Voorbeschouwing Mariënberg – Blauw Wit’66
(Zaterdag 14 november, sportpark ’t Vletgoor in Holten)
‘We are family. I got all my brothers with me. We are family.
Get up, everybody, and let’s play football on the mountain in Holten .’
Uut ‘We are Family’ van Sister Sledge.
Komende zaterdag reizen we af naar Sportpark ’t Vletgoor in Holten waar Blauw Wit’66
onze gastheer zal zijn.
’t Vletgoor, waar ze vorig jaar nog mooie heroïsche verhalen schreven,
helaas zit dit seizoen de klad er een beetje in… Althans zo lijkt het als je een blik op de ranglijst werpt.
Blauwwit’66 streed vorig jaar nog mee om de prijzen, stond lange tijd in de top drie en miste op een haar na de 2e periodetitel. In een rechtstreeks gevecht waren wij destijds op 4 april de toenmalige ploeg van trainer Folkert Velten met 1-0 de baas en mocht RoodZwart van het toetje snoepen ipv BlauwWit.
Voorlopig staat het elftal van oefenmeester Bram Freie, die het stokje overnam van de voormalige Heracles-spits, op een elfde stek. Freie kwam over van Excelsior’31 waar hij assistent was en staat dit seizoen in Holten voor het eerst op eigen benen. De jonge hoofdverantwoordelijke, volgens mij net 29 jaar, heeft flink wat gebroeders in de selectie zitten.
3 keer de heren Stam (Remco, Michel en Jochem) – de basis staat er dan al. Hij heeft er ook drie van Schuppert lopen (Ivan, Kay en Roy), hopelijk zijn het geen Schuppers…! (of is dat geen dialect?) en halen ze niet elk duel de nodige kaarten op, schoppen troef hè. Of zijn het toch jokers….
Tenslotte is de familie Bolink tevens sterk vertegenwoordigd met de breurs Edwin, Patrick en Dennis.
Een mooi trio bij het Oerhollandse gezelschapsspel Bowlen….Bowl jij of is het een Bow-link?
Enfin, als je daar dan de topscoordert van Blauw Wit bijvoegt, Thomas Nijkamp, die van de 18 doelpunten er al tien inschoot en ‘dwarsligger’ Niek Hegteler dan kan Freie reeds een compleet team de wei insturen en doet een kind spreekwoordelijk de was. Maar zo eenvoudig is het blijkbaar allemaal niet doar in de stad waar OAD ooit de bussen had staan aan de voet van de Holterberg….Ik pin tegenwoordig niet meer bij de Rabobank, gewoon uut eigenwijsheid, waarvan Akte!
Ze verloren vorige week van Quick’20. Ik las op de site: ‘Goed voetballen en toch verliezen’, volgens de blauwwitte verslaggever van dienst doen wij het hier in Mainbarg precies andersom.
‘Slecht spelen en toch winnen’, hij hoopt dat zijn cluppie daar een einde aan kan breien.
Dat zijn BlauwWit aan kan haken bij de steeds groeiende middenmoot in een competitie waar blijkbaar iedereen van iedereen kan winnen. Behalve DZSV onttrekt zich een beetje aan die theorie, maar ja het zijn dan ook bijna halve duitsers hè….Wat ik oe brom! Wij zitten in een zogenaamde ‘flow’. Al zes wedstrijden op rij niet meer verloren, 5 winstpartijen en een knap gelijkspel tegen DZSV. Dan mag een trainer mij thuisbrengen hoor….Echter moeten wij onze ogen niet sluiten. Wij speelden vorige week in Hengelo, vooral in het tweede bedrijf, een draak van een wedstrijd. Waar een puntendeling terecht was lieten wij de kater uiteindelijk toch achter in Hengelo en namen wij onverdiend de punten mee….
Wat dat betreft heeft de stukkiesschrijver wel geliek, voetballend was het allemaal niet best. Maar de mentaliteit is wel noemenswaardig. Ondanks het feit dat wij slecht speelden in Hengelo bleven wij er wel voor gaan, bijna ging niets meer goed maar bleven wij hopen op die ene individuele actie die ons victorie zou brengen. Hoop werd geen uitgestelde teleurstelling al kregen wij met de 0-1 wel iets te veel.
Ach, het ene seizoen is het andere niet! De één kreeg verkering dit jaar, de ander is getrouwd en weer een derde mag niet mee doen van zijn coach die in mijn ogen steke(n)blind is.
Kortom, het is komende zaterdag weer 11 tegen 11. We beginnen allemaal op nul.
De vorige ontmoeting op ’t Vletgoor staat mij nog helder voor de geest, het was van onze kant een tenenkrommende wedstrijd die wij terecht verloren met 1-0. Dat appeltje hebben wij onder andere nog te schillen met onze Holterse gastheren voordat wij de glazen na afloop weer vullen met spraakwater. Ik zeg gewoon 1-3, laat ons juichen. Succes mannen in Holten.
Veule wille.
(AD)
(Zaterdag 14 november, sportpark ’t Vletgoor in Holten)
‘We are family. I got all my brothers with me. We are family.
Get up, everybody, and let’s play football on the mountain in Holten .’
Uut ‘We are Family’ van Sister Sledge.
Komende zaterdag reizen we af naar Sportpark ’t Vletgoor in Holten waar Blauw Wit’66
onze gastheer zal zijn.
’t Vletgoor, waar ze vorig jaar nog mooie heroïsche verhalen schreven,
helaas zit dit seizoen de klad er een beetje in… Althans zo lijkt het als je een blik op de ranglijst werpt.
Blauwwit’66 streed vorig jaar nog mee om de prijzen, stond lange tijd in de top drie en miste op een haar na de 2e periodetitel. In een rechtstreeks gevecht waren wij destijds op 4 april de toenmalige ploeg van trainer Folkert Velten met 1-0 de baas en mocht RoodZwart van het toetje snoepen ipv BlauwWit.
Voorlopig staat het elftal van oefenmeester Bram Freie, die het stokje overnam van de voormalige Heracles-spits, op een elfde stek. Freie kwam over van Excelsior’31 waar hij assistent was en staat dit seizoen in Holten voor het eerst op eigen benen. De jonge hoofdverantwoordelijke, volgens mij net 29 jaar, heeft flink wat gebroeders in de selectie zitten.
3 keer de heren Stam (Remco, Michel en Jochem) – de basis staat er dan al. Hij heeft er ook drie van Schuppert lopen (Ivan, Kay en Roy), hopelijk zijn het geen Schuppers…! (of is dat geen dialect?) en halen ze niet elk duel de nodige kaarten op, schoppen troef hè. Of zijn het toch jokers….
Tenslotte is de familie Bolink tevens sterk vertegenwoordigd met de breurs Edwin, Patrick en Dennis.
Een mooi trio bij het Oerhollandse gezelschapsspel Bowlen….Bowl jij of is het een Bow-link?
Enfin, als je daar dan de topscoordert van Blauw Wit bijvoegt, Thomas Nijkamp, die van de 18 doelpunten er al tien inschoot en ‘dwarsligger’ Niek Hegteler dan kan Freie reeds een compleet team de wei insturen en doet een kind spreekwoordelijk de was. Maar zo eenvoudig is het blijkbaar allemaal niet doar in de stad waar OAD ooit de bussen had staan aan de voet van de Holterberg….Ik pin tegenwoordig niet meer bij de Rabobank, gewoon uut eigenwijsheid, waarvan Akte!
Ze verloren vorige week van Quick’20. Ik las op de site: ‘Goed voetballen en toch verliezen’, volgens de blauwwitte verslaggever van dienst doen wij het hier in Mainbarg precies andersom.
‘Slecht spelen en toch winnen’, hij hoopt dat zijn cluppie daar een einde aan kan breien.
Dat zijn BlauwWit aan kan haken bij de steeds groeiende middenmoot in een competitie waar blijkbaar iedereen van iedereen kan winnen. Behalve DZSV onttrekt zich een beetje aan die theorie, maar ja het zijn dan ook bijna halve duitsers hè….Wat ik oe brom! Wij zitten in een zogenaamde ‘flow’. Al zes wedstrijden op rij niet meer verloren, 5 winstpartijen en een knap gelijkspel tegen DZSV. Dan mag een trainer mij thuisbrengen hoor….Echter moeten wij onze ogen niet sluiten. Wij speelden vorige week in Hengelo, vooral in het tweede bedrijf, een draak van een wedstrijd. Waar een puntendeling terecht was lieten wij de kater uiteindelijk toch achter in Hengelo en namen wij onverdiend de punten mee….
Wat dat betreft heeft de stukkiesschrijver wel geliek, voetballend was het allemaal niet best. Maar de mentaliteit is wel noemenswaardig. Ondanks het feit dat wij slecht speelden in Hengelo bleven wij er wel voor gaan, bijna ging niets meer goed maar bleven wij hopen op die ene individuele actie die ons victorie zou brengen. Hoop werd geen uitgestelde teleurstelling al kregen wij met de 0-1 wel iets te veel.
Ach, het ene seizoen is het andere niet! De één kreeg verkering dit jaar, de ander is getrouwd en weer een derde mag niet mee doen van zijn coach die in mijn ogen steke(n)blind is.
Kortom, het is komende zaterdag weer 11 tegen 11. We beginnen allemaal op nul.
De vorige ontmoeting op ’t Vletgoor staat mij nog helder voor de geest, het was van onze kant een tenenkrommende wedstrijd die wij terecht verloren met 1-0. Dat appeltje hebben wij onder andere nog te schillen met onze Holterse gastheren voordat wij de glazen na afloop weer vullen met spraakwater. Ik zeg gewoon 1-3, laat ons juichen. Succes mannen in Holten.
Veule wille.
(AD)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten