer You'll Never Walk Alone zich heel zachtjes af.....Op hetzelfde veld waar ooit de Breuk mij een vertrouwede schouder bood na een indrukwekkende minuut stilte voor mien Pa. Wat jammer dat de Breuk, de trainert van de Mariënberg niet bij het afscheid van Han en Theo kon zijn. Je hoorde de teleurstelling in zijn stem toen hij mij 's morgens moest melden dat hij ziek op bed lag...De griep had 'm geveld. Maar Voetbal is meer dan 2 x 3 kwartier voetballen. Dat hebben mij mannen als Gerard Lotterman, Jan Breukelman, Theo en Han wel geleerd. Voetbal is zoveel meer....En dat kwam gisteren allemaal samen op mooie momenten...In de humor van de kleedkamer en ons in roodzwarte hart. Mariënberg staat gegrift in ons collectieve geheugen....Al moet de harde schijf zo af en toe wel eens gereset worden en hoop ik dat mijn virusscanner de laatste cyberaanval weet af te weren. Fijne zondag, Joah het mag wel zo....We lopen nooit allennig maar altied met mekare....Waarvan Akte...Want ik geloof, ik geloof , ik geloof in Mainbarg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten