zondag 15 november 2015

Bonjour Een Bakkie Patat!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Kon je met een liedje maar de honger laten stoppen. De armoe doen verdwijnen, voor eens en voor altijd. Kon je door een liedje maar de wapens laten droppen. De zon weer laten schijnen, dan deed ik dat geheid. Kon je met een liedje maar het wereldleed oplossen. Een eind maken aan oorlog, aan haat en geweld. Dat je met een liedje weer woestijnen kon bebossen. dat de oceaan weer schoon werd, de ozonlaag hersteld. Dat zou mooi zijn. Dat zou mooi zijn. Dat werd een prachtig lied met een prachtcouplet, en een prachtrefrein. Maar zo mooi maak ik ze niet. Kon je met een liedje maar Godswonderen verrichten. De lammen laten lopen, de blinden laten zien. Kon je met een liedje maar, voor altijd vrede stichten. En al die kerken slopen, dan maakte ik er tien.'
Uut 'Dat Zou Mooi Zijn' van De Dijk!

Parijs is nog ver, zei ooit eeuwige tweede Joop Zoetemelk. Maar Parijs is ook zo dichtbij. Feelgood muziek  nu op de radio. What a wonderful world van Louis Armstrong, the Great Satchmo. Was het maar zo simpel dat je met een liedje de wereld kon veranderen. De herfst doet buiten een goede poging om mijn en onze gemoedstoestand weer te geven. Vrijdagavond lagen wij op tijd in bed. Ons aller Oranje kon mij niet boeien overzees ergens in Wales, we knipten het lichtje uit. De slaap overviel ons na een heftig weekje waar Moos temperaturen wist te halen net onder de 41 graden. Het jochie ziek, waterige oogjes en zoekend naar de comfortzone die Mama en Papa heten. Korte nachten en lange dagen. Je kent het wel, ach...allemaal lekker boeiend. Maar zaterdagmorgen toen mijn waterhuishouding een lekje alla tweede kamer vond in mijn immense lichaam zag ik de Ipad oplichten, er knipperde iets. Meestal geen goed nieuws. Zag het staan op nu.nl of de NOS-site maar welke nieuwsbron ik ook aanklikte zelfs de Televraag sprak eens heldere taal zonder vetbruine chocoladeletters.....Het is misschien raar, het verbaasde mij niet en het raakte mij niet meer echt tot in mijn ziel. Parijs was ineens heel dichtbij, trok het dekbed wat dichter naar mij toe. Controleerde of San sliep en luisterde op de babyfoon de rustige ademhaling van Moos minutenlang in stilte. Laat ze nog maar even dromen, misschien droomde San wel van Barry Atsma (sorry schat, kon het niet laten...haha) en Moos van Sinterklaas en zwarte Piet....Geniet er nog maar ff van lieve zoon, over tig jaar komt ie niet meer met de boot maar gewoon met het vliegtuig en moest ie eerst langs de douane en vele papieren tekenen....
De boze wereld had weer eens van zich laten horen. Ze zijn al opgerukt tot aan Parijs, het verleden wat het heden gaat inhalen. Alleen nu wordt het spelletje zo veel harder gespeeld. Het geloof is schijnbaar niet overal hetzelfde...De zwarte kousenkerk steekt er schril bij af, bij deze barbaren die het geloof interpreren als hun eigen waarheid is niets maar ook werkelijk niets te gek...Hele volksstammen moeten worden uitgeroeid om ooit Europa ook tot hun heiligdom te maken. Parijs kwam ernstig dichtbij...Even verderop in Meppel meende ruim 200 tegenstanders van Zwarte Piet op een kinderfeestje weer hun statement te moeten maken. Pietje Paniek, afgeschminkt onze Jochem Myjer, had 's morgens nog een laatste oproep gedaan om het niet te doen. Laat kinderen nog even geloven dat die ouwe man uit Spanje komt met een boot en gratis kadootjes meeneemt. Maar bussen vol mensen met een bepaalde mening waren een mening toegedaan dat ook een eeuwenoud kinderfeestje verstiert moest worden. Zelfs de vriendin van Sinterklaas, Dieuwertje, gaat onzin uitkramen. De wereld is in de war. Een oud staatshoofd, ene Winston Churchill voorspelde het al in de jaren veertig. Rotzooi komt er sowieso en de man die Engeland en ons bevrijdde van de bezetters had gelijk. We hebben er ruim zestig jaar op moeten wachten maar de narigheid is gearriveerd in volle glorie. Parijs komt heel dichtbij maar ik hou alles wat met de Eiffeltoren te maken heeft nog buiten de deur. Geniet van de kleine dingen en mijd angstvallig mannen met baarden, schrik zelfs van mijzelf als ik in de spiegel kijk....Maar zie ook de grote glimlach die achter de zwartgrijze beharing steekt. Ik verschuil mij nergens achter maar een masker is wel ff fijn....Een kleurtje meer of minder doet het 'm echt niet! Neuh, ik geniet op dagen zoals deze dan van de kleine dingen....Zingend in de auto, een patatje eten bij Moe met Moos en ff dom ouwehoeren met een voormalige voorzitter bij Binnenmars. 
Ik was er bang voor, ze stoppen niet bij de grens maar ze gaan vele grenzen over. Het ontoelaatbare is allang gestorven. Ik maak vele aanslagen op de toetsen maar voorlopig kunnen wij met z'n allen de aanslagen buitenshuis niet stoppen. Spierballentaal is vereist maar wie wil de held spelen en wij gaat in de hoek schuilen als de nieuwe lafaard. Ik weet het niet...Zet muziek op waar ik vrolijk van wordt...Muziek die mij brengt in de wondere wereld van Louis Armstrong en ik hoop dat wij ooit liedjes uit gaan vinden die daadwerkelijk het geweld stoppen....Want is het zo langzamerhand oog om oog, tand om tand geworden. Wil diegene die al ruim tweeduizend jaar slaapt nu opstaan of voor altijd en eeuwig zijn geloof loslaten...Dank oe! Joah, mag wel zo.....Een Godswonder is zo langzamerhand nodig! Ik zou zeggen kom maar door.......



Geen opmerkingen:

Een reactie posten