'It is the evening of the day. I sit and watch the children play. Smiling faces I can see, but not for me. I sit and watch as tears go by. My riches can't buy everything. I want to hear the children sing. All I ever hear is the sound of rain falling on the ground. I sit and watch as tears go by. It is the evening of the day. I sit and watch the children play. Doin' things I used to do, they think they are new. I sit and watch as tears go by. Mm mm mm..'
Uut 'As Tears Go By' van The Rolling Stones (Nr. 1367 in de lijst der lijsten....)
Had mij het gisteravond al voorgenomen, net nadat Moos was gaan slapen. Het eerste nummer wat ik morgenvroeg hoor in de top2000 daar open ik mijn wekelijkse bloggie mee. Drukte vanmorgen half slapend de TV aan. Voordat Moos, die ik net tussen ons in had gelegd en alweer het hoogste woord voerde, Sam de Brandweerman ging kijken gevolgd door natuurlijk Thomas de Trein, keek ik eerst effe op het themakanaal 999 van Ziggo wat er stond te spelen in het Top2000 café. Gerard Ekdom draaide een nummer van the Rolling Stones. Het kon mijn goedkeuring wegdragen, As Tears Go By....Nummer 1367 even na achten. Ik had verwacht, eerlijk gezegd, deze morgen nummers van Metallica (Nr. 1384), Saybia (1389) of Kiss (1398), Sure Know Something hierboven te mogen neerkalken. Allemaal platen die Eredivisie waardig zijn en ver voor acht uur op de rol stonden. Maar Moos had zin aan slapen en ronkte vrolijk een eind de morgen in. Gisteren kwam hij namelijk nog op het onchristelijke tijdstip van zes uur en een paar minuten. Alhoewel deze ochtend daar tevens een prachtig nummer stond geprogrammeerd, namelijk Monday, Monday van the Mamas & The Papas (nr 1404). Ik had het nu niet erg gevonden.....Wakker te worden met deze evergreen uut 1966. Bijna vieftig jaar oud. Ik was toen deze plaat uitkwam op vinly nog niet eens geboren. Toch blijft het mooie muziek, zoals zoveel platen in de top2000 mijn oren doen toeteren van geluk. Nu eentje van meneer Tom Jones....Green Green Grass of Home...toevallig ook uut 1966 op nummer 1358. Ik zag 'm dit jaar nog op Retropop, het was een klein mannetje maar we stonden ook wel tweehonderd meter van het podium verwijderd....Ik had de bril wel op maar toch.
Neuh, mijn eigen kleine mannetje,hoeveel turven hoog zou ie zijn....? Misschien toch binnenkort een bezoekje brengen aan het veenmuseum, dicht bij Erica. Want de troubadour die daar huist staat deze jaargang er ook in met 4 platen, eigenlijk 7 te weinig. Maar ja, niet iedereen kan mijn muzieksmaak pruimen. Daarom is zo'n top2000 ook maar een momentopname en wordt vaak bepaald door gebeurtenissen die plaatsvinden in de weken voorafgaande aan de stemronde. Daarom staat John Lennon nu op één, maar daar had voor mijn part ook vader Abraham mogen staan met zijn blauwe smurfen. Alles is beter dan dat grijsgedraaide nummer van Queen, dat geloof ik inmiddels wel.....U weet het, ben niet zo fan van Queen. Toch zing ik elke morgen een nummer van deze heren uut Engeland. Somebody to Love, dat mannetje wat nu op de bank zit met zijn lieve moeder kent dat nummer bijna uit zijn hoofd net zoals Oh Denneboom en voor hem is Sinterbaas niet vertrokken naar Spanje want hij zingt nog regelmatig Bonne, Bonne.....
As Tears Go By.....Joah, het mag wel zo. Kreeg gisteren nog een plaatje van deze tekst doorgestuurd door de buren van 41. Het hangt ergens aan de Wielewaal bij mijn oud-trainert....Jan, de Breuk, wie kent 'm niet. Hij heeft deze tekst hangen in zijn verbouwde kroegje. Mooi, we keken net naar een show van André van Duin na een geweldige kerstdiner bij mijn brother Henry, de andere broers waren er ook en onze Moe natuurlijk. Het kan de drank zijn geweest maar ik moest lachen om onze volkskomiek die al ruim veertig jaar ons pleziert met zijn typetjes. Ron Brandstander als de ideale aangever....Het is humor waar je niet bij na hoeft te denken maar blijkbaar had ik er ontzettend veel behoefte aan....As Tears Go By....Hij zong op het laatst zijn nummer 'Als de Zon Schijnt'.....O wat is het leven fijn als de zon schijnt..de allergrootste pessimist wordt een veelgevraagde humorist. Heel de wereld is een bloemtapijt en de buurvrouw een mooie meid.
(Euh, die laatste zin klopt niet want mijn buurvrouwen zijn per definitie gewoon mooie meiden....) maar je snapt de strekking van het verhaal....O wat is het leven fijn als de zon schijnt. Het was net of ik gisteravond op tweede kerstdag een beetje André van Duin nodig had....Meligheid, domme humor en een nummer als de zon schijnt.....De tekst is niet hoogstaand maar dekt wel de lading. Het leven is gewoon fijn als de zon schijnt. Dan is de wereld toch een stukje mooier.....Moos had het gisteren ook over de zon....Hij dacht dat de zon scheen maar in onze auto kon Moos buiten de zon niet vinden....De zon was dit jaar vaak wel te vinden maar soms ook niet. De Top2000 is voor mij ook altijd een tijd van terug- en vooruitkijken. Hoogtepunten genoeg, San zei bijvoorbeeld ja op mijn vraag die al tijden in mijn hoofd rondspookte....Witte Wiev'n werden verdreven uut miene kop, de zon straalde en ik ook....Veel hoogtepunten in kleine dingen van geluk. Maar helaas had 2015 ook zijn donkere kanten.....Ik hoef ze hier niet meer allemaal op te noemen, u kent ze vast nog wel. Deze week nog namen wij afscheid nadat wij twaalf weken ons ergens op hadden verheugd. In een ziekenhuis met raar behang aan de muur, wij alleen met zijn tweeën. De volgende keer komen wij daar uit met beter nieuws. Daar zijn wij van overtuigd.....Eind 2016 moet het dan maar gebeuren.....Ach, André van Duin en mijn familie op tweede kerstdag deed mij beseffen waar het om draait. Lekker eten en goed gezelschap, een kus van Moos en eentje dito met veel liefde van San. Hollandse garnaaltjes, tonijn en roma-tomaatjes die 24 uur in de oven hebben gestaan gevolgd door Steak tartare met op een toastje ganzeleverpaté, fazant, visbouillon, zalm gerookt op eikenhout, mooie plakjes rosbief met aardappelgratin en zoete uien en een dessert waar je niet alleen U maar ook amen tegen zei.....Met de Mannen, jongens en Moos een mooie sigaar (Een Olifantje, Oud-Kampen) roken, een knapperende vuurkorf en een glaasje Laphroaig Single Islay (Whisky) die ons warm hield en wat domme mannenpraat net zoals de humor van André later.......As Tears Go By en Als de zon maar blijft schijnen, blijf ik mijn lijfspreuk herhalen....Joah, het mag wel zo....Maken wij ons op voor de nieuwe nummer 1 - Imagine - ik wou dat ik het kon voorstellen hoe 2016 eruit gaat zien. Ik hou van alles vast vooral mijn hart, maar ik ben geen pessimist maar een man die blijft leven voor zijn San en Moos, voor zijn familie, vrienden, collega's en kennissen....I Sit and watch as tears goes by....Ik zie de zon al, hoor de lach van Moos, voel de warme hand van San, doe de oordopjes uut....Nr. 1353 komt langs om 10.12 uur The Road Ahead is empty, It's paved with Miles of the Unknown.....Gelukkig maar....Goed uiteinde, tot volgend joar......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten